به گزارش شانا، غلامحسین شافعی، رئیس اتاق بازرگانی ایران، امروز (چهارشنبه، 24 آذرماه) در همایش تجاری ایران و اندونزی گفت: در نظام بین‌المللی چند قطبی دهه‌های آینده، درهم تنیدگی روابط راهبردی سیاسی و اقتصادی، منافع منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای ایران و اندونزی را بیش از پیش فراهم خواهد کرد.

وی با اشاره به سیاست اصولی و راهبری ایران و نگاه به شرق، همکاری با اندونزی به‌ عنوان نخستین قدرت اقتصادی جهان اسلام و نهمین اقتصاد جهان را حائز اهمیت توصیف کرد و افزود: اندونزی با رشد اقتصادی 5 درصدی مسیر توسعه را شتابان طی می‌کند و ایران نیز بزرگترین اقتصاد منطقه و هجدهمین اقتصاد بزرگ دنیاست، آنچه که مورد توجه است مکمل بودن اقتصادهای 2 کشور و وجود اشتراک‌های تاریخی و فرهنگی میان دو ملت اسلامی است.

شافعی تصریح کرد: ایران و اندونزی می‌توانند شرکای خوبی برای تامین نیازهای تجاری یکدیگر باشند، اندونزی با رشد سریع اقتصادی، نیاز روزافزون به انرژی خواهد داشت و ایران مطمئن‌ترین و با ثبات‌ترین تامین کننده آن است.

رئیس اتاق بازرگانی ایران، امکان تامین مشتقات نفتی و پتروشیمی از طریق ایران را فرصتی برای همکاری 2 کشور دانست و عنوان کرد: ایران بهترین و سریع‌ترین مسیر انتقال کالا به آسیای مرکزی، افغانستان، عراق، ترکیه، اروپا و حوزه قفقاز است و اندونزی هم به‌عنوان دروازه‌ای مهم برای ورود به منطقه اقتصادی آسیا به شمار می‌رود و همکاری‌های حمل و نقلی با بزرگترین اقتصاد آسه آن زمینه را برای ورود شرکت‌های ایرانی به این منطقه را فراهم می‌کند.

وی ضمن پیشنهاد ایجاد شرکت‌های مشترک حمل و نقل بین ایران و اندونزی، گفت: سرمایه گذاری مشترک در دیگر حوزه‌های اقتصادی مثل نفت، گاز، پتروشیمی و صنایع غذایی در ارتقا سطح مناسبات تاثیرگذار خواهد بود.

شافعی به امضا تفاهم‌نامه پروژه ساخت پالایشگاه در جاوه شرقی که در حاشیه سفر سه سال پیش هیئت بخش خصوصی به اندونزی انجام شد، اشاره کرد و افزود: این قرارداد می‌تواند نماد همکاری و سرمایه گذاری مشترک بخش‌های خصوصی 2 کشور تلقی شده و افق روشنی را برای بخش‌های خصوصی ترسیم کند.

رئیس اتاق بازرگانی ایران سطح فعلی 300 میلیون دلاری مناسبات غیرنفتی بین ایران و اندونزی را با توجه به اندازه اقتصاد 2 کشور غیرقابل قبول ارزیابی و تصریح کرد: هدف‌گذاری 2 میلیارد دلاری که مسئولان 2 کشور توافق کرده‌اند در میان‌مدت قابل تحقق است و از نگاه بخش‌های خصوصی اهدافی به مراتب بالاتر از 2 میلیارد دلار قابل ترسیم است.