به گزارش شانا به نقل از روابط عمومی شرکت ملی نفت ایران، دوران پسابرجام، گذشته از مزایایی که برای بخش های مختلف اقتصاد و سیاست به همراه داشته است، برای صنعت نفت یک دستاورد بزرگ داشت؛ قطار نفت دوباره به مسیر اصلی خود بازگشت. صنعت نفت پس از انقلاب به مدد عزم راسخ نیروهای غیور خود، دانش بومی را با فناوری روز جهان در هم آمیخت و آمیزه ای از تعاملات سودمند شرکت های نفتی در بعد بین المللی را به منصه ظهور رساند.

با تشدید تحریم ها، دستاوردهای صنعت نفت در این حوزه در معرض آسیب جدی قرار گرفت؛ به طوری که ممانعت از مشارکت شرکت های مطرح نفتی، بسیاری از اهداف توسعه ای صنعت نفت را با چالش های جدی مواجه ساخت. اما با گذر از دوران تحریم مجالی برای حضور قدرتمند صنعت نفت در مجامع فراملی فراهم شد که به کام ایران‎دوستان خوش نشست.

با این وجود برخی از کارشکنی ها از سوی برخی رسانه ها باهدف تضعیف این دستاوردها و کمرنگ جلوه دادن موفقیت های ناشی از داد و ستدهای هوشمندانه در صنعت نفت باعث دلسردی فعالان این حوزه می شود.

به عنوان نمونه، در گزارشی که چندی پیش از سوی یکی از پایگاه های خبری فعال کشور منتشر شده بود، دستاوردهای صنعت نفت در دوران پسابرجام به طور کل نادیده گرفته شده است. در این مطلب که با عنوان "حتی یک قرارداد هم برای توسعه میادین مشترک امضا نشده؛ چرا؟" منتشر شده، نویسنده به طور ناآگاهانه به صنعت نفت تاخته و با وجود تعداد قابل توجه قراردادهای منعقد شده در مدت کوتاه پسابرجام، بر روی تمام دستاوردهای صنعت نفت در این دوره خط بطلان کشیده است.

روابط عمومی شرکت ملی نفت ایران با توجه به ناپختگی مطلب ارائه شده در این پایگاه خبری، مروری بر فرآیند انجام پروژه ها و قراردادها در صنعت نفت طی چند سال گذشته داشته است که در ادامه می آید:

۱- صنعت نفت در حالی به دولت یازدهم تحویل شد که به دلیل اعمال سیاست های دولت پیشین و تحریم های بین المللی، عملا این صنعت به مرحله محاق رسیده بود و تلاش همه جانبه کارکنان صنعت نفت نیز نتوانسته بود از بار منفی اثرات تحریم بر صنعت نفت ایران که شاهرگ حیات اقتصادی کشور بوده است، بکاهد. این در حالی است که برخی از سودجویان به بهانه دور زدن تحریم ها و توسعه صنعت نفت در شرایط تحریم، مبالغ قابل توجهی از دارایی های مردم را به تاراج برده اند که شخص بابک زنجانی نیز -که نویسنده یادداشت واره موردنظر سعی در تبرئه وی دارد- از جمله این سودجویان بوده است.

۲- این ادعا که "تمامی! طرح هایی که در منطقه غرب کارون و حوزه پارس جنوبی در زمان دولت یازدهم افتتاح شده است، محصول دولت قبل است" اساسا فاقد منطق است؛ در این زمینه متذکر می شود انجام اقدامات توسعه ای از وظایف دولت هاست و طبیعی است که بخشی از فعالیت های توسعه ای صنعت نفت با توجه به زمانبر بودن در دولت های بعدی به منصه ظهور برسد؛ همانطور که افتتاح بسیاری از طرح های توسعه ای فازهای پارس جنوبی و دیگر پروژه های صنعت نفت در طول حیات دولت های نهم و دهم محصول دولت های هفتم و هشتم بوده است. با این وجود متذکر می شود به‎رغم اظهارات نویسنده یادداشت واره، با وجود اینکه بهای نفت در دولت های نهم و دهم به حداکثر رقم خود رسیده بود (سر جمع درآمد‌های نفتی دولت در سال‌های ۸۴ تا ۹۱ به رقمی معادل ۵۷۸ میلیارد دلار بالغ می‌شود که از سر جمع درآمدهای نفتی کشور طی سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۸۳ رقمی معادل ۱۴۵ میلیارد دلار بیشتر است) اما به دلیل اعمال تحریم ها، صنعت نفت نتوانست به بالندگی شایسته خود دست یابد؛ چه بسا بسیاری از پروژه های مطرح شده در شرکت هایی همانند نفت فلات قاره ایران که با وجود رایزنی های منسجم مدیران و کارشناسان نفتی عقیم ماند!

۳- با تلاش های صورت گرفته در دولت یازدهم که به دستاوردهایی همچون برجام ختم شد؛ روند توسعه میادین نفت و گاز ایران شتاب قابل توجهی یافته و از حالت رکود خارج شده است؛ به طوری که در 6 ماهه گذشته بیش از ۱۰ تفاهم نامه و موافقتنامه -بر مبنای الگوی جدید قراردادهای نفتی- با برخی از شرکت های اروپایی و آسیایی و یا کنسرسیومی از آن ها به همراه شرکت های ایرانی به امضا رسیده است که علاوه بر توسعه میادین (به ویژه میادین مرزی و مشترک) با کمترین میزان ریسک برای شرکت ملی نفت ایران، انتقال تکنولوژی و توانمندسازی پیمانکاران ایرانی صنعت نفت را نیز میسر می سازد. این موضوع به همراه ایجاد اشتغال مولد، از مهمترین دستاوردهای صنعت نفت در دولت یازدهم به شمار می رود. ذکر این نکته لازم است که طی سه سال از آغاز به کار دولت یازدهم، ۲ سال را در شرایط تحریم به سر برده ایم و کمتر از یک سال از به ثمر رسیدن برجام و برقراری ارتباط مسالمت آمیز میان ایران و کشورهای صاحب تکنولوژی می گذرد. درهمین حال مجموعه صنعت نفت با دشواری های فراوانی نیز در تحقق مدل جدید قراردادهای صنعت نفت مواجه بوده است که عمدتا از سوی برخی از افراد با دیدگاه های جناحی و غیرمنصفانه ابراز می شده است که این موضوع به نوبه خود در ایجاد وقفه در انعقاد قراردادهای توسعه ای صنعت نفت نقش پررنگی داشته است.

۴- ادعای نویسنده مبنی بر کاهش افق یک میلیون بشکه ای تولید نفت به ۲۵۰ هزار بشکه در روز ناشی از برداشت نادرست وی از اخبار صنعت نفت است. (توضیح آنکه وزیر محترم نفت در آئین رسمی بهره‌برداری از طرح‌های توسعه میدان‌های یادآوران، آزادگان شمالی و یاران شمالی در محل میدان نفتی یادآوران که آبان ماه ۹۵ انجام شد، به این موضوع اشاره کرده اند که "با افتتاح طرح های مذکور روزانه ۲۵۰ هزار بشکه نفت در روز به تولیدات نفت افزوده می شود و تولید نفت در این منطقه به ۳۰۰ هزار بشکه نفت در روز می رسد." حال آن که افق تولید نفت در منطقه غرب کارون بر خلاف اظهارات نویسنده یادداشت واره مذکور، ۱.۲ میلیون بشکه در روز است که تا سال ۱۴۰۰ محقق خواهد شد.

۵- وزارت نفت توسعه میادین نفت و گاز را بر مبنای برداشت صیانتی و با حداکثر ضریب برداشت در دستور کار داد که تولید مستمر و حداکثری از منابع خداداد صنعت نفت را در پی دارد. در همین راستا ذکر این نکته لازم است که میزان تولید گاز غنی صیانتی از میدان پارس جنوبی در دولت یازدهم از روند افزایشی قابل توجهی برخوردار بوده، به طوری که از 235.5 میلیون مترمکعب در روز در ابتدای استقرار دولت یازدهم (6 ماهه اول سال ۱۳۹۲) به 360.3 میلیون مترمکعب در روز در سال ۱۳۹۴ افزایش یافته است. بهره‌برداری کامل از فاز ۱۲ پارس جنوبی، تکمیل و افتتاح فازهای ۱۵ و ۱۶ و آغاز تولید از فازهای ۱۷، ۱۸ و ۱۹ از جمله مهم ترین اقدامات دولت یازدهم در سال‌های اخیر بوده که منجر به افزایش چشمگیر تولید گاز غنی شده است. همچنین به تبع افزایش میزان تولید گاز غنی از میدان گازی پارس جنوبی، کل تولید گازغنی کشور از 581.3 میلیون مترمکعب در روز در ابتدای استقرار دولت یازدهم به 718.7 میلیون مترمکعب در روز در سال ۱۳۹۴ افزایش یافته است.