سهم 20 درصدی نفت ایران در اوپک، وجود بزرگترین پالایشگاه جهان در ایران و برخی عوامل، ایران سالهای قبل از انقلاب را به یک لقمه چرب و نرم برای اشتهای سیری ناپذیر غرب تبدیل کرده بود.
اما همراهی صنعت نفت ایران با انقلاب اسلامی، معادلات کشورهای غربی را بر هم زد و در زمانی کوتاه نه تنها صدور نفت به این کشورها کاهش یافت و سپس قطع شد؛ بلکه خارج شدن ایران از گردونه تولید نفت به افزایش شدید بهای آن در جهان انجامید.
کارکنان صنعت نفت، بارها ثابت کرده اند که در هر شرایطی دست از تلاش و فداکاری برنمی دارند و این فداکاری را در مقابله با رژیم طاغوت و پشتیبانی از رهبر انقلاب به منصه ظهور رساند اند.
18 شهریور سال٬57 (یک روز بعد از جمعه سیاه) را می توان آغاز حرکت اصلی و اثرگذار شماری از کارگران و کارکنان صنعت نفت دانست؛حرکتی که با اعتصاب از پالایشگاه تهران آغاز شد و در کوتاه زمانی به پالایشگاههای تبریز، آبادان، اصفهان، کرمانشاه و شیراز نیز سرایت کرد.
همچنین، کارگران نفتی میدانهای نفتی اهواز که بزرگترین میدان نفتی کشور را زیر پوشش خود قرار می‌داد، تصمیم به اعتصاب گرفته و سرانجام در 27 مهرماه 1357 تمام کارکنان میدانهای نفتی اهواز به جمع دیگر اعتصاب کنندگان می‌پیوندند.
اعتصاب کارکنان صنعت نفت به ویژه کارکنان پالایشگاه آبادان به فرمان امام خمینی(ره) بود و موجب قطع تولید روزانه 600 هزار بشکه نفت در آبادان و سپس در جزیره خارک شد.
بنابراین در روزهای میانی پاییز 57 بود که دولت برای خنثی کردن اعتصاب دست به اقدامی عجیب زد و با دعوت از بازنشستگان و به کار گیری نظامیان، قصد داشت تولید نفت خام را از سر گیرد، اما این تاکتیک دولت کارگر واقع نشد و تنها نتییجه حاصل آن بود که بخش هایی از تاسیسات به واسطه عدم آشنایی نظامیان با نحوه کار آنها دچار آسیب و از کار افتادگی شد.
محسن ایروانی پور یکی از مهندسان مدیریت خط لوله ری در سالهای قبل انقلاب و مدیر خط لوله در سالهای پس از آن در خاطراتش می گوید:"برخی از همکاران ما در پالایشگاه تهران به دلیل اعتصاب بازداشت شده بودند؛ به همین خاطر ما و دیگر کارکنان با عدم همکاری با نظامیان و اعتصاب بیشتر، خواهان آزادی همکارانمان شدیم که در نهایت با این خواسته موافقت شد و بازداشت شدگان با هلی کوپتر نظامی به پالایشگاه بازگردانده شدند."
ایروانی پور می افزاید: پس از اینکه چند روزی از قطع نفت گذشت، به اطلاع امام رسانده شد که مردم در تامین سوخت با مشکل مواجه هستند و چون در فصل سرما قرار داشتیم، امام دستور از سرگیری تولید نفت (اما این بار به میزان مصرف داخل کشور) را صادر کردند.
وی با بیان اینکه نیروی نظامی مستقر شده در مراکز نفتی چون از تخصص لازم بهره مند نبودند، با فشار بر نیروهای صنعت نفت خواهان انجام کار به روال عادی آن بودند، می گوید: ما هم در مقابل، خواسته های مان را اعلام می کردیم و در صورتیکه همکاران ما دستگیر می شدند، خواهان آزادی فوری آنها بودیم.
21 بهمن پایان اعتصاب در صنعت نفت
سرانجام یک روز قبل از سقوط رژیم پهلوی و پیروزی انقلاب اسلامی در 21 بهمن ماه سال 1357 رئیس دولت موقت در اجتماع کارکنان صنعت نفت، پایان اعتصاب درصنعت نفت را اعلام کرد.
در پی فرمان امام خمینی در مورد شکستن اعتصابات، اجتماعی در مقابل سازمان مرکزی شرکت سهامی خاص خدمات تشکیل شد.
در این اجتماع، نمایندگان کارکنان صنعت نفت اعلام کردند که در اجرای فرمان امام از این ساعت همگی در سر کار خود حاضر خواهند شد و به سرعت اقدامات تعمیراتی، حفظ و حراست، و آماده کردن تاسیسات برای صدور نفت را از سر می گیرند.
نمایندگان کارکنان گفتند:«هرگاه امام فرمان صادر نمایند شیرهای نفت برای صدور نفت به خارج از کشور باز خواهد شد و همه کارکنان صنعت نفت تا صدور این فرمان آماده خواهند بود.»
امام خمینی ( ره) در یکی از سخنرانی های خود بعد از 22 بهمن فرموده اند: «نهضت ما گر چه مرهون همه اقشار ملت است، گر چه همه اقشار ملت نهضت را همراهی کردند، چه بانوان تمام ایران و چه مردان برومند ما، لکن بعضی اقشار یک ویژگی خاصی داشتند، و از آن جمله، کارکنان و کارمندان صنعت نفت، برای اینکه اینها در مقامی بودند که شریان حیات اجانب به دست آنها بود، شریان حیات رژیم منحوس در دست آنها بود. اعتصاب آنها یک ویژگی خاصی داشت و همراهی آنها با نهضت، یک خصوصیت بیشتری داشت. از این جهت، ما به آنها بیشتر از سایر اقشار شاید ارج بگذاریم و تشکر می‌کنیم. شما برادران بودید که در اعتصابات خودتان در مقابل رژیم طاغوتی ایستادید و نهضت را پیش بردید و اسلام را تقویت کردید. من باید از شما تشکر کنم، من دعا به شما می‌کردم و میکنم»
نظر شما