جمشید بیات در گفتگو با خبرنگار شانا، با بیان این مطلب افزود: شرکت نفت فلات قاره ایران در قبال سلامت کارکنان خود احساس مسئولیت می کند و اگرچه امکانات رفاهی مناسبی برای کارکنان عملیاتی این شرکت در مناطق فراهم است، اما مصائب و عوارض کار اقماری ایجاب می کند، ساختار کار اقماری تا حد ممکن محدود شود.

وی تصریح کرد: متاسفانه در دوره های پیش، تنها ساختارهایی شبه اقماری برای بهره مندی کارکنان از حقوق و مزایای کار اقماری تعریف شده است که این موضوع به ساماندهی جدی نیاز دارد.

بیات عنوان کرد: به طور مثال، در جایی مانند سکوی سلمان که بیش از 100 کیلومتر با منطقه لاوان فاصله دارد و برای دسترسی به هر گونه امکاناتی، باید مسافت بسیار زیادی طی شود، کار اقماری موضوعیت دارد اما در برخی مناطق که مشکل ترابری وجود ندارد یا امکان بهره مندی از نیروهای بومی منطقه است، باید برای تعریف کار اقماری محدودیتهایی قائل شد.

وی با اشاره به هزینه های سنگین ترابری کارکنان اقماری اعم از هزینه های دریایی و هوایی برای شرکت نفت فلات قاره ایران، مثال دیگری زد و افزود: به طور نمونه در منطقه عملیاتی قشم می توانیم نیروی انسانی مورد نیاز را در مشاغلی تا حد تکنسین،  از نیروهای بومی جزیره تامین کنیم.

بیات با یادآوری این که هم اکنون نیز شرکت نفت فلات قاره ایران حتی بیش از تعهدات خود از نیروهای بومی استفاده می کند، ادامه داد: با این وجود، معتقدیم برای بهینه سازی عملکرد در شرکت و کاهش مشکلات و عوارض ناشی از کار اقماری و دوری کارکنان از خانواده ها، بهتر است در حد ممکن از ظرفیتهای نیروهای بومی بهره مند شد.

 مدیر منابع انسانی شرکت نفت فلات قاره ایران به طرحی مبنی بر مطالعه مجدد ساختارهای سازمانی این شرکت پرداخت و گفت: البته ساماندهی نیروهای اقماری، اقدامی نیست که اجرایی شدن آن در کوتاه مدت امکانپذیر باشد و امیدواریم بتوانیم طی یک برنامه پنجساله، این هدف را محقق کنیم.

بیات با اشاره به تاکید وزیر نفت مبنی بر فعالیت نکردن بانوان در مشاغل اقماری، یادآور شد: در شرکت نفت فلات قاره ایران، هیچ خانمی به عنوان کارمند اقماری مشغول به فعالیت نیست.