به گزارش خبرنگار شانا، نسرین جزنی بعدازظهر امروز (سه‌شنبه، پنجم شهریورماه) در نخستین نشست تخصصی چهارمین همایش مسئولیت‌های اجتماعی صنعت نفت با عنوان «مشارکت در توسعه و توانمندسازی جوامع محلی» به ارائه توضیحاتی درباره اهمیت اجرای مسئولیت‌های اجتماعی پرداخت و این موضوع را از منظر توجه به کارکنان سازمان و خانواده‌های آنان بررسی کرد.
وی با بیان اینکه مسئولیت اجتماعی در سه بخش سرزمین، مردم و سود تعریف می‌شود، اظهار کرد: روش برخورد سازمان با ذی‌نفعان بسیار مهم است. ماهیت کارکردن در صنعت نفت و مناطق نفت‌خیز تحمل مشکلاتی مانند دوری از خانواده است، در حالی که کار و زندگی شخصی تاثیر مستقیمی بر یکدیگر دارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد: یکپارچگی کار و زندگی رویکردی است که هم‌افزایی بیشتر بین همه بخش‌های زندگی به صورت یکپارچه را به‌وجود می‌آورد.
جزنی با اشاره به اینکه تصویر سنتی تعادل کار و زندگی احساسی از رقابت را بین این دو ایجاد می‌کند، تصریح کرد: مطالعات جدید نشان می‌دهد در محیط‌های کاری میان همکاران روابط دوستانه نیز برقرار است، در حالی که افراد در زندگی شخصی خود و در کنار خانواده، تنها به گفت‌وگو درباره مسائل خانوادگی می‌پردازند.
وی افزود: برای تدوین راهبرد موفق کار و زندگی چهار مرحله مشخص شده که شامل تعیین نیازهای اجرایی کردن راهبردهای کار و زندگی، ارزیابی نیازهای سازمانی و نیازهای کار و زندگی، طراحی و پیاده‌سازی برنامه کار و زندگی و سرانجام ارزیابی برنامه کار و زندگی است.
به گفته این استاد دانشگاه شهید بهشتی، سازمان‌ها به دلیل ایجاد جذابیت و نگهداری استعدادها، بالا نگه داشتن اخلاقیات و روحیه سازمانی، افزایش بهره‌وری و صرفه‌جویی در هزینه‌ها، کاهش هزینه‌های بهداشت و درمان، افزایش تعهد، کاهش فرسودگی شغلی و عملکرد رقابتی باید برنامه‌های یکپارچگی کار و زندگی را اجرا کنند.
جزنی در این باره توضیح داد: برای ارزیابی نیازهای کارکنان می‌توان به مطالعه پرونده آنان پرداخت، از آنها نظرسنجی کرد، یا گروه‌های متمرکز شامل گفت‌وگوهای ساختاریافته برای کسب اطلاعات درباره دیدگاه‌ها و تجربه‌های آنان تشکیل داد.
وی یادآور شد: نهادینه کردن فرهنگ سازمانی برای کارکنان، ایجاد محیط کاری انعطاف‌پذیر و یافتن استعدادهای کارکنان همواره از مهم‌ترین دغدغه‌های مدیران منابع انسانی است.
نظر شما