به گزارش شانا، علی منتصری، مدیر امور فنی و رئیس کمیته پژوهشی شرکت زاگرس جنوبی در این رابطه گفت: در طراحی خطوط لوله و تجهیزات سطح الارضی، سرعت سایش به عنوان یک معیار طراحی مورد توجه قرار می‌گیرد. 

وی افزود: براین اساس، حد سرعت سایش با استفاده از فرمول ارائه شده در استاندارد API 14E محاسبه می‌شود که در این فرمول ثابت سرعت سایش با توجه به خصوصیات سیال و شرائط تولید از مخزن هیدروکربوری در محدوده ۲۵۰ -۱۰۰ انتخاب می شود.

مدیر امور فنی و رئیس کمیته پژوهشی شرکت زاگرس جنوبی ادامه داد: انتخاب نادرست ثابت سرعت سایش منجر به محدود کردن تولید و یا آسیب و صدمات جدی به تجهیزات ناشی از خوردگی سایشی می شود.

به گزارش شرکت نفت وگاز زاگرس جنوبی، منتصری گفت: مدیریت امور فنی با توجه به وضع فشار در میدانهای کنگان، شانول، تابناک و وراوی و برنامه تولید آتی از آنها، پروژه پژوهشی برای تعیین ثابت سرعت سایش تعریف کرد تا پتانسیل واقعی تولید از این میدانها مشخص شود. 

وی افزود: در این پروژه که از سوی تیم تحقیقاتی دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه شیراز انجام شد یک پایلوت در یکی از چاه های هر میدان برای مدت زمان مشخصی نصب شد و با اندازه‌گیری نرخ خوردگی با استفاده از پرابهای مخصوص مقدار ثابت سرعت سایش برای آن میدان بصورت واقعی تعیین شد.

مدیر امور فنی و رئیس کمیته پژوهشی شرکت زاگرس جنوبی ادامه داد: با انجام این پروژه علاوه بر این‌که پتانسیل واقعی تولید از این میدانها مشخص شد، از تحمیل هزینه‌های بالای حفاری چاه های جدید به منظور جبران محدودیتهای تولید ناشی از سرعت سایش در تسهیلات تحت الارضی و سطح الارضی جلوگیری به عمل می‌آید.