وزیر نفت در سی‌ویکمین گردهمایی فرماندهان جنگ جهاد گفت: برای کسی در سن و سال من شاید این آخرین فرصت‌ها برای جنگ باشد و من اسم این جنگ را «آخرین نبرد» برای خودم گذاشته‌ام و می‌خواهم برای مقابله با جنگ اقتصادی دشمن از همه توانم استفاده کنم. شرایطی که امروز از نظر اقتصادی بر کشور حاکم است از زمان جنگ هم سخت‌تر است. آن موقع نفت می‌فروختیم، پول به بانک‌ها می‌رفت و کالاهای خود را خریداری می‌کردیم و اقتصاد کشور می‌چرخید و مشکل فقط بمباران‌ها بود، اما اکنون همه تلاش‌ها این است که ما نفت نفروشیم. مبادلات بانکی هم انجام نشود و کالایی هم به ما ندهند، بنابراین شرایط ده‌ها برابر سخت‌تر از شرایط جنگ است. زنگنه در این سخنان به شرایط دشوار بین‌المللی اشاره کرد و با قیاس شرایط فعلی با دهه ۶۰، نبرد کنونی را سخت‌تر دانست.
اما صرفا تحریم‌های کنونی نیست که آخرین نبرد زنگنه را به جنگی سخت‌تر تبدیل کرده است. ماهیت فشارها و تحریم‌های کنونی قطعا بی‌سابقه است. تقریبا در طول تاریخ هیچ‌گاه چنین تحریمی علیه هیچ کشوری وضع نشده است. به نحوی که مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا با اذعان به این موضوع گفت: شدیدترین تحریم‌های تاریخ را علیه ایران وضع کرده‌ایم. وزارت نفت در دوران جنگ ایران و عراق باید می‌کوشید باوجود وضع جنگی، بمباران تاسیسات نفتی و برخی کارشکنی‌های خارجی، صرفا نفت صادر کند. در وضع کنونی اساسا صادرات نفت ایران موضوع اصلی تحریم‌هاست. اما صرفا این تحریم‌های شدید و بی‌سابقه نیست که آخرین نبرد زنگنه را به سخت‌ترین نبرد زندگی او تبدیل کرده است.
برخلاف دهه ۶۰ وزیر نفت علاوه بر جبهه خارجی باید با جبهه‌ای از کارشکنان و اتهام‌پراکنان داخلی نیز در حال مبارزه باشد. تقریبا هفته‌ای نیست که اتهامی عجیب و خبری کذب علیه شخص وزیر نفت و مجموعه تحت مدیریتش منتشر نشود. آخرین مورد این اتهام‌زنی‌ها را با مرتبط کردن خصوصی‌سازی شرکت هپکو و ورشکستگی آن به زنگنه شاهد بودیم. به نحوی که وزیر نفت در حاشیه سیزدهمین نمایشگاه ایران پلاست به شایعات مربوط به هپکو واکنش نشان داد و اتهام پول گرفتن از هپکو را رد کرد. او درباره شایعه‌ای مبنی بر پول گرفتن از هپکو گفت: دروغ‌هایی توسط برخی افراد مطرح می‌شود که بنده از نیت این افراد بی‌خبر هستم. اتهام پول گرفتن از هپکو آخرین اتهام مطرح شده علیه زنگنه بود. فهرست اتهام‌های مطرح شده علیه زنگنه در ۶ سال گذشته فهرستی بلند بالا است.
در ۶ سال گذشته پمپاژ این اتهام‌ها به صورت ستادی و سازمان یافته در جریان بوده است و اتفاقا پس از خروج آمریکا از برجام و آغاز بی‌سابقه‌ترین جنگ اقتصادی تاریخ علیه ایران، نه تنها از حجم این اتهامات و دروغ پراکنی‌ها کاسته نشد که چند برابر هم شده است. یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌های دولت حسن روحانی با تمامی دولت‌های پیش از خود در این بود که در دولت روحانی، فضای سیاسی کشور کاملا دوپاره و در تعارض بالا قرار داشت و این تعارض‌ها نیز به شکل مناسبی مدیریت نشد. دود این تعارضات سیاسی نیز بیش از هر سازمان و وزارتخانه‌ای به چشم وزارت نفت رفت و این وزارتخانه و شخص وزیر مورد اتهام و حمله قرار گرفتند. زنگنه با قیاس شرایط فعلی با دهه ۶۰ و شرایط دشوار بین‌المللی، نبرد کنونی را سخت‌تر دانست. اما آنچه نبرد آخر زنگنه را سخت‌تر کرده، این است که وی باید در دو جبهه بجنگد؛ جبهه‌ای بین‌المللی و همچنین جبهه‌ای در داخل کشور.
منبع: کانال تلگرامی از نفت چه خبر؟
نظر شما