فرشید خیبری در گفت‎وگو با شانا، با اشاره به اینکه غالب گاز تولیدی در شرکت بهره‎برداری نفت و گاز شرق از مخزن مزدوران برداشت می‎شود، عنوان کرد: این مخزن در عین حال که حجمی است، آبران‎های فعالی هم دارد و از آنجا که در آبدهی بالا، حفر چاه‎های جدید هم نمی‎تواند اثر چندانی در افزایش تولید داشته باشد، بهترین گزینه برای تامین پایدار گاز در این منطقه، توسعه میدان‌ها و لایه‎های مخزنی جدید است.

وی ضریب بازیافت برداشت گاز از مخزن مزدوران را حدود 75 درصد عنوان کرد و گفت: یکی از راهکارهای افزایش ضریب بازیافت، نصب فشارافزاست، اما فشارافزا نیز حجم تولید آب را افزایش می‎دهد، به همین علت بهتر است برای تامین پایدار گاز سراغ توسعه مخازن توسعه‌نیافته مانند توس برویم.

خیبری با بیان اینکه هم‌اکنون در دوره پایداری تولید گاز هستیم، اما برآوردها نشان می‎دهد از سال 1405 به بعد افت تولید آغاز می‎شود، ابراز امیدواری کرد که با فراهم شدن مقدمات، فرآیند توسعه میدان توس آغاز شود.

به گزارش شانا، میدان گازی توس در ۱۰۰ کیلومتری شمال شرق شهر مشهد و جنوب میدان‎های خانگیران و گنبدلی واقع شده است. این میدان در سال ۱۳۸۸ کشف و یک حلقه چاه اکتشافی در آن حفاری شده است. تفاهمنامه مطالعاتی آن نیز چندی پیش بین شرکت نفت مناطق مرکزی ایران و پتروپارس امضا شد و پتروپارس در حال تدوین و ارائه طرح جامع توسعه میدان است.

خیبری درباره برداشت گاز از مخزن شوریجه نیز گفت: با توجه به برداشت بخش اعظم ذخایر گازی قابل استحصال این مخزن قبل از اجرای طرح ذخیره‌سازی، اگر روند برداشت ادامه می‌یافت، تولید گاز حداکثر تا سال 1403 می‎توانست پاسخگو باشد، به همین علت طرح ذخیره‎سازی گاز که از سال‎ها قبل مطرح شده بود، به طور جدی در دستور کار قرار گرفت و از سال 93 به اجرا درآمد.

به گفته وی، در هشت ماه نخست امسال، روزانه به‌طور متوسط بیش از 9 میلیون مترمکعب گاز به این مخزن تزریق شده و هم‌اکنون برداشت روزانه گاز تا 14 میلیون مترمکعب هم از این مخزن امکان‎پذیر است، ضمن اینکه برنامه توسعه شوریجه دی نیز با هدف افزایش تزریق و برداشت گاز در دستور کار وزارت نفت قرار دارد.