به گزارش شانا، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران امروز (شنبه، 30 بهمن ماه) در چهارمین کنگره بین المللی حفاری ایران با اشاره به این که در بخش بالادست صنعت نفت، بحث حفاری جدی و تاثیر گذار است، افزود: این که بتوان تحت مدلهای جدید بهره وری را در بخش بالادست افزایش داد و به تعبیری به ازای یک واحد مالی و پولی کار بیشتری را برای کشور فراهم کنیم، بسیار تاثیر گذار است.
وی با بیان این که طی سالهای مختلف به ازای تجربه های که می خواستیم انجام دهیم و بخشی از کار را از حوزه بین المللی به داخل ایران منتقل کنیم و انتقال تکنولوژی صورت بگیرد هزینه های بیشتری را متحمل شدیم، تصریح کرد: تحریم و برخی دیگر از مسائل این موضع را بر ما افزون کرد و سبب شد رفاه و توانمندی مردم به ازای نوع کارکردمان کاهش یابد.
معاون وزیر نفت بر ضرورت دقت چه از سوی کارفرما و چه از سوی پیمانکار در اجرای پروژه تاکید کرد و گفت: اگر هر 2 طرف یعنی کارفرما و پیمانکار دقت لازم را نداشته باشند و رو به سوی افزایش بهره وری حرکت نکنند قطعا ما نمی توانیم رفاهی را که مورد نظر مردم است فراهم کنیم.
زمان را در اجرای پروژه ها از دست دادیم
کاردر، وظیفه شرکت ملی نفت ایران را بعنوان کارفرما اصلی در بخش حفاری تعیین سیاستها و استراتژیها عنوان کرد و توضیح داد: ما به دنبال تغییر پاردایم در توسعه و تولید میدانهای نفت و گاز هستیم.
وی با یادآوری این که در سالهای گذشته مدلی که برای توسعه میدانهای نفت و گاز استفاده شد، بای بک بود که رشد و توسعه را در بخش افزایش ظرفیت صنعت نفت فراهم کرد، تصریح کرد: بعد از بای بک از مدل EPC بخصوص در پارس جنوبی استفاده کردیم که اعتقاد شخصی من این است که در این مدت رشد خوبی داشتیم و در این فاصله شرکتهای ایرانی GC و MC بیشتری را برای ما ایجاد کرد که توانستند در حد مگاپروژه ها را اجرا کنند.
معاون وزیر نفت ادامه داد: البته اجرای این پروژه ها، هزینه های بسیاری را برای صنعت نفت فراهم کرد و زمان لازم را که باید به تولید دست پیدا می کردیم، نرسیدیم و نمونه اش این است که این روزها که سرمای سختی بر کشور حاکم است نگران قطع گاز هستیم چون تولید پایدار را به جهت بحث زمانبندی ها که در اجرای پروژه ها داشتیم از دست دادیم و پروژهها به موقع به بهره برداری نرسید.
معاون وزیر نفت تاکید کرد: با وجود تمام این مشکلات، اما اعتقادم این است که توسعه مناسبی در شرکتهای EPC، MC وGC داشتیم که قصدمان این است که در مرحله بعدی شرکتهای GCو MCرا به سمت IOC حرکت دهیم و بتوانند شرکتهای مستقل در بخش بالادست باشند.
تولید نفت ایران پایان فروردین ماه به 4 میلیون بشکه می رسد
علی کاردر در ادامه به برنامه ششم توسعه که اجرای آن از یک ماه آینده یعنی فروردین ماه 1396 آغاز می شود، اشاره کرد و گفت: در این برنامه تولید روزانه 4 میلیون و 700 هزار بشکه نفت خام هدفگذاری شده است.
کاردر با اشاره به این که بعد از پایان رسیدن تمام قراردادهای بیع متقابل تولید نفت ایران در یک دوره کوتاه به 4 میلیون و 200 هزار بشکه رسید که رکورد بود، تصریح کرد: هم اکنون در تلاشیم تولید نفتمان را که قرار بود تا پایان امسال به 4 میلیون بشکه در روز برسد تا پایان فرردین ماه به این رقم برسانیم.
