این بار اما حریف قدر است و به‌راحتی خم نمی‌شود که سهل است به این راحتی‌ها از میدان به در هم نمی‌رود. زنگنه مرد روزهای سخت است…
از دولت مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و صدقه‌سری مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بود که نام او را شناختیم. خیلی‌ها حالا یادشان نمی‌آید که پدیده‌ای داشتیم به نام قطع برق که در اواخر جنگ تحمیلی وقت و بی‌وقت روزی 3 تا 6 ساعت دامن هر خانواده‌ای را می‌گرفت و بعد کار به جایی رسید که جدول خاموشی‌ها را در روزنامه‌ها چاپ کردیم که پدیده‌ای عادی شده بود.
و بعد مپناها درست شدند و قطع برق که جدول خاموشی‌هایش را در روزنامه‌ها چاپ می‌کردند برطرف شد و حالا دیگر خاطره‌ای مربوط به گذشته‌هایی است که گذشته و از یادها رفته است.
بیژن زنگنه، وزیر وقت نیرو بود و وقتی مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تاکید کرد که خاموشی برق محملی در برنامه‌های توسعه ندارد وسط آمد و نخست دو شرکت جنرال کنتراکتور و ده‌ها شرکت توانمند تاسیس کرد که با کمک آنها مشکلات فنی و اقتصادی چنین کار سترگی را کنار زد و با سرعت کار را دنبال کرد تا اینکه ما صادرکننده برق هم شدیم و اگر نبود دولت فخیمه احمدی‌نژاد که کل سرمایه ادامه توسعه صنعت برق را در چشم برهم زدنی به باد فنا داد و صنعت برق را بدهکارترین صنعت کشور کرد در تابستان امسال هم آن مشکلات بی‌برقی را نمی‌داشتیم.
الان که تلویزیون به بهانه‌هایی مشغول انتشار گزارش‌هایی درباره دستاوردهای انقلاب اسلامی است بیش از نیمی از همه دستاوردها را می‌شود به نام زنگنه سند زد!
زنگنه پس از آمدن به وزارت نفت کارهای بزرگ‌تری هم کرد. به خانه‌های 90 درصد مردم کشور گاز طبیعی رساند و بنزین را در ایران تولید کرد. فازهای دو و سه پارس جنوبی را با وجود تحریم‌ها فعال کرد و بعد با ساختن پتروپارس فاز یک پارس جنوبی را شکل داد که می‌توان آن را بزرگ‌ترین پروژه ساخت داخل تاریخ ایران نام داد و البته پس از آن فازهای بعدی و… هم ساخته شد که رکورد خود زنگنه را جا به جا کرد.
البته مردم ایران عادت کرده‌اند که رکوردهای وزنه‌برداری بر رکوردهای زحمات آدم‌ها اولویت داشته باشد. اما چه کنیم که برخی به‌ویژه پس از دولت احمدی‌نژاد به پیمان‌های عجیب و غریب عادت کرده‌اند و می‌توان شاید به راحتی ادعا کرد که کسی که بابک زنجانی را در آستین پرورد به‌راحتی حاضر نیست از صنعت نفت چشم بپوشد.
ما حالا دوباره به دوره تحریم رسیده‌ایم و عده‌ای با شگفتی بدشان نمی‌آید همین چندرغاز سرمایه باقیمانده نفت را از آزادگان توی جیب چینی‌ها بریزند. خود چینی‌ها اعتراف می‌کنند که نمی‌توانند کار را دنبال کنند، اما طرفداران‌شان ول‌کن داستان نیستند.
زنگنه اکنون با زنگنه سال‌های آغاز وزارت خیلی فرق کرده است. دل او را بارها شکسته‌ایم، اتهام‌های ناوارد به او وارد کرده‌ایم و…
با این همه او هنوز صبوری می‌کند تا بلکه طرح‌های ملی را که کلید زده است به سامان برساند. خدا را برای دادن امثال زنگنه به ملت ایران باید ستود! همه ما کم یا زیاد به گونه‌ای به زنگنه وامداریم…!
اکبر نعمت‌الهی
نظر شما