توجه به مقوله جنسیت در میان کشورهایی که از نظر جغرافیایی دارای موقیعت راهبردی و ژئوپلتیک خاصی همچون برخوردار از منابع طبیعی نفت و گاز هستند، از این  منظر حائز اهمییت است که تا چه میزان برخورداری از این منابع، عدالت جنسیتی را تحت الشعاع قرار می دهد. 

مقالۀ «جنسیت و توسعه در کشورهای اسلامی نفتی و بدون نفت» با بررسی شاخص توسعۀ جنسیتی و توانمندسازی جنسیتی تصویر روشنی از وضع زنان کشورهای اسلامی با توجه به برخورداری از منابع طبیعی همچون نفت و گاز نشان دهند.

بر اساس یافته های پژوهش، موقعیت زنان در همه کشورهای اسلامی طی سالهای 1996 تا 2009 از نظر بهداشتی و آموزشی بهبود یافته است؛ اما از نظر اقتصادی و سیاسی تغییرات مهمی صورت نگرفته است.

در مؤلفه های بهداشتی، آموزشی، اقتصادی و سیاسی تفاوت معناداری میان کشورهای اسلامی نفتی و کشورهای اسلامی بدون نفت وجود دارد؛ در مؤلفه های بهداشتی و آموزشی کشورهای نفتی عملکرد بهتری نسبت به کشورهای اسلامی بدون نفت داشته اند. زنان در کشورهای اسلامی نفتی نسبت به کشورهای اسلامی بدون نفت، نرخ مشارکت کمتری در عرصه های اقتصادی و سیاسی داشته اند.

نابرابری بویژه در حوزه های اقتصادی و سیاسی در کشورهای اسلامی همچنان چشمگیر است و این نابرابری جنسیتی به کاهش بیشتر مشارکت زنان می انجامد. رفع این نابرابریها از طریق نهادینه کردن نگرشهای جنسیتی در برنامه های توسعه امکانپذیر خواهد بود.