بر مبنای تحلیل بازار عمومی ازدیاد برداشت نفت 2019-2015، مصرف عمومی نفت و گاز به طور پیوسته در حال افزایش است و این افزایش از عواملی مانند افزایش جمعیت و همچنین رشد متوسط درآمد افراد در جوامع مختلف نشات می گیرد. این نیاز رو به رشد از یک سو و احتمال رفع موانع ازدیاد برداشت از مخازنی که در نیمه عمر دوم خود قرار دارند از سوی دیگر، می توانند عوامل محرک در بازار عمومی روشهای ازدیاد برداشت نفت به شمار آیند.

در این میان باید توجه داشت که یکی از چالشهای توسعه روشهای ازدیاد برداشت، نیاز به سرمایه گذاریهای کلان است که خود می تواند عاملی منفی در رشد این بازار باشد؛ به خصوص هم اکنون که قیمت نفت در سراشیبی قرار گرفته است و این سئوال مطرح می شود: قیمت پایین نفت، چگونه پروژه های ازدیاد برداشت را متاثر خواهد کرد؟

بررسی تجارب گذشته در این زمینه نشان می دهد، زمانی که بهای نفت در سالهای 1980 تا 1990 به طرز چشمگیری کاهش یافت، سرمایه گذاری در پروژه های ازدیاد برداشت نیز روندی نزولی به خود گرفت. برخی کارشناسان اعتقاد دارند که پروژه های EOR با وجود کاهش قیمت نفت نیز باز به حیات خود ادامه می دهند؛ با این تفاوت که انواع  تکنولوژیهای بالغ تر که کاربرد آنها ریسک کمتری دارد، شانس بقای بیشتری پیدا می کنند و پروژه هایی که ریسک بالایی دارند یا ارزش افزوده کمی دارند، حذف خواهند شد.

منشا این ریسک ممکن است فناوریهای ازدیاد برداشت و یا پیچیدگیهای مخزن هدف باشد. بحث اصلی، شناخت و کاهش ریسک با هزینه حداقلی است. در این میان، برخی پروژه های جاری پرهزینه ممکن است با وجود سوددهی پایین ادامه یابند. به عنوان نمونه، گاز دی اکسید کربن، گازی گلخانه ای است که مخاطرات زیادی برای محیط زیست به همراه دارد و از آنجا که جمع آوری این گاز از منابع مختلف و ذخیره سازی آن در سازندهای زیرزمینی عمیق برای مدت زمان طولانی، روشی مطلوب است، بازار ازدیاد برداشت نفت می تواند به عنوان یکی از جذاب ترین روشهای ذخیره سازی این گاز در این حوزه نقش آفرینی کند و یا هزینه سرمایه ای یک پروژه تزریق دی اکسیدکربن یا نیتروژن در ازای 25 تا 35 دلار هزینه تزریق برای هر بشکه ازدیاد برداشت، با درنظر گرفتن نرخ بازگشت سرمایه بیش از 10 درصد با نفت بشکه ای 50 دلار توجیه اقتصادی دارد، اما لازم است با مطالعات دقیق تر مخزن و مدیریت صحیح تر چاهها، ریسک و هزینه های اجرایی تا حد ممکن کاهش یابد.

بر این اساس، مخازنی که پیچیدگی کمتری دارند، اجرای پروژه های EOR در آنها ریسک کمتری دارد و بنابراین شانس عملیاتی شدن این روش ازدیاد برداشت در آنها بیشتر است. بدیهی است در مواردی که بقای یک میدان وابسته به اجرای روشهای ازدیاد برداشت خاصی باشد، با وجود هزینه های بالا باید از روشهای ازدیاد برداشت استفاده شود و شرکتهایی که جریان مالی بالایی دارند، می توانند پاسخگوی این مخارج باشند.    

 پژوهشکده ازدیاد برداشت از مخازن نفت و گاز