به گزارش شانا، توضیح اداره کل روابط عمومی وزارت نفت به شرح زیر است:
خبرگزاری فارس در تاریخ ۱۶ مهرماه ۱۳۹۸ و تنها دو روز پس از بازدید وزیر نفت از شرکت مپنا، این رویداد مهم را برنتابیده و با انتشار گزارشی سعی در تخطئه این بازدید و طرح چندباره مباحث و ادعاهای کلیشهای و تکراری علیه صنعت نفت و وزیر نفت دارد.
به اطلاع گزارشنویس و دستدرکاران خبرگزاری فارس میرساند که بازدید وزیر نفت از شرکت مپنا از چند ماه پیش و در ادامه بازدیدهای دورهای وزیر نفت از مجموعههای صنعتی کشور با هدف تاکید بر بهرهبرداری از ظرفیتهای فنی و مهندسی شرکتهای ایرانی در توسعه و تکمیل طرحهای بالادستی و پاییندستی صنعت نفت برنامهریزی شده بود و آنچنان که گزارش آن خبرگزاری مدعی است این بازدید بهمنظور خنثی کردن جریانسازیهای تخریبی علیه وزیر و وزارت نفت از جمله در ماجرای اخیر شرکت هپکو نبوده است.
بازدید وزیر نفت از مجموعه عظیم مپنا به عنوان یکی از قطبهای صنعت و فناوری کشور همسو با برنامه راهبردی این وزارتخانه برای حمایت از رونق تولید داخلی بوده است و این سیاست در آینده درباره شرکتهای دیگر نیز ادامه خواهد داشت.
گزارشنویس خبرگزاری فارس چه بخواهد یا نخواهد، نمیتواند سابقه و تاثیر غیرقابل انکار مهندس زنگنه با نزدیک به سه دهه فعالیت در صدر وزارتخانههای مهمی مانند جهاد سازندگی، نیرو و نفت و نقش او در تاسیس بزرگترین مجموعههای صنعتی کشور مانند مپنا، فرآب، پتروپارس و ... را تخطئه کند، زیرا با وجود اسناد تاریخی و گواهی شاهدان حیّ و حاضر، کارنامه در دست مهندس زنگنه نیازی به قهرمانسازی ندارد، زیرا مردم بهترین قاضی درباره عملکرد خادمان خود هستند و ایشان نیز موفق شده است ۱۱ بار در ادوار مختلف رای اعتماد نمایندگان مردم را در مجلس شورای اسلامی کسب کند.
درباره دیگر مدعیات گزارشنویس فارس درباره رابطه مهندس زنگنه و شرکت هپکو پیش از این با صدور اطلاعیهای شفافسازی شده و به نظر میرسد ارائه این توضیحات از سوی خبرگزاری فارس مطلقا دیده و شنیده نشده است، بنابراین به نظر میآید نویسنده محترم اصرار بر طرح موارد خلاف واقع دارد. در بخش دیگری از گزارش خبرگزاری فارس، درباره توضیحات چندی پیش وزارت نفت در باب ساخت و توسعه پالایشگاهها بدون ارائه هیچ ادله یا استنادی مورد تشکیک قرار گرفته و دوباره ادعاهای کلی و خلاف واقع مطرح شده است. در پاسخ ضمن تایید و ارجاع گزارشنویس محترم به توضیحات گذشته تاکید میشود ساخت هر نوع پالایشگاهی در هر دورانی که نیازمند سرمایهگذاری چند میلیارد دلاری است باید دارای توجیه اقتصادی باشد. ضمن اینکه یادآور میشود طبق قانون و تکلیف بند الف ماده ۱۲۲ برنامه ۵ ساله سوم توسعه، وزارت نفت برای جلوگیری از افزایش تصدیگری دولتی، از هرگونه ساخت پالایشگاه منع شده و تنها بخش خصوصی مجاز است در این زمینه فعال شود و وزارت نفت نیز به نمایندگی از دولت مسئول تامین و فروش خوراک به پالایشگاههای خصوصی طبق قانون است. این مهم درباره پالایشگاه ستاره خلیج فارس و طرح فراگیر پالایشی سیراف نیز مصداق دارد. پالایشگاه ستاره خلیج فارس، طرحی غیردولتی است و وزارت نفت در دولتهای یازدهم و دوازدهم با هدف کمک به خروج این طرح از بنبست هشت ساله تاخیر در توسعه و تکمیل، وارد ماجرا شد و خوشبختانه سه فاز این طرح به مرحله عملیاتی رسیده و زمینه خودکفایی کشور در تولید بنزین استاندارد را فراهم کرده است.
درباره طرح فراگیر پالایشی سیراف نیز که آن هم با سرمایهگذاری بخش غیردولتی است، تاکید میشود در این طرح نفتا یک محصول میانی و کاملا اقتصادی است که در مرحله پایانی باید به تولید بنزین یا تولید محصولات پتروشیمی بینجامد.
ساخت پالایشگاههای میعانات گازی سیراف در ایران با آغاز تکمیل فازهای پارس جنوبی کلید خورد و خردادماه سال ۱۳۹۴ بهمنظور اجرای سیاستهای دولت در پرهیز از خامفروشی این ماده باارزش و همچنین برداشت حداکثری گاز از میدان مشترک پارس جنوبی عملیات اجرایی طرح فراگیر پالایشی سیراف شامل هشت پالایشگاه میعانات گازی با ظرفیت ۶۰ هزار بشکه در روز آغاز شد.
