محمدعلی اخباری در گفتگو با خبرنگار شانا، با اعلام این خبر گفت: طرحهای افزایش ظرفیت و بهبود کیفیت فرآورده پالایشگاه لاوان که از سال 86 شروع شده ، امسال به بهره‌برداری می‌رسد و این پالایشگاه برنامه جدیدی در این زمینه ندارد.

وی افزود: با پایان طرحهای پیش‌بینی شده همه فرآورده‌های نفت‌گاز و بنزین پالایشگاه لاوان از استاندارد و کیفیت یورو 4 برخوردار خواهند شد.

مدیرعامل پالایشگاه لاوان، با اشاره به ظرفیت دو میلیون و 100 هزار لیتری بنزین این پالایشگاه گفت: با اجرای این طرح، ظرفیت بنزین تولیدی این پالایشگاه روزانه به  دو میلیون و 800 هزار لیتر خواهد رسید.

وی، با اعلام این خبر که اقدامات تکمیلی واحد آیزون پالایشگاه لاوان در حال انجام است، گفت: کارهای اجرایی این واحد به پایان رسیده و پیش‌بینی می‌شود تا اوایل مهرماه این واحد راه‌اندازی و وارد مدار تولید شود.

اخباری اظهار کرد: با راه‌اندازی و وارد مدار شدن این واحد جدید، کیفیت بنزین تولیدی پالایشگاه لاوان یورو 4 خواهد شد، همچنین 600 تا 700 هزار لیتر به تولید روزانه بنزین افزوده خواهد شد.

به گفته وی، با راه‌اندازی واحد آیزون بخش اصلی کیفی‌سازی فرآورده که همان تولید بنزین آیزومریت است انجام خواهد شد و به تبع آن تولید بنزین یورو 4 محقق خواهد شد.

مدیرعامل شرکت پالایش نفت لاوان ، با اشاره به اختلاف قیمت بنزین یورو 4 با بنزین معمولی گفت: تاثیر تولید نفت‌گاز و بنزین یورو 4 در صورتهای مالی امسال شرکت کاملا مشهود خواهد بود و بالانس مالی شرکت را در پی خواهد داشت.

وی، با تاکید بر این که پرونده پروژه‌های افزایش ظرفیت و بهبود کیفیت فرآورده های پالایشگاه لاوان امسال بسته خواهد شد، اعلام کرد: افزایش عدد اکتان بنزین، کاهش گوگرد گازوییل و سایر فرآورده‌های نفتی، تولید محصولاتی با استاندارد یورو 4  اتحادیه اروپا و افزایش ظرفیت پالایش نفت از مهمترین مزیتهای این طرح هستند.

اخباری در پایان یادآور شد: با بهره‌برداری از همه پروژه‌های افزایش ظرفیت و بهبود کیفیت فرآورده‌های پالایشگاه لاوان  تا پایان امسال تولید گاز مایع به 200 تن، بنزین به بیش از دو میلیون و 800  هزار لیتر، نفت گاز به 3 میلیون لیتر در روز، سوخت جت به یک میلیون و نفت کوره به 3 میلیون لیتر در روز خواهد رسید.

فرایند ایزومریزاسیون جهت تبدیل نفتای سبک (Light Straight Run Naphtha)  به ایزومریت (Isomerate) مورد استفاده واقع می شود. هدف اصلی این فرایند افزایش عدد اکتان خوراک ورودی است. خوراک این فرایند پارافینهای ۵ و ۶ کربنه هستند که به کمک کاتالیستهای آلومینیوم کلراید/پلاتین به ترکیبات شاخه دار (ایزومر) این هیدروکربنها بدل می شود.

افزایش تقاضا برای بنزین با عدد اکتان بالا از یک طرف و از طرف دیگر وجود استانداردهای کیفی و زیست محیطی سبب شده است که شرکتهای پالایشی بعد از تصفیه هیدروژنی نفتای خروجی از برج تقطیر، این برش هیدروکربوری را به دو جریان نفتای سبک (LSR) و نفتای سنگین جدا کنند. بعد از آن برش سبک را به عنوان خوراک واحد ایزومریزاسیون و برش سنگین را نیز به عنوان خوراک واحد تبدیل کاتالیستی (Naphtha Reforming) استفاده می کنند.