به گزارش خبرنگار شانا، پس از بمباران و انهدام سکوی رشادت هفت (R7) در اواخر جنگ تحمیلی، چاه‌های این سکو مهار و به طور موقت ایمن سازی شد؛ لوله‌های جداری چاه‌ها که رابط بین مخزن و سکوی ویران بودند، از سطح آب بریده، جدا و 12 حلقه چاه این نقطه از رشادت بیش از 20 سال به حال خود ماند.

پس از گذشت 20 سال از بمباران سکوی رشادت، برای جلوگیری از برخورد کشتی‌های عبوری با لوله‌های بیرون آمده از چاه‌های این سکو (R7) و برای ایجاد امنیت در آب‌های این منطقه، دکل حفاری اطلس، چاه‌های R7 را ایمن سازی می‌کند.

تا مدتی پیش سر لوله چاه‌های سکوی بریده شده رشادت هفت (R7) که در فاصله اندکی از سطح دریا قرار داشتند و حتی بعضی از آنها از آب بیرون زده بود، منطقه را برای عبور و مرور کشتی‌ها و لنج‌ها ناامن کرده بود؛ به طوری که دی 1380 یک فروند لنج صیادی هنگام عبور از این منطقه، با این لوله‌ها برخورد کرد و دو نفر از سرنشینانش همراه با لنج غرق شدند.

اما این همه ماجرا نبود، لاشه لنج غرق شده روی خط لوله انتقال نفت سکوی رشادت چهار (R4) که در بستر دریا نزدیک سکوی رشادت هفت (R7) قرار داشت، افتاد و آن را خم کرد.

فوران ابوذر و آغاز نهضت ایمن سازی سکوهای نفتی
تمام این اتقاق‌ها به علاوه فوران چاه‌های سکوی نفتی ابوذر باعث شد تا شرکت نفت فلات قاره ایمن سازی این چاه‌ها را در دستور کار قرار دهد. رئیس سکوی نفتی رشادت در گفت‌وگو با خبرنگار شانا در باره ضرورت ایمن سازی چاه‌های سکوی رشادت می گوید: سر لوله‌های سکوی رشادت (R7) ممکن بود در برخورد با کشتی‌های عبوری موجب آسیب رساندن به خطوط لوله بستر دریا و چاه های رشادت شوند، پس برای جلوگیری از بروز اتفاق‌های ناگوار بعدی، ایمن سازی چاه‌های سکوی رشادت 7 در دستور کار شرکت نفت فلات قاره ایران قرار گرفت.

شرکت نفت فلات قاره قرارداد ایمن سازی چاه‌های سکوی رشادت هفت (R7) را با شرکت گلوبال پتروتک امضا کرد تا دکل حفاری اطلس روی چاه‌های این سکو بنشیند و چاه هایش را ایمن سازی کند؛ در عملیات ایمن سازی، لوله‌ها را از عمق 15 تا 20 متری از بستر دریا قطع کرده و چاه‌ها را مسدود می‌کنند.

قرار است همزمان با بهره برداری از طرح جدید توسعه میدان رشادت در پنج فاز، چاه‌های سکوی رشادت 4 نیز مسدود ‌شود، با مسدود شدن این چاه ها و همچنین ایمن سازی و انسداد چاه‌های رشادت 7، مجموع فشار مخزن در میدان رشادت بالا می‌رود که این موضوع نویدبخش این است که تولید پایدار این میدان به حدود 80 هزار بشکه نفت مرغوب با ای پی آی 36 می رسد.

مناقصه ایمن سازی ردیف سوم چاه های رشادت 7
مدیر پروژه ایمن سازی سکوی رشادت 7 با بیان این که این سکو در مجموع دارای 12 حلقه چاه در سه ردیف چهار تایی است، می گوید: دکل حفاری اطلس در بخش شمالی محلی که پیش از این سکوی رشادت 7 قرار داشته، مستقر شده است، دکل حفاری بر روی پایه های خود تنها می تواند بر فراز دو ردیف چاه سوار شود، یعنی با دکل اطلس تنها هشت حلقه چاه را می توان ایمن سازی کرد.

پرویز دستور نیکو با بیان این که هم اکنون ایمن سازی هشت حلقه از چاه‌های این سکو در مراحل پایانی قرار دارد، می افزاید: با توجه به محدودیت جابه‌جایی دکل حفاری اطلس بر سر چاه‌ها، این دکل به چهار حلقه چاه ردیف سوم دسترسی ندارد، از این رو برای ایمن سازی این چاه‌ها به زودی مناقصه جدیدی برگزار می‌شود تا دکل حفاری با توانایی جابه‌جایی بیشتر، بر بالای این چاه‌ها سوار شود.

نفت سبک رشادت در بازارهای بین المللی مشتریان زیادی دارد
اهمیت سکوی نفتی رشادت چنان است که در طول هشت سال جنگ تحمیلی بارها از سوی میراژها و میگ های عراقی، همچنین از سوی تفنگداران آمریکایی بمباران شد تا سرانجام 27 مهر 1366 پنج فروند ناوشکن آمریکایی با حدود یکهزار گلوله توپ 120 میلی متری به تأسیسات دریایی، چاه‌ها و سکوهای حفاری و مسکونی رشادت حمله کرده و با بستن مواد انفجاری روی پایه‌های سکوی نیروگاه، تمامی سکو و تجهیزات آن را نابود و در آب غرق کردند.

میدان نفتی رشادت (رستم) در سـال 1345 (1965میلادی) در فـاصـله 110 کیلومتری جنوب غربی جزیره لاوان در آب‌های خلیج فارس کشف شد و شرکت نفت ایران و ایتالیا (IMINICO) توسعه این میدان را آغاز کرد.

این میدان نفتی از نظر زمین شناسی از سه لایه نفتی شعیبا، عرب و میشریف تشکیل شده است که هم اکنون بیشترین نفت آن در لایه شعیبا قرار دارد، اما هم اکنون از هر سه لایه نفت با درصد آب بالا و گاز پایین، نفت خام تولید می‌شود.

با حفاری 33 حلقه چاه و ساخت سکوهای رشادت سه، چهار و هفت، تولید نفت سبک از این میدان از سال 1347 آغاز شد؛ نفت مرغوب این میدان با درجه ای پی آی 36 در بازارهای بین المللی مشتریان زیادی دارد.

تولید طبیعی این میدان تا سال 1351 ادامه داشت و از آن پس تا کنون از تلمبه های درون چاهی برای استخراج نفت استفاده می شود؛ هم اکنون تولید نفت از میدان رشادت تنها از سکوی رشادت چهار (R-4) در جریان است؛ این سکو در چهار کیلومتری شمال سکوی رشادت 7 واقع شده و دارای 14 حلقه چاه با تولید کنونی روزانه افزون بر 9 هزار بشکه است؛ نفت این سکو به وسیله خط لوله 18 اینچ به طول 108 کیلومتر همراه با نفت رسالت برای ذخیره سازی به جزیره لاوان ارسال می‌شود.

سکوی رشادت سه (R-3)، فاقد تأسیسات اقامتی است و هم اکنون با داشتن تنها یک حلقه چاه غیر فعال به عنوان سکوی مشعل استفاده می‌شود.