۵ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۵:۱۰
  • کد خبر: 255707
بررسی رفتار اوپک در قالب یک بازی همکارانه

در دهه های گذشته، طیفی از مباحث در اقتصاد و روابط بین الملل درباره مبحث نظریه همکاری، در چارچوب نظریه بازی شکل گرفته است.

تمرکز این مباحث بر این است که در غیاب قدرت ما فوق و در حالی که برخی بازیکنان بر آن هستند که دیگران را تابع خود سازند، آیا همکاری امکانپذیر است یا خیر. 

این تئوریها درباره این قاعده اتفاق نظر دارند که اگر یک بازی متوالی، شکل معمای زندانی به خود گرفته است، همکاری فقط زمانی پایدار و همیشگی خواهد بود که بازیکنان به اندازه کافی صبور باشند. در دنیای واقعی، همکاریها و ائتلافهای بسیاری وجود دارند که در آنها، بازیکنانی که عضو ائتلاف اند، بردباری یا صبوری یکسانی ندارند؛ یعنی عامل تنزیل همه بازیکنان به یک اندازه نبوده و دامنه مشترک این عامل هم به اندازه کافی به یک نزدیک نیست.

اوپک یکی از ائتلاف های مهم در بازار جهانی نفت به شمار می رود که از اعضایی با ویژگیهای متفاوت تشکیل شده است، افزون بر این این سازمان از اعضایی با بردباری گوناگون تشکیل شده که تا به امروز تداوم داشته است.

در مقاله «بررسی رفتار اوپک در قالب یک بازی همکارانه» با توجه به وضع حاکم میان اعضای اوپک، از نظریه همکاری برای تحلیل رفتار اعضا استفاده شده است.

به عبارت دیگر با در نظرگرفتن این نکته که اعضای اوپک از دو گروه ناهمگن تشکیل شده اند، تلاش شده تا مشخص شود که اعضای اوپک چگونه با یکدیگر همکاری می کنند؟

با استفاده از تکنیک داده های تابلویی که برای برآورد الگوی تحقیق استفاده شده، نتایج زیر به دست آمده است:

مدل با آثار ثابت برای توضیح الگوی رفتاری کشورهای اوپک مناسب است. طبق این مدل، مقدار فروش نفت خام توسط کشورهای عضو اوپک رابطه مثبتی با ذخایر اثبات شده و فروش دوره قبل دارد. همچنین بین مقدار فروش نفت و مجذور ذخیره سرانه اثبات شده در کشورهای عضو، رابطه معنی دار منفی وجود دارد. 

نتایج حاکی از این است که در چانه زنی ها و مذاکرات، رفتار برخی اعضا برای به سرعت به توافق رسیدن و در نهایت، کوتاه آمدن و باج دادن و پذیرش این موضوع توسط اعضای دیگر است که سبب تداوم عمر سازمان کشورهای صادرکننده نفت را سبب شده است.

کد خبر 255707

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =