در یک سازمان هویت نقشی مهم در موفقیت و تداوم حیات آن سازمان ایفا می کند چراکه بدون وجود یک هویت قوی، مسنجم و چشمگیر، امکان همدلی و تشخص نسبت به رقبای شرکت میسر نخواهد بود.
امروزه مبحث مدیریت هویت سازمانی، ساختن برند و تحلیل و بررسی هویت سازمانها در حوزه های مدیریت راهبردی، بازاریابی و ارتباطات از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اطلاعات و تحلیلهای مفیدی را برای بقای شرکتها فراهم می کند.
در مطالعات هویت سازمانی تاکید سه الگو و سرمشق فکری شکل گرفته است. «الگوی طراحی گرافیکی» هویت که به نقش نمادین هویت و اثرات تصویر گرافیکی سازمان در شکل دهی هویت می پردازد.
دوم الگوی «هویت به عنوان ارتباطات یکپارچه» که بر هماهنگی و انسجام ارتباطات بصری با بازاریابی و ارتباطات رسمی سازمان تاکید می شود.
و در نهایت الگوی دیگر هویت سازمانی، «الگوی میان رشتهای» یا «هویت ترکیبی» است. هویت سازمانی به همان اندازه که مبتنی بر نمادهاست و از نوع و شیوه ارتباط سازمان با مخاطبان داخلی و خارجی اثر می پذیرد؛ از رفتار اعضای آن نیز تاثیر می گیرد.
بنابراین باید هویت سازمان را که آمیخته ای از مولفه های بصری، ارتباطی و رفتاری است، به صور بین رشته ای و ترکیبی مطالعه کرد.
ضرورت توجه به هویت سازمانی شرکتهای بزرگ همچون شرکت نفت ـ یکی از اثرگذارترین نهادهای کشور از نظر دارایی، قدت و نیروی انسانی ـ به سبب شبکه قدرت و منابع در جامعه و همچنین تاثیرگذاری بر طیف گسترده ای از کنشگران یکی از الویتهای پژوهشی تلقی می شود.
از این رو مقاله «هویت، برند، و نشان سازمانی نگاهی به تحول هویت و نشان صنعت نفت ایران و مقایسه با دو شرکت نفتی» درصدد است تا تغییرات هویتی صنعت نفت ایران را در قالب مفاهیم برند و نشان بررسی کند.
به این منظور ضمن بررسی این مفاهیم و تغییرات هویتی، نشان این صنعت از زمان شکلگیری در کشور ارزیابی شده و نتایج بررسی بیان کننده این مهم است که تغییر نشان صنعت نفت ایران حاکی از سه دوره کلیده در نوع نگاه جامعه، دولت و خود صنعت به نفت، مالکیت و شیوه اداره و مدیریت آن است.
در ادامه علاوه بر مقایسه تغییرات هویت و نشان شرکتی دو شرکت نفتی بیپی و شل، پیشنهاداتی برای تقویت هویت و موجودیت صنعت نفت با توجه به نقش آن در اقتصاد کشور ارائه شده است.
نظر شما