به گزارش شانا، این طرح که به امضای جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی رسیده است هفته گذشته به صورت عادی اعلام وصول شد.

متن این طرح به شرح زیر است:

ماده ۴۴ قانون برنامه ششم توسعه ایجاد ظرفیت پالایش ۲.۷ میلیون بشکه نفت و میعانات گازی را تا پایان برنامه مذکور مطالبه کرده است که از این میان ۸۴۰ هزار بشکه در روز مربوط به ظرفیت پالایشی میعانات گازی پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس به ظرفیت ۳۶۰ هزار بشکه و طرح فراگیر پالایشی سیراف به ظرفیت ۴۸۰ هزار بشکه و باقی مانده آن یعنی ۱.۸۶ میلیون بشکه مربوط به ظرفیت پالایش نفت خام است.

پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس، دو فاز آن به بهره‌برداری رسیده و فاز سوم نیز تا پایان امسال به بهره‌برداری خواهد رسید، اما طرح‌های سیراف شامل ۸ پالایشگاه ۶۰ هزار بشکه‌ای است که همه آنها در یک مدل مشخص از طریق فراخوان پروانه و مجوز واگذار شده است.

این طرح‌ها هم اکنون هم دارای زمین با جانمایی مناسب ایجاد شده، خوراک آن تخصیص یافته، مجوزها اخذ شده و حتی دانش و صاحب لیسانس مشخص است و در صورت تامین سرمایه می‌تواند در کوتاه مدت اجرایی و عملیاتی شود.

نفت خام ایران در دوران تحریم‌ها همواره به دلایل زیادی از جمله محدود بودن تعداد مشتری‌های نفت خام در دنیا، تک‌محصولی بودن نفت صادراتی در مقایسه با انواع فرآورده‌های نفتی، حجم بالای معاملات و محموله‌های نفتی، مشخص بودن کیفیت و خواص شیمیایی و فیزیکی نفت خام ایران در میان سایر انواع نفت خام دنیا، به راحتی می‌تواند مورد تحریم خرید و فروش و همچنین تحریم‌های بیمه و بانکرینگ واقع شود.

نکته دیگر آن که فرآورش نفت خام و میعانات گازی و تبدیل آن به زنجیره متنوعی از فرآورده‌های پالایشی و پتروشیمیایی موجب می‌شود که صادرات بخش زیادی از فرآورده‌ها از طریق خودروهای سنگین، خط لوله و نهایتا محموله‌های کوچک کشتی به کشورهای‌ همسایه صورت گیرد. این نحوه از صادرات را می‌توان توزیع از طریق «شبکه مویرگی» نامید که اعمال تحریم‌ها روی آن به مراتب سخت‌تر از تحریم نفت خام است. این فرآورده‌ها معمولا در محموله‌های کوچک، عمدتا به کشورهای همسایه و در مسافت‌های نزدیک تجارت می‌شوند.

از طرفی هدایت نقدینگی کشور به سمت تولید در بخش‌های جذاب موجب می‌شود در وهله نخست این نقدینگی از بازار سکه و ارز به سمت سرمایه‌گذاری در تولید کشور برود و از سویی دیگر سوق دادن سرمایه مردمی به سمت اشتغال را موجب می‌شود.

همسو با توسعه ظرفیت پالایشگاهی و پتروپالایشگاهی خوراک مایع کشور، دولت موظف است به روشی که در این طرح می‌آید به حمایت از سرمایه‌گذاران بخش غیردولتی بپردازد. در این باره وزارت نفت موظف است ظرف مدت ۲ ماه پس از ابلاغ این قانون، آیین‌نامه اجرایی آن را تهیه کند و پس از تصویب آن در هیئت وزیران، به اطلاع عموم مردم برساند.

ماده ۱- وزارت نفت موظف است تا سقف ۲ میلیون بشکه به تمام طرح‌های پالایشی و پتروپالایشی با ظرفیت ۶۰ هزار بشکه یا بالاتر از آن با شرایطی که در ماده ۵ این قانون آمده است، مجوز خوراک و تعهد تنفس خوراک اعطا کند. منظور از تنفس خوراک، اعطای خوراک در تمام یا بخشی از سال‌های اول و دوم پس از بهره‌برداری واحد یا طرح توسعه ظرفیت پالایشی است به صورتی که هزینه خوراک در این مدت به عنوان وام به مجموعه سهامداران پالایشگاه یا پتروپالایشگاه به حساب آید و طی ۱۲ سال با نرخ سود ۴ درصد ارزی مورد بازپرداخت قرار گیرد.

