اثرگذاری نفت در انقلاب اسلامی را می باید به واسطۀ دو متغییر مهم آموزش و مطبوعات فهم کرد، عواملی تاثیرگذار بر گروه های گوناگون جامعه که به ارتقا درک عمومی و سطح آگاهی جمعی مردم منجر شد.

به عبارت دیگر دولت وقت برای جلب مشارکت، کنترل و مدیریت افکار عمومی نیازمند ابزارهای رسانه ای بود که بستر سیاسی – اجتماعی فعالیتهای خود را محقق کند.

اما گسترش آموزش و تاثیر آن بر گرایش به مطبوعات  در خلال سالهای 1332 تا 1357 با اتکا به درآمدهای نفتی زمینۀ بروز نارضایتیهای عمومی و قرار گرفتن جامعه در مسیر انقلاب را سبب شد. 

مقاله «تبیین تاثیر درآمدهای نفتی در پیدایش نهادهای جدید (آموزش و مطبوعات) در ایران و نقش این عوامل در شکل گیربی زمینه های انقلاب اسلامی (1332 تا 1357/ 1353 تا 1979م)» با استفاده از روش شرح و تبیین و با استفاده از منبعهای مختلف تاریخی مانند سندها، کتابها، مقاله ها و نشریه ها، نخست به تبیین جایگاه نفت در شکل گیری دو نهاد مهم آموزش و مطبوعات پرداخته  و سپس نقش این عوامل را در شکل گیری زمینه های انقلاب اسلامی بررسی کرده است.