مصرف سوختهای فسیلی در سراسر دنیا باعث تولید سالانه 27 میلیارد تن دی اکسید کربن می شود که آثار سو بسیار بر آب و هوا دارد. این آمار در خصوص احتراق سوختهای فسیلی در کلیه بخشهای ایران از 271.7 میلیون تن دی اکسید کربن در سال 1377، به 453.7 میلیون تن در سال 1387 افزایش داشته است.
این فرآیند به عنوان یک فرآیند زودبازده مطرح است که می تواند سبب کاهش حجم زیادی از انتشار در جو شود.
از طرفی یکی از روشهایی که برای اقتصادی کردن فرآیند ذخیره دی اکسید کربن انجام می شود، پیوند این فرآیند با عملیات ازدیاد برداشت نفت و گاز است.
در مقاله «بهینه‌یابی همزمان فرآیند ازدیاد برداشت گاز و ذخیره سازی دی اکسیدکربن در مخزنهای گاز طبیعی» فرآیند تزریق دی اکسیدکربن با هدف ازدیاد برداشت گاز و ذخیره سازی زیرزمینی دی اکسیدکربن (EGR/CCS) در یکی از مخزنهای گازی جنوب ایران بررسی شده است.
در نهایت فرآیند ازدیاد برداشت گاز/ذخیره‌سازی دی اکسیدکربن به علت افزایش ضریب برداشت مخزن و درآمدهای حاصل از مکانیزم توسعه پاک (CDM) و همچنین کاهش انتشار دی‌اکسیدکربن، می تواند مزیتهای اقتصادی و زیست محیطی فراوانی داشته باشد.
نظر شما