باتوجه به سابقه تاریخی، ایران همیشه حضور مقتدرانه در اوپک داشته است، البته منهای دوره تحریم‌های ظالمانه که فشارهای بسیاری بر کشور وارد و باعث شد ایران از این صحنه اقتدار خارج شود ولی حالا با پیروزی که در نشست اوپک به دست آمد ما باردیگر به صورت تمام عیار به صحنه بازگشتیم و توانستیم با یک دیپلماسی قوی انرژی و غیرسیاسی جایگاه خود را پس بگیریم.

تاکید می‌کنم که ما در این بین و برای این پیروزی از دیپلماسی انرژی و غیرسیاسی استفاده کردیم و نه دیپلماسی سیاسی که می‌تواند با توجه به تحولات تغییر کند؛ما دست روی کارشناسی و تخصص گرایی گذاشتیم و توانستیم حقانیت کشور را ثابت کنیم و توانمندی‌هایمان را در سطح جهان نشان دهیم که این پیروزی را شیرین تر کرد. این توافق مهم در واقع اوپک را به عنوان یک بازیگر مهم انرژی در سطح جهان از شکستن و درهم پاشیدگی جدی نجات داد و از سوی دیگر نیزعربستان و متحدانش را تسلیم خواسته‌های به حق ایران کرد.

علاوه براین به اعتقادم این دستاورد می‌تواند روی برجام و توافق هسته ایران هم تاثیرات مهمی در آینده بگذارد و روند اجرای آن را سرعت بخشد؛ توافقی که در اجلاس اخیر به دست آمد و نقش پررنگ آن بعد از توافق هسته ای، پیروزی بسیار بزرگی برای کشور ما محسوب می‌شود و به جهانیان نشان می‌دهد که ایران چه جایگاه مهمی در منطقه و جهان دارد، نکته ای که می‌تواند به رشد سرمایه گذاری در کشور و تحقق دورنمای رشد اقتصادی کشور منجر شود.

توجه داشته باشیم که این توافق فرصت مناسبی را برای مدیران نفتی کشور به وجود آورده است تا جلوی افت سرمایه گذاری در صنعت نفت کشور را بگیرند و با قدرت بسیار بالا به سمت اجرای الگوی جدید قراردادهای نفتی با حفظ منافع و مصالح ملی حرکت کنند.

افزون براین ها نکته مهم دیگر این است که مدیران نفتی کشور از این موقعیت بتوانند به بهترین شکل استفاده کنند و ظرفیت‌های تولید کشور را براساس اسناد بالادستی کشور برنامه ریزی و حفظ کنند. براساس برنامه‌های پنجم و ششم توسعه و افق برنامه 20 ساله ما در سال 1404 باید به تولید 5 میلیون و 700 هزار بشکه نفت دست پیدا کنیم، لذا باید با حفظ جایگاه و قدرتمان در اوپک به این سو حرکت کرده و هدف گذاری کنیم. این اتفاق می‌تواند جایگاه ما را در اوپک ( از نظر تولید) که هم اکنون سوم است رشد دهد.

رضا پدیدار