زنجیره ارزش شرکت ملی نفت ایران تحت تأثیر فعالیت‌های حفاری است. بر این اساس لزوم برنامه‌ریزی، توسعه کیفی و افزایش راندمان حفاری در رویکرد جدید شرکت ملی نفت ایران که به دنبال میدان محور کردن طرحها و پروژههاست، اهمیتی بسزا دارد. نکته حائز اهمیت در رویکرد میدان محور این است که تامین مالی بر عهده پیمانکاران حفاری خواهد بود و همچنین در این رویکرد ریسک انجام کار از کارفرما به پیمانکار انتقال خواهد یافت.
بر این اساس، ضرورت تحول در صنعت حفاری کشور با توجه به رویکرد میدان محور (عملکرد محور) و تغییر چارچوب قراردادی سنتی و اجرای قراردادهای نوین نفتی در سالهای آینده ضروری به نظر میرسد که لازمه آن تدوین برنامه راهبردی از جانب شرکتهای حفاری است. به این ترتیب برنامه راهبردی باید مشخص، قابل اندازهگیری، قابل دستیابی، منطقی و دارای زمانبندی باشد. همچنین شرکتهایی که قصد دارند نقشی در عرصه بازار حفاری کشور ایفا کنند، باید مقوله استراتژی را جدی گرفته و با تدوین برنامه مناسب، راهبردهایی که سبب تعالی و پیشتازی شرکت میشود را در پیش گیرند.
تجارب شرکتهای بینالمللی نشان میدهد در شرایط افت قیمت نفت خام، عواملی چون بهینه سازی قیمت تمام شده پروژه، مذاکره با بازیگران زنجیره پروژه جهت کاهش قیمت، تغییر ساختار هزینههای داخلی سازمان با توجه به مدلهای قابل توجیه، ادغامهای عمدی و افقی، چابکسازی سازمان، ارائه خدمات قراردادی یکپارچه و بهینه سازی کسب و کارهای نامنسجم و توجه به بازارهای منطقه و ... از جمله مهمترین موارد برای بقا در بازار حفاری است و بر این اساس تدوین برنامه استراتژیک با توجه به تغییر عوامل بازار حفاری امری ضروری میکند.
شرکتهای فعال در زمینه حفاری باید با توجه به چشماندازی که برای توسعه میادین شرکت ملی نفت ایران وجود دارد، با شناخت فرصت‌ها، چالش‌ها، پایش مستمر و راهبرد درست داراییها، برنامهریزیهای کوتاه‌مدت و بلند‌مدت تا رسیدن به اهداف تعیین شده را مد نظر قرار دهند؛ به گونهای که در سرفصل برنامه‌ها افزایش بهره‌وری و بازدهی بیشتر مدنظر قرار گیرد و چشماندازی روشن و تصویری مطلوب از آینده شرکتهای حفاری ترسیم شود که بدون شک مبتنی بر واقعیت‌ها و توانمندی‌های صنعت حفاری کشور است.
عبدالصمد رحمتی
کارشناس حفاری در مدیریت برنامه ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران
نظر شما