به گزارش شانا به نقل از نشریه مشعل، نتایج مطالعه موسسه مشاوره‌ای وود مکنزی نشان می‌دهد که رشد روزافزون تقاضا برای نفت خام می‌تواند در ۲۰ سال آینده به طور میانگین سالانه ۵ دهم درصد کاهش یابد؛ در حالی که تولید انرژی از منابع تجدید پذیر می‌تواند در این مدت به پنج برابر افزایش یابد.
البته پیش تر در این زمینه پیش بینی‌هایی به گوش رسیده بود ولی این آخرین گزارش از جنبه‌های دیگری مورد توجه است. اهمیت این گزارش به آن خاطر است که موسسه وود مکنزی یکی از منابع اصلی تأمین‌کننده اطلاعات برای شرکت‌های مهم فعال در زمینه تولید نفت‌وگاز است.
پائول مک کانل، مدیر واحد روندهای جهانی در وود مک، می‌گوید: پاسخ به اینکه چطور باید به توسعه انرژی‌های پاک واکنش نشان داد، مهمترین مسئله راهبردی برای شرکت‌های پیشگام در تولید نفت در جهان است.
وی می‌گوید: این مسئله کاملا به وجود و هستی این شرکت‌ها باز می‌گردد، زیرا شما با طرح این مسئله در حقیقت می‌پرسید که چه بر سر تولید کنندگان منابع هیدروکربوری انرژی خواهد آمد؛ در حالی که تقاضا برای تولیدات آنها روز به روز افول می‌کند.
گزارش وود مک همچنین نشان داد در حالی که شرکت‌های بزرگ نفتی همیشه صحبت‌های بسیاری زیادی در مورد متنوع‌سازی منابع تأمین انرژی و تمرکز بر منابع تجدیدپذیر انرژی داشته‌اند، هنوز تنها بخش بسیار بسیار کوچکی از درآمد‌های هنگفت خود را به توسعه این بخش اختصاص می‌دهند.
مک کانل یادآور شد که شرکت توتال فرانسه، که ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار در زمینه توسعه شرکت‌های تولید باتری و سلول‌های خورشیدی سرمایه‌گذاری کرده است یکی از پیشگامان در این زمینه به شمار می‌رود. البته شرکت استات اویل نروژ هم پس از آن در این زمینه مطرح بوده که تمرکز بیشتری بر تولید انرژی از باد داشته است.
همین دو شرکت جزء ۱۰ شرکتی برتر نفت‌وگاز جهان هستند که وعده داده بودند طی ۱۰ سال آینده مجموعه یک میلیارد دلار در زمینه فناوری تولید انرژی‌های پاک سرمایه‌گذاری کنند. این شرکت‌ها در ابتدا با وعده کاهش انتشار مونوکسید کربن در هوا و نیز سیستم‌های ذخیره سازی CO2 در اعمال دریا و یا زیر زمین زیر بار این تعهدات رفتند. دیگر شرکت‌های مهمی که در این زمینه سرمایه‌گذاری کرده‌اند، شرکت انگلیسی-هلندی شل، بی پی و سعودی آرامکو هستند.
این تلاش مشترک به نظر علامتی می‌رسید که فعالان این صنعت مصمم هستند کاری برای جلوگیری از تغییرات آب و هوایی بکنند. اگر چه غیبت شرکت‌های مطرح آمریکایی مانند اکسون موبیل و شورون نشان داد که این شرکت‌ها در مقایسه با رقبای اروپائی‌شان خیلی در این زمینه جدی نیستند و بسیار محتاطانه تر در این عرصه قدم برمی‌دارند.
به طور کلی به نظر نمی‌رسد کشور آمریکا تمایل خیلی زیادی برای شتاب‌دهی به روند جایگزینی انرژی‌های تجدید پذیر با سوخت‌های فسیلی داشته باشد.
تصویر بالا نشان دهنده میزان هزینه‌ای است که دولت فدرال آمریکا از دهه ۵۰ میلادی تاکنون در زمینه‌های مختلف انجام داده است. همان‌طور که در تصویر ملاحظه می‌شود، موج نارنجی رنگ مربوط است به هزینه‌هایی که برای امور مربوط به تحقیق و توسعه انرژی هزینه شده که در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۷ تنها حدود 2.2 میلیارد دلار بوده در حالی که این هزینه برای تحقیق و توسعه در بخش دفاعی بیش از ۷۸ میلیارد دلار بوده است. در حقیقت این کشور بیش از ۵۶ درصد از سرمایه‌گذاری‌های خود را صرف هزینه مسائل دفاعی کرده است.
