بهره برداری بهینه از دید فنی روشهای بهبود بازیافت نفت (EOR) را با توجه به حداکثر نرخ کارا (MER) مدنظر دارد و از دید اقتصادی نیز حداکثر سود تنزیل شده با توجه به شرائط بازار را جستجو می کند. ترکیب جنبه های فنی و اقتصادی اشاره شده می تواند مفهوم الگوی بهره برداری بهینه را شکل دهد.

در مطالعه «الگوی بهره برداری بهینه از میدانهای نفتی در چارچوب مدل کنترل بهینه - مطالعه موردی یکی از میادین نفتی ایران» موضوع یادشده برای یکی از میدانهای جنوب غرب کشور که گاز طبیعی به صورت فرایند غیر امتزاجی در آن تزریق می شود، بررسی شده است. 

بدین منظور از مدل کنترل بهینه برای حداکثر سازی سود تنزیل شده استفاده شده و در راستای برآورده کردن شرط حداکثر نرخ کارا محدودیتهای فنی تولید نیز منظور شده است. 

نتایج بررسی اشاره شده نشان داده که نخست، هزینه تولید میدان با کاهش ذخایر باقیمانده افزایش می یابد و دوم آنکه الگوی بهره بردای بهینه به نرخ تنزیل وابسته بوده به طوریکه کاهش وابستگی دولت به درآمدهای نفتی منجر به برداشت متوازن تر از میدان و در غیر این صورت به برداشت حداکثری در سالهای اولیه و برداشت حداقلی در سالهای پایانی عمر میدان منجر خواهد شد.

نتایج سناریوهای مختلف نرخ تنزیل همچنین حاکی از آن بوده که از نرخ تنزیل 10 درصد به بالا، تولید بهینه به سه سناریو قیمتی تعریف شده در مطالعه، وابسته نیست.