به گزارش پایگاه خبری اویل اند گس 360، فریدون فشارکی، مدیر موسسه مشاوره جهانی نفت و گاز فکتس گلوبال انرژی در کنفرانسی که برگزار کننده آن موسسه مالی کردیت سوئیس بود، گفت: معتقدم که پایه های توافق جامع میان ایران و کشورهای 1+5 هم اکنون بنا شده است و می توان منتظر اعلام توافق نهایی در هفته نخست ماه ژوئیه بود.

محور اصلی کنفرانس موسسه کردیت سوئیس «ایران و تاثیر آن بر بازارهای جهانی نفت خام» بود.

بر اساس این گزارش، تحقیقات انجام شده بوسیله توماس آدولف و دیگر تحلیلگران در موسسه کردیت سوئیس با همکاری فشارکی حکایت از این دارد که تا پایان سال 2015 ایران روزانه 500 هزار بشکه نفت دیگر روانه بازارهای جهانی می کند.

افزایش عرضه نفت خام ایران به بازارهای جهانی پس از طی یک فرآیند راستی آزمایی که تهران انتظار دارد دو تا سه ماه به طول انجامد، صورت خواهد گرفت؛ در حالی که آمریکا پیش بینی می کند این روند چهار تا 6 ماه طول بکشد.

فشارکی گفت: پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل و آلمان (P5+1) و ایران پایه های اساسی توافق احتمالی را بنا کرده اند و دو طرف در حال نهایی کردن خواسته های خود در متن توافق هستند.

آمادگی ایران برای واقعیتهای جدید در بازار نفت

فشارکی تصریح کرد که ایران واقعیتهای جدید امروز بازار نفت را درک می کند و بعید به نظر می رسد خود را درگیر یک جنگ قیمتی که برنده ای نخواهد داشت، کند.

بنا بر تحقیقات موسسه کردیت سوئیس، ایران انتظار فروش نفت خام خود را با قیمت بیش از 60 دلار برای هر بشکه ندارد و حتی برای قیمتهای پایین تر نیز آمادگی دارد.

ارزیابیهای آدولف نشان می دهد که ایران تا میانه سال 2016 می تواند به سطح تولید نفت خام خود پیش از اعمال تحریمها برسد، اما  از آن جا که تولید نفت خام لیبی احیا نخواهد شد، تاثیر آن بر بازارهای جهانی نفت خام قابل مدیریت خواهد بود.

فشارکی بر این باور است که تاثیر تلاش ایران برای بازپس گیری سهم از دست رفته خود بر قیمتهای جهانی نفت خام حدود سه تا 6 دلار برای هر بشکه خواهد بود.

ایران امیدوار است تا سال 2020 میلادی تولید خود را به روزانه پنج میلیون بشکه برساند، اما آدولف معتقد است که این هدف تا اندازه ای جاه طلبانه به نظر می رسد.

فشارکی گفت: ممکن است ایران برای بازاریابی بشکه های نفتی جدید خود با مشکلاتی روبرو شود مگر این که عربستان سعودی فضا را برای بازگشت بشکه های نفتی جدید تهران باز کند.

بنا بر ارزیابی موسسه کردیت سوئیس، مشتریان سنتی ایران ترکیه، کره جنوبی، هند و چین به علاوه چند خریدار اروپایی هستند.

ارزیابی ها درباره آمار دقیق ذخیره سازی های نفت خام ایران روی آب متفاوت است، به طور معمول این رقم 30 تا 40 میلیون بشکه برآورد می شود.

بسیاری از کارشناسان نگران هستد که این مقدار ذخیره سازیهای موجود روی آب می تواند پس از توافق جامع میان ایران و کشورهای گروه 1+5 فوری وارد بازار شود اما آدولف بر این باور است که تاثیر ورود بشکه های نفت خام ذخیره شده روی آب به بازارهای جهانی اندک خواهد بود.

آدولف پیش بینی می کند که مقدار ذخیره سازی های ایران روی آب حدود 37  میلیون بشکه باشد، اما نمی توان گفت همه آنها نفت باشد؛ وی همچنین معتقد است که پنج میلیون بشکه از این رقم فرآورده های نفتی و باقیمانده آن میعانات گازی است.

به گفته آدولف، ایران هم اکنون برای صادرات میعانات گازی برنامه خاصی ندارد؛ این کشور هم اکنون در نظر دارد با اجرای یک طرح فراگیر پالایشی، تولید میعانات گازی خود را به کار گیرد و در آینده از واردات بنزین بی نیاز شود.

آدولف گفت: در پی یک توافق جامع هسته ای میان تهران و کشورهای گروه 1+5، باراک اوباما، احتمال می رود رئیس جمهوری آمریکا بتواند تحریمهای وزارت خزانه داری آمریکا علیه ایران را با استفاده از اختیارات رئیس جمهوری ایالات محتده لغو کند.

رئیس جمهوری آمریکا توافق کرده است در صورت دستیابی به توافق هسته ای قانون منع سرمایه گذاری شرکتهای عملیاتی غیر آمریکایی در ایران را لغو کند و این بدان معنا خواهد بود که شرکتهای اروپایی و آسیایی قادر خواهند بود به محض لغو تحریمها سرمایه گذاری در پروژه های نفت و گاز ایران را از سرگیرند.

فشارکی معتقد است که به محض لغو تحریمها، فضا برای سرمایه گذاری شرکتها در پروژه های نفتی ایران باز می شود، اما شرکتهای آمریکایی به دلیل قوانین تحریمی اعمال شده از سوی ایالات متحده آمریکا، قادر به سرمایه گذاری در ایران نخواهند بود.

قوانین تحریمی آمریکا علیه تهران، شرکتهای آمریکایی را از سرمایه گذاری در بخشهای بالادستی پس از توافق جامع هسته ای، منع می کند.

در حالی که اوباما می تواند با استفاده از اختیار اجرایی خود تحریمهای وزارت خزانه داری آمریکا علیه ایران را لغو کند، اما برخی تحریمها تنها باید از سوی کنگره آمریکا لغو شود.

آدولف پیش بینی می کند که لغو تحریمهایی که تنها قابلیت لغو از سوی کنگره را دارند سه تا پنج سال زمان می برد، از این رو شرکتهای آمریکایی برای بازگشت به پروژه های نفت و گاز ایران باید این مقدار زمان انتظار بکشند.

کردیت سوئیس اعلام کرد که ایران به لطف گاز طبیعی می تواند به بزرگ ترین بازیگر گازی منطقه ( البته نه تولید کننده عمده ال ان جی) بدل شود که این شرایط می تواند در خواست برای محموله های ال ان جی در منطقه خاورمیانه رو کاهش دهد.

کردیت سوئیس معتقد است که ایران در بحث خطوط لوله با چالشهایی روبرو خواهد بود.

بر اساس گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا (یی آی ای)، ایران بزرگترین دارنده ذخایر نفت و گاز دنیا به شمار می آید، این کشور به ترتیب چهارمین ذخایر بزرگ اثبات شده نفت خام و نخستین ذخایر گازی جهان را در اختیار دارد.

ایران همچنین در میان 10 تولید کننده برتر نفت خام جهان و پنج تولید کننده نخست جهان وجود دارد، ایران در سال 2014 میلادی حدود سه میلیون و 400 هزار بشکه نفت خام و دیگر مایعات گازی تولید کرده است و تولید گاز طبیعی این کشور تا پایان سال 2013، پنج تریلیون و 700 میلیارد فوت مکعب بوده است.