به گزارش خبرنگار شانا، سید محمدتقی قریشی صبح امروز (سهشنبه، دوم آبانماه) در نخستین دوره مقدماتی تربیت و تعالی راویان پیشرفت صنعت نفت با بیان اینکه پیشرفت یک ملت بدون روایت فتح قلههایش امکان ندارد، افزود: رمز حرکت ملت زنده نگهداشتن لحظات تاریخی و شکوهمندی است که پشت سر گذاشته است؛ لحظاتی مثل عملیات والفجر هشت. ادعا نیست اگر بگوییم مناسبات دنیا با ایران و ملت ایران به قبل و بعد از عملیات والفجر ۸ تقسیم میشود؛ یعنی بعد از انقلاب، تسخیر لانه جاسوسی و فتح خرمشهر هر چه جلوتر میآییم مطلعی باهیمنهتر و پرشکوهتر و حیاتیتر از والفجر هشت نمیتوانیم پیدا کنیم.
وی ادامه داد: باید به داشتههایمان برگردیم؛ روایت والفجر هشت میتواند روایت جذاب و زیبا و الهامبخش برای جوان ایرانی بشود. کارگردان ما، هنرمند ما، فناور ما و از همه مهمتر استاد و معلم امروزی ما اگر میخواهد برای نسل جوانمان از اعتمادبهنفس حرف بزند و از خودباوری و اتکا به خدا بگوید، کافی است داستان والفجر هشتها را روایت کند. خدای غواصان آن شب عجیب رودخانه خروشان اروند خدای امروز است.
دبیر قرارگاه راویان پیشرفت و خدمت صنعت نفت تصریح کرد: روایت پیشرفت ما روایت امید و سازندگی است و این حس امید نه کاذب است و نه تخدیری؛ روایت حرکت جمعی یک ملت است. روایت واقعیت زندگی و خوداتکایی یک ملت است. روایت خواستن و تلاش برای تحقق «ما میتوانیم» است. روایت دانشمندان و نخبگان جوانی که مثل دانشمندان خیلی از کشورهای دیگر جهان در مسیر شدن و ساختن هستند و هیچ ابایی هم نداریم که بگوییم در خیلی از حوزهها دنبالهرو قلههای علمی هستیم، ولی لذت و افتخار ساختن و روی پای خود ایستادن هم لازمه حیات انسانی ماست.
کشوری آباد و پیشرفته قطعاً ساختنی است تا یافتنی
قریشی گفت: یکی از ظلمها و جفاهای نظام رسانهای غرب و دنبالهروهای آنها در داخل کشور ما و سایر کشورهای غیرهمسویشان به استثمار بودن مفهوم و جایگاه دانشمند است؛ آنها تلقی و تصویری برای ما ساختهاند که تا اسم دانشمند میآید تصویرسازی ذهنی ما یاد آمریکا، انگلیس، آلمان و چند کشور دیگر میافتیم که غیر از موجود غربی دیگر کسی دانشمند نیست.
وی ادامه داد: در دهه پنجم انقلابمان با دهها مسئله مرتبط با پیشرفتهای جمهوری اسلامی مواجه هستیم، پرسشهای مهمی همچون در باب اینکه آیا اصلاً پیشرفت و حرکت رو به جلویی در حوزههای مختلف علم و فناوری داشتهایم؟ و صدها سؤال، ابهام و انکار دیگر را باید در مقابل کوه رفیع پیشرفتهای کشور گذاشت که دقیقاً ماجرای همان استعاره معروف کوه یخ است که میگویند کوه یخ نشانه یک حجم عظیمتر در داخل آب است با این تفاوت که قاعده در ایران ما برعکس است و حجم بیشتر این کوه یخ بیرون از آب است.
نظر شما