پالایشگاههای سیراف به هیچ عنوان «مینی پالایشگاه» محسوب نمیشوند به این دلیل که ظرفیت مرسوم و متعارف پالایشگاههای میعانات گازی در محدوده ۵۰ تا ۷۰ هزار بشکه در روز است، بنابراین نباید ظرفیت پالایشگاه میعانات گازی را با ظرفیت پالایشگاههای نفت خام مقایسه کرد. برای نمونه در یک پالایشگاه نفت خام با خوراک نفت خام سنگین صادراتی ایران با ظرفیت حدود ۲۵۰ هزار بشکه در روز در واحد تقطیر میتوان حدود ۶۰ هزار بشکه فرآوردههای سبک تولید کرد که در پالایشگاه میعانات گازی (همانند ستاره خلیج فارس) بسیار بیشتر است.
ارزیابی فنی و اقتصادی طرح فراگیر پالایشی سیراف ازسوی یکی از معتبرترین شرکتهای جهان تهیه شده است و پیش از تحریمها که قرار بر تامین فاینانس آن بود، بیمههای معتبر صادراتی دنیا و بانکهای تجاری به دلیل سودآوری بالایی که در مطالعه امکانسنجی طرح داشت، از آن استقبال کردند و بنا بود به این طرح وام تعلق گیرد.
مطالعات امکانسنجی این طرح هماکنون موجود و کاملا قابل دفاع است؛ بنابراین در اقتصادی بودن این طرح تردیدی نیست. از این رو دلیل اجرایی نشدن طرح فراگیر پالایشی سیراف نه به دلیل اقتصادی نبودن آن، بلکه تنها به دلیل مسائل مالی و تحریمها بوده است. همانطور که نگارنده خبر هم اذعان کرده است، مبنای سیراف بر تولید نفتا بنا نهاده شد، زیرا زنجیره سودآوری و اقتصادی بودن این طرح به صنعت پتروشیمی پیوند میخورد، اما همچنان دست بخش خصوصی باز گذاشته شده است که پس از تولید نفتا، یا در این پالایشگاهها بنزین تولید شود یا نفتا به عنوان خوراک ترکیبی به واحدهای پتروشیمی انتقال یابد. پس این راهکاری منطقی برای خروج از مضایقی است که تحریم ایجاد کرده، نه نشانه اینکه طرح پیشین غیراقتصادی بوده است.
گزارشنویس محترم در بخشی از نوشته خود ایراد گرفته است که چرا وزارت نفت برای ساخت پالایشگاه به میزان ۲ میلیون بشکه برای بخش خصوصی مجوز صادر کرده است. بهتر است نویسنده و صد البته خبرگزاری فارس موضع خود را مشخص کنند که سرانجام به نظر ایشان وزارت نفت با توجه به ظرفیتهای قانونی و وظایف محول شده باید برای توسعه صنایع پالایشی با توان بخش خصوصی اقدام کند یا خیر؟ این موضعگیری ضد و نقیض یک رسانه درباره یک موضوع اقتصادی و صنعتی نشان میدهد که احتمالا هدف از طرح این موضوع تنها طرح انتقاد علیه وزیر نفت است، وگرنه کیست که نداند صدور مجوز برای یک فعالیت اقتصادی و صنعتی نقطه آغاز آن کار است و پس از آن سرمایهگذاران بر اساس مطالعات امکانسنجی فنی و اقتصادی کار خود را پیش میبرند و این موضوع ارتباطی با مشخص بودن موضوع تامین خوراک یا زنجیره محصولات تولیدی پیش از آن ندارد، زیرا بدیهی است که این موارد در گزارش امکانسنجی هر طرح مشخص میشود.
گزارشنویس محترم میپرسد چرا وزیر نفت پنج سال پیش از تولید نفتا حمایت کرد؟ در پاسخ باید گفت زیرا این کار سریعترین و اقتصادیترین روش برای جلوگیری از خامفروشی میعانات گازی پارس جنوبی بود. میپرسد چرا وزیر نفت پنج سال پیش نمیدانست که تولید بوتان و پروپان پارس جنوبی افزایش مییابد؟ در پاسخ باید گفت اتفاقا وزارت نفت به این موضوع کاملا اشراف دارد و اکنون نیز مشکلی با این افزایش تولید پروپان و بوتان و اتان ندارد و یکی از مزیتهای نسبی کشور در سبد محصولات صادراتی است و اگر اکنون بحث خوراک ترکیبی واحدهای پتروشیمی مبتنی بر نفتاست این موضوع راهکاری برای جبران تاخیر طرح سیراف به دلیل تحریم است، نه راه فراری برای خلاص شدن از افزایش پروپان و بوتان تولیدی پارس جنوبی.
در پایان ضمن استقبال از طرح هرگونه نقد و انتقاد اصولی با هدف همافزایی و روشنگری برای مردم بزرگ و سرافراز ایران، امیدواریم شرایط لازم برای توسعه کشور به دور از هیاهو و شعارهای عوامانه، بیش از پیش فراهم شود.
نظر شما