ماده ۲- مبلغ تنفس خوراک به اندازه «حجم سرمایه‌گذاری اعتبارسنجی شده» توسط وزارت نفت تعیین می‌شود. به این ترتیب که پس از بررسی و تایید کیفیت فرآورده‌های تولیدی و اعتبارسنجی حجم سرمایه‌گذاری متناسب با درجه پیچیدگی واحدهای پالایشگاه و پتروپالایشگاه در طرح ارائه شده شرکت‌های متقاضی، مبلغ تنفس تعیین و مجوز خوراک توسط وزارت نفت به آنها اعطا می‌شود. این تنفس خوراک به کل سرمایه‌گذاران طرح تعلق می‌گیرد و صرفا در اختیار مجری نخواهد بود.

ماده ۳- تعداد روز تنفس خوراک در سال اول یا سال‌های اول و دوم بهره‌برداری از پروژه‌های پالایشگاهی و پتروپالایشگاهی، از محل سهم دولت و سهم صندوق توسعه ملی (به تناسب هر کدام ۵۰ درصد) متناسب با مبلغ تنفس خوراک اعتبارسنجی شده توسط وزارت نفت و قیمت روز خوراک آن واحد پالایشی در زمان راه‌اندازی تعیین می‌شود.

ماده ۴- وزارت نفت مجاز است در صورت عدم بازپرداخت به موقع اقساط تنفس خوراک توسط شرکت‌های پالایشی و پتروپالایشی در مدت ۱۲ ساله مندرج در ماده ۱، از روش افزایش نرخ خوراک نسبت به ۱۰۰ درصد فوب خلیج فارس استفاده کند و طلب دولت و صندوق توسعه ملی را طی ۱۲ سال به آنها پرداخت کند، بدین ترتیب نیازی به اخذ وثیقه و ضمانت‌نامه توسط صندوق توسعه ملی از شرکت‌های پالایشی و پتروپالایشی فوق نیست.

ماده ۵- وزارت نفت تنها می‌تواند به شرکت‌هایی تنفس خوراک اعطا کند که شرایط زیر را رعایت کنند:

حداقل ۱۰ درصد و حداکثر ۵۱ درصد هزینه سرمایه‌گذاری توسط مجری آورده شود و مابقی آن طبق ضوابط سازمان بورس و اوراق بهادار به عنوان سهام از طریق پذیره‌نویسی به عموم مردم اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی واگذار شود.

واحد پالایشگاهی با پتروپالایشگاهی ساخته شده، در هنگام بهره‌برداری از نظر فناوری به کار رفته در واحد و کیفیت فرآورده‌های پتروپالایشی دارای همان الگویی باشد که هنگام تعهد خوراک مورد توافق وزارت نفت و مجری قرار گرفته است؛ در غیر این صورت وزارت نفت مجاز است میزان تنفس خوراک در سال‌های بهره‌برداری را متناسب با طرح اجرا شده تعدیل کند.

وظیفه جذب سرمایه‌های مردمی، تضمین بازپرداخت فرع پول سهامداران در سال‌های مختلف سرمایه‌گذاری و بازگشت بخشی از اصل سرمایه آنها به کمک تنفس خوراک، به عهده شرکت مجری است و دولت هیچ ضمانتی در این زمینه نخواهد داشت. در این قانون تنها تعهد تنفس خوراک به میزان معین شده، به عهده دولت است.

ماده ۶-  قیمت نفت خام و میعانات گازی خوراک در واحدهای پالایشگاهی و پتروپالایشگاهی مذکور که از تنفس خوراکی برخوردار شده باشند، برابر قیمت متوسط نفت یا میعانات گازی در مبادی اولیه صادراتی (فوب خلیج فارس) است و در فروش فرآورده‌های تولیدی آنها به دولت هیچ اجباری وجود ندارد.

طرح افزایش ظرفیت پالایشگاه‌های میعانات گازی و نفت خام با استفاده از سرمایه‌گذاری مردمی ID-474.pdf