معاون وزیر نفت مهمترین بخش تحقق اهداف تولید نفت در برنامه ششم توسعه را، بخش حفاری دانست و اضافه کرد: همچنین در برنامه ششم توسعه تولید گاز به میزان یک میلیارد و 300 میلیون مترمکعب در روز هدفگذاری شده است که در همین زمینه، برآورد شده است 135 دکل نیاز باشد که موجودی دکل های کنونی ایران 143 است.
وی ادامه داد: دکل های قدیمی با تکنولوژیهای پایین شاید این اهداف را برآورد نکند لذا بعنوان سیاستگذار علاقمند هستیم که دکل جدید با تکنولوژیهای روز وارد و یا در کشور ساخته شود.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران همچنین از نیاز به حفاری 500 حلقه چاه جدید بعنوان هدف دیگر صنعت نفت در برنامه ششم توسعه نام برد و گفت: برای رسیدن به تولید 4 میلیون و 700 هزار بشکه نفت در روز حفر این میزان چاه نیاز است.
حرکت توسعه ای از« پروژه محور» به «میدان محور»
معاون وزیر نفت با بیان این که نخستین کاری که در این تغییر استراتژی و پاردایم داریم این است که از پروژه محور بودن به سرعت خارج شویم، تصریح کرد: 88 برنامه برای بخش تولید، 515 پروژه و 1878 زیر پروژه داریم.
وی با اشاره به این که در مدل مدیریت کارفرمایی، مدیریت کردن این میزان پروژه بسیار کار مشکلی است، افزود: قصدمان این است که به سمت مدیریت «میدان محور» حرکت کنیم و خروجی عملکرد داشته باشیم که این سبب شکوفایی بخش خصوصی و حفاری می شود یعنی این شرکتها در حد یک پیمانکار جزء نخواهند بود و شرکتها نیز باید خود را تجهیز کنند.
معاون وزیر نفت با تاکید بر این که شرکت ملی نفت ایران به دنبال استفاده از مدلهای جدید با محوریت «عملکرد» است، افزود: از مدل EPDF استفاده می کنیم شاید برخی سوال کنند که چرا F را آخر آن گذاشتیم.
وی با اشاره به این که مدل مالی شرکت (Corporate finance) فاجعه آمیزترین مدل تامین مالی در حوزه کشورهای جهان سوم است، افزود: به جهت این که در این کشورها، پروژه ها در موعد مقرر به پایان نمی رسد بار مالی بسیاری سنگینی را روی شرکتهای بزرگ فراهم می کند و به این دلیل شرکت ملی نفت ایران هم اکنون با 50 میلیارد دلار بدهی مواجه است.
کاردر علت بدهی شرکت ملی نفت ایران را استفاده از مدل Corporate finance دانست و در توضیح بیشتر گفت: در این مدل تامین مالی را کارفرما انجام داده، فارغ از این که پروژه به چه صورتی و در چه زمانی اجرا می شود. نمونه اش در پارس جنوبی است که بیشترین مبلغ بدهی شرکت ملی نفت ایران در آنجا صرف شده است و با تاخیر فازها این مشکلات افزون شده است.
معاون وزیر نفت این تاخیر و بدهی را به ریزش بهمن تشبیه کرد که شرکت ملی نفت ایران را مدفون می کند و تاکید کرد: برای دوره ای مجبوریم ریسک را بروی شرکتهای پیمانکاری بیاندازیم.
وی سخن پایانی خود را به یک پیام اختصاص داد: فضای کار اجرایی در صنعت نفت در سالهای آتی به سمت تغییر می رود و نیاز است از مدلهای جدیدی استفاده کنیم در غیر این صورت کاری نمی توانیم انجام دهیم.
کاردر افزود: اگر با همین روند ادامه دهیم 143 دکل فعال ایرانی بیکار می شوند بنابراین ضروری است تا شرکتهای ایرانی در فضای بین المللی به اجرای پروژه بپردازند.
نظر شما