به علاوه از همه یارانه‌هایی که دولت برای بخش‌های مختلف در نظر می‌گیرد، تنها بخش بسیار اندکی صرف تحقیقات مربوط به انرژی می‌شود. در عوض بیشتر کمک‌های دولتی به این بخش از طریق معافیت‌های مالیاتی و یارانه‌های مستقیم تأمین می‌شود.
از طرفی از همه پول اندکی که به بخش انرژی اختصاص پیدا می‌کند، ظاهرا بخش زیادی از آن برای تحقیق توسعه در توسعه انرژی‌های نو می‌شود این بخش شامل انرژی‌های نو از جمله باد، خورشید و امثال آن می‌شود و تنها بخش تولید زغال سنگ در سال ۲۰۱۳ سهم زیادی در هزینه‌های مربوط به تحقیق و توسعه انرژی را به خود اختصاص داده است. تمام این هزینه‌ها در دولت اوباما صورت گرفته که همیشه داعیه‌دار جلوگیری از گسترش استفاده از زغال سنگ و رواج انرژی‌های نو بوده است.
مک کانل می‌گوید: حتی شرکت‌های اروپایی هم تاکنون در مقایسه با پولی که تا کنون در زمینه انرژی‌های نو انجام شده، سرمایه‌گذاری کرده اند. بنابر اطلاعات بلومبرگ، تنها در سال ۲۰۱۵ بیش از ۳۵۰ میلیارد دلار در زمینه توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در جهان سرمایه‌گذاری شده است.
یافته‌های گزارش وود مک همچنین به ابعاد تهدیدی که توسعه انرژی‌های پاک برای شرکت‌های نفت‌وگاز در بر دارند، اشاره داشته است.
گزارش‌هایی که چند هفته گذشته از سوی سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و همچنین آژانس بین‌الملل انرژی منتشر شد، نشان داد که تقاضا برای نفت حداقل تا سال ۲۰۴۰ رشد خواهد داشت؛ البته این رشد بیشتر از سوی مصرف‌کنندگان در آسیا خواهد بود. با این حال هر دو این گزارش‌ها اذعان کرده‌اند که اوج این مصرف می‌تواند طی ۱۵ سال آینده باشد آن هم در صورتی که جهان اقدامی مؤثر برای مقابله با تغییرات آب و هوایی انجام دهد.
وود مک در این گزارش پیش‌بینی کرده بود که رشد تقاضا برای نفت خام تا سال ۲۰۳۵ ادامه خواهد داشت اما با سرعتی بسیار کمتر از رشد مصرف گاز طبیعی و سوخت‌های پاکتر.
مک کانل ادامه می‌دهد: شرکت‌های نفتی تا کنون تأثیر چندانی از تلاش‌های جلوگیری از انتشار کربن در هوا دریافت نمی‌کردند زیرا سیاست‌گذاران تمرکز اصلی خود را معطوف به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از بخش‌های تولید برق و صنعتی کرده بودند.
ولی به گفته این کارشناس مسائل نفت و انرژی، این رویه زمانی که بیش از ۵۰ درصد از تولید شرکت‌های بزرگ نفتی مشمول مالیات‌های مربوط به تولید گاز کربنیک طی یک دهه آینده شود و دولت‌ها بیشتر متمرکز بر گرفتن مالیات از تولید کنندگان سوخت‌های فسیلی شوند، تغییر خواهد کرد.
این گزارش همچنین نشان داد که افزایش سرمایه‌گذاری در بخش انرژی‌های سبز، خطرهای ویژه‌ای را در پی خواهد داشت؛ بنابراین گزارش، ایجاد تعهد مالی بیش از حد در زمان‌هایی بیش از حد زود می‌تواند در صورتی که عایدی‌های تولیدکنندگان انرژی‌های نو از تولیدکنندگان نفت‌وگاز کمتر شود، ارزش سرمایه‌گذاری را برای سهامداران کاهش دهد.
به گفته مک کانل، متنوع سازی انرژی‌های تجدید پذیر هم می‌تواند اقدامی متوازن کننده باشد. حرکت بیش از حد سریع در این زمینه می‌تواند پول‌ها را روی میز قرار دهد ولی به کندی و فرصت‌هایی را از بین ببرد.
نظر شما