به گزارش شانا، اخبار انقلاب نفتی اخیر که قرار است از شیل های نفتی آمریکا به واقعیت بپیوندد، گویا قرار است رفته رفته جغرافیای سیاسی جهان را زیر و رو کرده و آمریکا را از بزرگترین وارد کننده نفت به صادر کننده محض تبدیل کند.

ادعای " آمریکای سعودی" به حدی غیر علمی و نشدنی است که حتی فاینشنال تایمز در این رابطه می نویسد: "هواخواهان تئوری افزایش تولید در آمریکا گاهی ادعاهای اغراق آمیزی در خصوص رویدادی که هنوز تمامی جوانب آن مشخص و حتمی نیست مطرح می کنند. هنوز مخاطرات زیادی از جمله اعتراضات زیست محیطی به پروژه های شیل و همچنین عدم شفافیت اطلاعات در خصوص ذخایر نفتی شیل بر سر راه این پروژه ها قرار دارد . این در حالی است که بسیاری از متخصصان نفتی کاهش قیمت نفت را تهدیدی برای تداوم اجرای پروژه های نفت شیل می دانند که شاید این کوچکترین فاکتور تهدید کننده باشد".

به گزارش فاینشنال تایمز، "دلایل زیادی وجود دارد که می تواند ثابت کند این راه آنچنان که به نظر می رسد خوشبینانه طی نخواهد شد. این احتمال وجود دارد که متخصصان در خصوص پیش بینی پتانسیل ذخایر نفتی شیل در طولانی مدت اغراق کرده باشند و البته احتمال می رود که مهمترین تکنیک استخراجی نفت شیل موسوم به " فناوری شکاف " با پس زنی های سیاسی مواجه شود .

شیل های نفتی گروه متنوعی از سنگ های دارای مواد آلی و غیر آلی با منشا نفت هستند که مواد آلی موجود در آنها به علت اینکه در عمق کافی مدفون نشده، هنوز به مرز پختگی و مهاجرت نرسیده است و می توان به وسیله حرارت دادن و تقطیر آنها نفت را استخراج کرد. این شیل ها در مباحث زمین شناسی نفت به عنوان سنگ مادر شناخته می شوند .

مواد (کروژن) موجود در شیل های نفتی می تواند در طی یک فرآیند شیمیایی همراه با حرارت به نفت تبدیل شود که در این فرآیند شیل تا دمای 450 – 500 درجه سانتیگراد بدون حضور هوا حرارت داده می شود. مقدار نفتی که در این حالت می‌توان استخراج کرد از حدود 4 تا بیش از 50 درصد وزن سنگ در تغییر است.

طبق گزارش منتشر شده از سوی سازمان اوپک، تا سال ۲۰۱۵ میلادی تولیدات نفتی غیر سنتی در جهان به روزانه ۳.۴ میلیون بشکه در روز خواهد رسید و این رقم تا سال ۲۰۳۵ تنها به ۸.۴ میلیون بشکه در روز افزایش خواهد یافت که از این مقدار ۶.۶ میلیون بشکه نفت در آمریکا و کانادا تولید خواهد شد.

در موضوع مربوط به تولید نفت از شیل های نفتی، در بین بیشتر کارشناسان یک اتفاق نظر وجود دارد و آن نیاز به قیمت هایی در سطوح بالاتر از 90 دلار برای هر بشکه نفت خام است. هر چند باید قبول کرد بدون کمک شیل های نفتی، کمبود فعلی عرضه در بازار می توانست به بیش از 2.8 میلیون بشکه در روز برسد و این حادثه قادر بود قیمت ها را در محدوده 150 دلاری سال 2008 قرار دهد.
قیمت تمام شده تولید نفت از شیل در میدان های مختلف آمریکا در نمودار زیر، بیانگر هزینه بالای تولید هر بشکه نفت خام از شیل های نفتی است که دارای دامنه تغییرات بین 45 تا 80 دلار است.

همچنین، نباید فراموش کنیم که هر روز از حجم ذخایر نفت خام طبیعی جهان کاسته می شود و در آینده نزدیک کشورهای زیادی از فهرست صادر کنندگان نفت خام طبیعی خارج خواهند شد. خروج اندک اندک برخی از تولید کنندگان فعلی نفت، بازارها را برای بازیگران بزرگی مانند ایران، عربستان، عراق و ... آماده تر می کند. برابر گزارش IEA پس از سال ٢٠٢٠؛ جهان روز به روز به اوپک وابسته تر خواهد شد و سهم اوپک از تولید جهانی نفت هم از ٤٢ درصد فعلی تا ٤٨ درصد افزایش می یابد.

علاوه بر این ضروری است که بدانیم با کاهش بهای نفت به زیر 80 دلار، دیگر بسیاری از پروژه های فعلی تولید نفت از میادین نامتعارف مانند نروژ، دریای شمال انگلیس و آب های عمیق خلیج مکزیک و بیش از نیمی از پروژه های تولید نفت از میادینی که از شیل های نفتی برای تولید نفت استفاده می کنند، صرفه اقتصادی نداشته و با توقف تولید در این بخش شاهد کاهش عرضه خواهیم بود و این امر قیمت ها را دوباره به سطوح فعلی باز می گرداند.

به هر حال، باید قبول کنیم که در شرایط فعلی، شیل های نفتی وظیفه خود را برای کنترل قیمت ها به خوبی ادا کرده اند و تا زمانی که قیمت ها به کمتر از 90 دلار در هر بشکه کاهش پیدا نکند در بازار باقی خواهند ماند. گویا از این پس قرار است یک همزیستی مسالمت آمیز بین نفت خام و نفت تولیدی از شیل های نفتی وجود داشته باشد.
نفت شیل با افزایش و کاهش مقدار تولید اجازه نمی دهد که قیمت های نفت خام از 110 دلار بیشتر و از 90 دلار کمتر شود و البته در این محدود اجازه زیستن را برای خود فراهم می کند.

البته، بر اساس پیش بینی های جو ویسنت هال در بیزینس اینسایدر در اول دسامبر 2012، بر اساس آنالیز چشم انداز انرژی آمریکا منتشره از سوی بانک آمریکا، این روزها با رشد روز افزون تولید نفت شیل آمریکا و تغییر در قوانین صادراتی، بهای جهانی نفت باید به زیر 50 دلار سقوط کرده باشد!. اما نظر غالب این است که یک شیل نفتی خوب شیلی است که قیمت ها را در محدود 90 تا 110 دلار کنترل کند و البته جنگ خط بطلانی است بر همه پیش بینی ها!