عباس شعری مقدم در گفتگو با خبرنگار شانا، با اشاره به ابلاغ آیین‌نامه خوراک گاز پتروشیمی‌ها با امضای اسحاق جهانگیری به ۳ وزارتخانه نفت، صنعت، معدن و تجارت و امور اقتصادی و دارایی گفت: بر اساس این آیین نامه نرخ خوراک را وزرات نفت بر اساس میانگین قیمت فروش داخلی و صادراتی خوراک تعیین می کند.

وی ادامه داد: بر اساس آیین‌نامه خوراک گاز پتروشیمی‌ها که به ۳ وزارتخانه نفت، صنعت، معدن و تجارت و امور اقتصادی و دارایی ابلاغ شده نرخ خوراک پتروشیمی های فعال در کشور 13 سنت و نرخ سوخت به ازای هر مترمکعب 3 تا 4 سنت خواهد بود.

معاون وزیرنفت با تاکید بر این که نحوه محاسبه قیمت خوراک پتروشیمی و سوخت در مجتمعهای مختلف یکسان است، گفت: اما بر حسب نوع مصرف گاز میانگین قیمت تمام شده گاز در مجموع در مجتمعهای مختلف متفاوت است، به عنوان مثال مجتمع پتروشیمی مبین یا فجر که همه خوراک گاز تحویلی به آنها به عنوان سوخت مصرف می شود برای تولید یوتیلیتی و یا در برخی دیگر از مجتمعها 90 درصد گاز تحویلی به عنوان خوراک و 10 درصد به عنوان سوخت مصرف می شود.

شعری مقدم  افزود: نرخ خوراک و سوخت مجتمعهای گازی به ازای هر مترمکعب  به ترتیب 13  و 4 سنت برای نیمه نخست امسال محاسبه می شود.

وی گفت: تخفیفهای در نظر گرفته شده در زمینه خوراک برای طرحهای جدید پتروشیمی، آن هم در مناطق محروم است.

به گزارش شانا، امروزه سرمایه گذاران در صورت تعیین نرخهای بلندمدت خوراک می توانند امکان سنجی بهتری برای حضور خود در طرحها داشته و اقدام به سرمایه گذاری کنند.

تعیین فرمول نرخ گاز و خوراک مایع مصرفی واحدهای پتروشیمی طی بازه زمانی بلندمدت موجب می شود تا سرمایه گذاران، تولیدکنندگان و فعالان در این صنعت طی سالهای آتی به افق قیمتی مشخصی دست یابند و برای آنها نگرانی از بابت نوسانات عوامل تأثیرگذار بر این فرمول وجود نداشته باشد.

اگر بخواهیم علاقه سرمایه گذاران را برای حضور در ایران به فعلیت برسانیم باید سه اصل را رعایت کنیم ؛ اول تعیین قیمت خوراک در دراز مدت که قابل رقابت با کشورهای رقیب باشد، دوم ایجاد زیرساخت‌ها توسط دولت و سوم ثبات قوانین. صنعت پتروشیمی ایران که با اتکا به خوراک فراوان مایع و گازی، نیروی کار تحصیلکرده و جوان، موقعیت جغرافیایی منحصر بفرد با دسترسی به آبهای آزاد و نزدیکی به بازارهای هدف، حمایتهای دولت و سرمایه گذاریهای کلان صورت گرفته، در حال حاضر نقشی فراملی و فرا منطقه ای در اقتصاد ایران داشته و باوجود اعمال محدودیتهای گوناگون سیاسی و تجاری، موقعیت ممتاز خود را در بازارهای بین المللی حفظ کرده است.