به گزارش شانا به نقل از ایلنا، حمید قاسمی‌ده‌چشمه، درباره انتقادها به وارد نشدن گاز مایع (ال‌پی‌جی) به سبد سوخت کشور اظهار کرد: سوزاندن گاز مایع در خودروها از چند منظر به هیچ‌وجه اقتصادی نیست و طرحی است که جز ضرر عایدی برای کشور ندارد. مهم‌ترین آن اختلاف قیمت گاز مایع و بنزین است، باید حدود ۲۴ هزار میلیارد تومان برای طرحی هزینه کنیم که به هیچ عنوان بازگشت سرمایه هم در کار نخواهد بود.
وی جایگزینی ال‌پی‌جی با بنزین را به‌عنوان سوخت خودرو مصداق جایگزین کردن سیم‌های نقره به جای سیم مسی در کابل‌های برق دانست و افزود: طبق تازه‌ترین داده‌های موسسه پلتس، قیمت گاز مایع در هشت ماه نخست سال گذشته میلادی ۳۶۰ دلار به ازای هر تن بوده است، در حالی که بنزین ۳۱۱ دلار برای هر تن قیمت داشت، یعنی هر تن حدود ۵۰ دلار اختلاف قیمت دارند. به این مفهوم که باید پول خرج کنیم تا به جای محصولی ۳۱۱ دلاری محصولی ۳۶۰ دلاری مصرف کنیم.
چگونه یک فرآورده ۳۶۰ دلاری؛ ۱۳۰۰ دلار می‌شود؟
قائم مقام شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی تصریح کرد: نباید به جای استفاده از ال‌پی‌جی به‌عنوان خوراک پتروشیمی و تبدیل به محصولاتی مانند پلی‌پروپیلن، پلی‌اتیلن، پلی‌بوتادین، رابر (لاستیک) و مواد اولیه مورد نیاز لاستیک و... بر طبل سوزاندن این ماده باارزش در خودروها بکوبیم، در صورتی که اگر این خوراک تبدیل به محصول پتروشیمیایی شود یک محصول ۳۶۰ دلاری را با سرمایه گذاری کوچک تبدیل به کالایی هزار و ۳۰۰ دلاری کرده‌ایم.
پتروشیمی‌ها مشتری پر و پا قرص ال‌پی‌جی؛ در آینده نزدیک
قاسمی‌ده‌چشمه اظهار کرد: طبق همه گزارش‌های بین‌المللی از جمله سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) آی‌اچ‌اس مارکیت و آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی شده است که در سال‌های آینده تقاضا برای ال‌پی‌جی به صورت خوراک برای تولید محصولات پتروشیمی افزایش می‌یابد، آیا به صرفه نیست که به جای تعریف این فرآورده در سبد سوخت و خام‌فروشی آن؛ به محصولی با ارزش افزوده بالا و گران‌تر تبدیل شود؟ چرا باید خودمان را از ساخت واحدهای پتروشیمی که می‌توانند با این خوراک راه‌اندازی شوند محروم کنیم؟
اصرار به هزینه هنگفت برای به خطر انداختن جان انسان‌ها!
وی یادآور شد: اگر ال‌پی‌جی را به‌عنوان سوخت خودرو در نظر گیریم باید هزینه‌های هنگفتی متقبل شویم تا زیرساخت آن را نیز آماده کنیم، جایگاه عرضه بسازیم، خودرو استاندارد برای مصرف آن را تولید یا وارد کنیم، ضمن اینکه دیگر امکان حذف آن را از سبد سوخت نداریم.
قائم مقام شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی گفت: استاندارد ایمنی درباره خودروهای ال‌پی‌جی‌سوز بسیار حیاتی و دارای اهمیت است، زیرا کوچک‌ترین تصادف با خودرو ال‌پی‌جی‌سوز به انفجار مهیب و از دست رفتن جان انسان‌ها منجر می‌شود، بنابراین یا باید خط تولید خودرو استاندارد ال‌پی‌جی‌سوز در کشور راه‌اندازی شود که زمان‌بر و پرهزینه است و در کوتاه‌مدت هم امکان‌پذیر نیست، یا اینکه از خودروهای استاندارد خارجی استفاده کرد که با توجه به قیمت آن، راننده خودرو عمومی توان تأمین آن را ندارد.
قاسمی‌ده‌چشمه ادامه داد: از این‌رو باید از خودرو تبدیلی گازمایع‌سوز استفاده شود که با توجه به اینکه از ابتدا سیستم سوخت‌رسانی و باک آن برای ال‌پی‌جی طراحی نشده بسیار خطرناک و ناایمن است، چنانکه حوادث بسیاری در سال‌های گذشته برای این خودروها اتفاق افتاده که یکی از دلایل اصلی شکست خوردن اضافه کردن ال‌پی‌جی به سبد سوخت خودروها همین موضوع بوده است. حال آیا می‌توان مردم را وادار به استفاده از خودرو غیراستانداردی کرد که جان خود یا دیگران را به خطر بیندازند؟
ورود ال‌پی‌جی به سبد سوخت چقدر هزینه دارد؟
وی تصریح کرد: ایجاد جایگاه عرضه ال‌پی‌جی معمولی بدون رعایت استانداردهای بین‌المللی برای جایگاه گاز مایع، ۲۲ میلیارد تومان هزینه دارد. اگر طبق طرح نمایندگان ۱۵۰ جایگاه ساخته شود ۳ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان هزینه در پی دارد، ۲ میلیون اتومبیل هم باید تبدیل شود که ۲۰ هزار میلیارد تومان هزینه می‌شود، ضمن اینکه به این عدد هزینه افزودن تانکر گازکش را نیز باید افزود.
قائم مقام شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی گفت ادامه داد: در مجموع باید حدود ۲۴ هزار میلیارد تومان برای طرحی هزینه کنیم که به هیچ عنوان بازگشت سرمایه هم در کار نخواهد بود.
قاسمی‌ده‌چشمه تأکید کرد: اضافه شدن گازمایع به سبد سوخت یک بار در کشور آزمایش شده، سیاستی شکست‌خورده است که بازگشت به آن جز صرف هزینه و وقت ملت نتیجه‌ای ندارد.
نظر شما