منصور قنبرزاده در گفتگو با خبرنگار شانا اظهار کرد: مهرماه سال ۱۳۵۹ دزفول، شهری که من در آن ساکن بودم هدف حمله قرار گرفت و رژیم بعث عراق به پایگاههای نظامی دزفول حمله کرد و ۱۰ روز پس از آن حمله موشکی به این شهر آغاز شد.
وی تصریح کرد: یک ماه پس از آغاز جنگ بهواسطه نیروی بسیج مستضعفین وارد جبهههای جنگ شدم. ۲۰ ماه بهصورت داوطلبانه در این جبههها حضور یافتم و پس از آن بهمدت دو سال از خدمت سربازی را در مناطق عملیاتی و جبهههای مختلف مانند خرمشهر، آبادان، کرخه و عملیاتی مانند فتحالمبین و بیتالمقدس گذراندم.
سرپرست اداره کل سلامت و تربیت بدنی وزارت نفت افزود: پس از خدمت مقدس سربازی اوایل سال ۱۳۶۴ با سمت کارمند خدمات پشتیبانی منطقه بهرگان وارد شرکت نفت فلات قاره شدم. در آن زمان چاههای نفتی میدان نوروز در این منطقه هدف حملههای موشکی قرار گرفت.
قنبرزاده ادامه داد: مخازن نفتی در شرکت نفت فلات قاره بارها هدف اصابت موشک و بمباران هوایی قرار میگرفتند، اما همزمان عملیات بازسازی آغاز میشد و کارکنان صنعت نفت فرآیند تولید فرآوردههای نفتی را هیچگاه متوقف نکردند.
وی با بیان اینکه تا پایان جنگ در مناطق عملیاتی فعالیت میکردم، افزود: در طول جنگ دو بار از ناحیه دست و پا مجروح شدم، همچنین منزل مسکونی ما در شهر دزفول هدف حمله موشکی قرار گرفت و یکی از برادرانم در حال امدادرسانی به مردم در جنگ به شهادت رسید.
سرپرست اداره کل سلامت و تربیت بدنی وزارت نفت درباره نحوه سوخترسانی به مردم در زمان جنگ تحمیلی افزود: زمان جنگ بهدلیل شرایط بهوجودآمده، مخازنی که در بهرگان برای ذخیره و ارسال نفت بود تغییر ماهیت یافتند و از این مخازن بنزین، گازوئیل و نفت سفید با نفتکش در سراسر کشور توزیع میشد تا چرخه سوخترسانی به کشور قطع نشود.
قنبرزاده همچنین از مأموریتهای دیگر کارکنان شرکت ملی نفت در زمان جنگ را بازسازی تأسیسات و خاموش کردن شعلههای آتش ناشی از بمبارانها و ایمنسازی تأسیسات با استفاده از سدی از کیسههای شن و ماسه و ایجاد پدافند غیرعامل برشمرد و گفت: کارکنان صنعت نفت در مناطق عملیاتی شرایط سختتری را نسبت به افراد حاضر در جنگ مستقیم داشتند، زیرا آنها باید همزمان در سه جبهه تولید، حفاظت از تأسیسات و بازسازی تجهیزات فعالیت میکردند.
وی با اشاره به تحریمهای حاکم بر کشور تصریح کرد: کارکنان صنعت نفت در شرایط تحریمی در جنگی بدون آتش در برابر دشمن مقابله و به مردم خدمت میکنند. آثار این جنگ کمتر از جنگ مستقیم نیست زیرا بسیاری از امکانات که لزوم توسعه و گسترش صنعت نفت است بهدلیل وجود تحریمها در اختیار این صنعت قرار نمیگیرد.
وی گفت: هماکنون تحریمها شرایط ناعادلانه و ظالمانهای را بر صنعت نفت کشور تحمیل میکند، اما از سویی به نبوغ و نوآوری نیز منجر شده است، بهگونهای که با اتکا به دانش ایرانی بسیاری از تجهیزاتی که از خارج وارد میشد هماکنون از سوی متخصصان و دانشمندان کشور ساخته میشود.
سرپرست اداره کل سلامت و تربیت بدنی وزارت نفت مهمترین درس جنگ را گذشت، فداکاری، محبت و دوستی دانست و گفت: اگرچه شرایط در آن زمان بسیار سخت بود، اما همه مردم نسبت به هم احساس مسئولیت میکردند و همه خود را عضو یک خانواده میدانستند.
قنبرزاده با اشاره به زحمات کارکنان صنعت نفت در مناطق عملیاتی تصریح کرد: این کارکنان در شرایط سخت اقتصادی، چرخ اقتصاد کشور را میچرخانند و در گرمای بالای ۵۰ درجه در کنار شعلههای آتش اقتصاد کشور را مدیریت میکنند.
نظر شما