سیدحسن موسوی، در گفتوگو با خبرنگار شبکه اطلاعرسانی نفت و انرژی (شانا)، ضمن تشریح تضادهای نظام جامع مرکز توسعه مدیریت صنعت نفت با شیوهنامههای پیشین برجستگیهای الگوهای ارزیابی این نظام جامع را برشمرد.
در ادامه مشروح این گفتوگو را میخوانیم...
بهعنوان سرپرست مرکز ارزیابی، فکر میکنید اصل عدالت چگونه در نظام جامع تدوین شده، لحاظ شده است؟
در نظام جامع تدوینشده، بخشی به نام ارزشها وجود دارد، موضوع عدالت در ارزیابی مهمترین ارزش برای ما در حیطه ارزیابی است. تکیه بر مبانی دینی و فرهنگی کشور از دیگر ارزشهای مورد توجه ما در ارزیابی است؛ یعنی ما به جای تکیه بر مبانی غربی در ارزیابی مدیران، از مبانی و فرهنگ غنی ایرانی اسلامی استفاده میکنیم.
ارزش دیگر مورد توجه مرکز ارزیابی، حفظ شأن و منزلت مدیران است. آنچه در ارزیابی مهم است، امانتداری، صداقت، مسئولیتپذیری و پاسخگویی است و همه نتایج ارزیابی مدیران اینجا محرمانه است و ما موظف به رعایت امانتداری هستیم.
چه رویکردی برای ارزیابی مدیران در این نظامنامه اتخاذ شده است؟
در نظامنامه اخیر ما دو راهبرد را مدنظر قرار دادیم که این موضوع بسیار حائز اهمیت است. این دو رویکرد کاملاً در تضاد با یکدیگرند؛ تمرکززدایی و یکپارچهسازی. تمرکززدایی با این سیاست دنبال میشود که مراکز ارزیابی چهار شرکت اصلی را فعال کنیم و مرکز توسعه مدیریت درگیر کار اجرایی نشود و آنها متولی ارزیابی در شرکتها باشند، بنابراین بخش بزرگی از کار ارزیابی در چهار شرکت اصلی انجام میشود.
در مقابل راهبرد یکپارچهسازی قرار دارد. در واقع اگرچه اجرای فرایند تمرکززدایی میشود، اما سیاستگذاری و استانداردسازی مدلها و ابزارها و شیوههای سنجش همه بهصورت یکپارچه در کل مجموعه وزارت نفت تعریف و اجرا میشود.
در حال حاضر هر مرکز ارزیابی چه ستاد و چه شرکتها هرکدام یک الگوی ارزیابی دارند و هماهنگ نیستند. با اجرای نظام جامع، این روش یک وحدت رویه و هماهنگی ایجاد میکند و اگر مدیری در صنعت نفت از یک مجموعه به مجموعه دیگر جابهجا شود، سنجش و ارزیابی وی در همهجا معتبر است زیرا با ابزارها و الگوهای یکسان سنجش و ارزیابی شده است.
حکمرانی متعالی که در روح این نظام جامع حاکم است، چگونه در ارزیابی مدیران مورد توجه قرار دارد؟
ما در این نظامنامه الگویی را طراحی کردیم که پایه و اساس آن حکمرانی متعالی است؛ چیزی که مبنای آن دین اسلام و اعتقادهای اسلامی است.
در این الگو سه فرآیند اصلی داریم که یکی استعدادیابی است و یکی از فعالیتهایی که در این فرآیند انجام میشود، سنجش و ارزیابی است که معیاری برای قضاوت درباره افراد است تا بتوانیم دانش و مهارت افراد را بسنجیم و سرانجام به تعالی حکمرانی میرسیم و هدف ما در مرکز رسیدن به تعالی مدیریت است.
از دیگر تفاوتهای نظام جامع با شیوهنامههای قبلی چیست؟
بر اساس نظامنامه جدید چهار مرکز ارزیابی شرکتهای اصلی، بهصورت خطچین با مرکز ارزیابی توسعه مدیریت صنعت نفت ارتباط دارند و نظارت بر آنها بهعهده مرکز است و این تفاوتی نسبت به شیوهنامه پیشین بهشمار میرود.
یکی دیگر از تفاوتهای آشکار این نظام جامع الگوی شایستگی مدیران است که بهصورت کامل لحاظ شده است و همه دانش و مهارت و توانمندی مدیران بر اساس حرفه خود سنجیده میشود و میتوانیم ارزیابی کاملی از مدیران در صنعت نفت داشته باشیم.
شروع فرآیند مرکز با ارزیابی است و افراد پس از ارزیابی بر اساس الگوی شایستگی، شیوهنامهها و ابزار بررسی میشوند و سرانجام خروجی مرکز ارزیابی گزارشی تحت عنوان نیمرخ شایستگی میشود.
این نیمرخ سندی از ویژگیهای فرد، سوابق تحصیلی و تجربی و گزارشی از سطح توانمندیها، مهارتها و دانشهای فرد میشود که بر اساس آن میتوان برنامههای توسعه را تدوین و اجرا کرد. شاید متفاوتترین شیوه در بخش توسعه نسبت به مراکز آموزشی همین باشد که بر اساس ارزیابی توسعه فردی را تعریف میکنیم و به این صورت مدیران حال و آینده صنعت نفت را برای انتصاب پرورش میدهیم.
نظر شما