به گزارش خبرنگار شانا، علی براتی در نشست تخصصی نقش شرکت‌های دانش‌بنیان در پروژه چاه‌های کم بازده در نخستین کنفرانس و نمایشگاه مدیریت فناوری و محصولات دانش‌بنیان در صنعت نفت با رویکرد چالش‌ها و فرصت‌ها با اشاره به همکاری شرکت ملی نفت ایران در تسریع به اجرا درآمدن این طرح در چاه‌های نفتی گفت: بر اساس آمارهای موجود بیش از ۴ هزار حلقه چاه تولیدی از ابتدای تولید نفت در کشور حفاری شده است که در گذر زمان، بسیاری از این چاه‌ها به‌دلایل مختلف متروکه یا از سرویس خارج شده‌اند و باید برای تثبیت و تداوم تولید در صنعت نفت به فکر احیای آنها با استفاده از فناوری‌های نو و پژوهش‌های دانش‌بنیان بود.

وی افزود: برخی شاخص‌ها همچون مقدار تولید به‌عنوان مشوق اصلی برای طرح احیای چاه‌های کم‌بازده جایگزین شاخص تعداد چاه شده است، در ایران به ازای هر یک میلیارد بشکه ذخایر نفتی قابل برداشت حدود ۱۵ حلقه چاه حفاری شده است، در حالی که این آمار در کشورهای همسایه به بیش از ۳۰ حلقه هم می‌رسد.

معاون مدیریت نظارت بر تولید نفت و گاز در میدان‌های مشترک با اشاره به زوایای کمّی طرح احیای چاه‌های کم‌بازده کشور تأکید کرد: در این طرح در مرحله نخست تعداد ۷۹ حلقه چاه را برای عرضه به شرکت‌های دانش‌بنیان انتخاب کرده‌ایم، زیرا تحت هیچ عنوانی با توجه به مسائل فنی و الزام‌های موجود نمی‌توان تعداد ۷۵۰ حلقه چاه کم‌بازده را یکجا به شرکت‌های دانش‌بنیان واگذار کرد.

براتی با اشاره به ضرورت پژوهش‌محوری در پایداری روند تولید نفت و گاز کشور در بلندمدت گفت: سالانه حدود ۱۰ درصد تولید نفت در میدان‌های نفتی ایران به‌صورت طبیعی کاهش می‌یابد و در صورت ثابت ماندن این روند پس از سه سال بیش از ۹۰۰ هزار بشکه از میزان تولید کاسته خواهد شد، از این رو اگر در مناطق نفت‌خیز کشور به فکر جبران کاهش این افت نباشیم شاهد تعطیلی چاه‌های خود خواهیم بود.

وی افزود: در صورتی که مرحله نخست طرح احیای چاه‌های کم‌بازده به‌خوبی پیش برود و فناوری‌های عرضه‌شده شرکت‌های دانش‌بنیان جوابگوی افزایش تولید در چاه‌ها باشند، شرکت ملی نفت ایران متعهد خواهد شد در مراحل بعدی این طرح تعداد بیشتری از چاه‌های کم‌بازده کشور را در دسترس این شرکت‌ها قرار می‌دهد.

معاون مدیریت نظارت بر تولید نفت و گاز در میدان‌های مشترک اظهار کرد: طرح‌ احیای چاه‌های کم‌بازده برای آن دسته از شرکت‌هایی که بر مبنای فناوری طراحی شده‌اند، بستر بسیار مناسبی برای پیشرفت اقتصادی خواهد بود، زیرا قرار دادن مدیریت یک چاه چند میلیون دلاری به‌عهده یک شرکت‌ دانش‌بنیان ریسک بالایی دارد، ضمن آنکه حمایت همه‌جانبه از این شرکت‌ها در طول اجرای این طرح و امکان خروج آن شرکت در صورت موفق نشدن طرح فضایی عالی را برای شرکت‌های داخلی ایجاد کرده است.