به گزارش شانا، علی حامیجعفریبیگی افزود: دو موضوع در این طرح بسیار متمایز است؛ پمپهای اصلی و فرآیندی و دیگری سیستمهای کنترل. در طرحهای دیگر موردی نداشتیم که مانند این طرح از صفر تا صد همه بخشها ایرانی باشد. در بحث ساخت پمپها هم همین اتفاق افتاد و ساخت پمپهایی با این حجم، آن هم توسط سازندگان ایرانی در نوع خود بینظیر است.
وی گفت: مسئولیت ما در راهاندازی هم از نقطه صفر یعنی مخازن آغاز میشود و نفت را از نقطه صفر و مرحله به مرحله با عبور از پنج تلمبهخانه به جاسک میرسانیم که هدایت کردن نفتخام با استفاده از بوسترپمپهایی که در مخازن مستقر است انجام میشود و از تلمبهخانه شماره یک آغاز عملیات را داریم.
مدیر راهاندازی خط لوله گوره - جاسک درباره تفاوت بین راهاندازی و بهرهبرداری توضیح داد: تمایز کار ما در انجام مقدمه اولیه کار است، این کار همانند آزمونهای مربوط به پیشراهاندازی و راهاندازی است. بعد از پایان کار و دریافت گواهینامههای مکانیکی، باز هم ما به لحاظ مکانیکی چند مسئله مانند دیسپچینگ، برق و ابزار دقیق، پایپینگ و مکانیکال را آزمون میگیریم.
حامیجعفریبیگی تصریح کرد: حین راهاندازی در واقع ما نقش راهبر را داریم و فرآیند راهاندازی را تهیه میکنیم که از نقطه صفر تا نقطهای که در انتهای پایانه جاسک تحویل میدهیم چه فرآیندی خواهد داشت و چقدر زمان لازم است و پس از اینکه ما نفت را از نقطه صفر تا گستره نخست در کیلومتر ۱۵۰ رساندیم و اعلام پایداری کردیم، پروژه را تحویل بهرهبردار میدهیم.
وی درباره تفاوت شاخص این طرح با دیگر طرحها و پروژههای صنعت نفت گفت: این طرح در سه استان با آب و هوا، مردم و اقلیم متمایز اجرا شد؛ افزون بر این، حجم کار نیز نسبت به پروژههایی که پیشتر داشتیم به لحاظ تمرکز وسیع بود.
وی بیان کرد: اگر در شرایط دیگری بودیم برای رسیدن به همین مرحلهای که امروز هستیم حداقل باید چهار سال زمان میگذاشتیم، در حالی که این طرح کمتر از ۱۸ ماه به آن نقطه قابل قبول رسید و در کنار سرعت، کیفیت کار هم در حد امکان و با بالاترین ضریب حفظ شد.
نظر شما