حفظ منابع انرژی، جلوگیری از آلوده کردن زمین و محیط زیست، کاهش میزان مصرف انرژیهای فسیلی از طریق ظرفیتهای اقلیمی و بهره گیری از انرژیهای تجدیدپذیر یکی از هدفهای اصلی گروههای مختلف به شمار می رود.
کاهش مصرف انرژی و بهینه کردن مصرف آن و کاهش آلودگیهای زیست محیطی، بهبود عملکرد ساختمان و فراهم کردن شرایط آسایش ساکنان، ساختمان را به مفهوم سبز بودن و پایداری نزدیک می کند.
بررسی و شناخت استاندارهای روز دنیا که برای ساخت ساختمانهای پایدار در کشورهای توسعه یافته تدوین شده اند، کمک شایانی به این موضوع کرده است و سبب می شود متحصصان راهکارهای پیشنهادی را با استاندارهای موجود در کشور خود مقایسه کنند و مطابق شرایط اقتصادی و جغرافیایی کشور به این قوانین بیفزایند و آنها را بهبود بخشند.
از طرفی نیز بررسی کیفیت هوای داخل ساختمان به علت زمان زیاد حضور افراد داخل محیط‌های بسته، دارای اهمیت زیادی است.
در مقاله «تاثیر بهینه سازی مصرف انرژی در کیفیت هوای داخل ساختمان (مطالعه موردی: ساختمان آموزشی)» تلاش شده است تا اثر بهینه سازی مصرف انرژی در کیفیت هوای داخل ساختمان ارزیابی شود.
برای رسیدن به این هدف ساختمانی با کاربری آموزشی به منزله مطالعه موردی انتخاب و از طریق نرم افزار ممیزی انرژی میزان بارهای گرمایی و سرمایی آن محاسبه و عامل تهویه ساختمان و نرخ نشت و نفوذ به منزله رابط بین میزان مصرف انرژی و کیفیت هوای داخل ساختمان ارزیابی شد.
میزان دی اکسید‌کربن برای بررسی کارآمدی تهویه در ساختمان مورد مطالعه ملاک ارزیابی قرار گرفت.
با مدلسازی در نرم افزار کانتم مشاهده شد که در نرخ تعویض هوا برابر با 2.4 بار در ساعت برای کلاسی دارای 20 نفر دانشجو، این میزان نرخ تهویه مناسب است، اما با افزایش تعداد افراد تا 30 نفر میزان سطح دی‌اکسید به 800ppm رسیده و هوا کهنه می شود و به افزایش میزان تعویض هوا نیاز است.
از طرفی با افزایش میزان نرخ تعویض هوا، بار گرمایی ساختمان به میزان زیادی افزایش می‌یابد و موجب افزایش مصرف انرژی خواهد شد. در ادامه اقدامات بهینه سازی بر ساختمان اعمال شد و بار گرمایی ساختمان 67 درصد و نرخ تعویض هوا به 2.2 بار در ساعت کاهش یافت، اما پس از مدلسازی دوباره ساختمان با این نرخ تعویض هوا، در نرم‌افزار کانتم، مشاهده شد که سطح دی اکسید‌کربن از حد مجاز بسیار فراتر رفته است.
نظر شما