به گزارش شانا به‌نقل از شرکت نفت فلات قاره ایران، عبدالرحیم برزگر، رئیس تعمیرات مجتمع دریایی منطقه نفتی بهرگان، گفت: سکوی سروش سه عدد توربین ژنراتور مدل SGT500 دارد که این توربین‌ها ساخت شرکت زیمنس آلمان هستند. هریک از این توربین‌ها به یک عدد شیر کنترل سوخت گاز برای تنظیم مقدار سوخت گاز ورودی به توربین نیاز دارد که عملگر چرخشی یا همان Rotary Actuator مورد استفاده در این بخش از توربین، از نوع CRAB20 ساخت شرکت آلمانی (SKF) است.
وی افزود: وظیفه این تجهیز تبدیل داده‌های دریافت‌شده به حرکات بسیار دقیق چرخشی، تنظیم میزان باز و بسته کردن، همچنین ارسال موقعیت اهرم شیر سوخت به پردازنده و سرانجام کنترل دقیق سرعت دوران محور خروجی توربین و درنتیجه ثابت نگه داشتن فرکانس ژنراتور است، ازاین‌رو دقت عملکردی بسیار بالا و بدون هرگونه هرزگردی (لقی) را می‌طلبد.
رئیس تعمیرات مجتمع دریایی منطقه نفتی بهرگان گفت: نمونه تازه این تجهیز ابتدا در نیمه دوم سال ۱۴۰۲ با ارائه نظر این گروه طراحی و موارد مهم و حیاتی ازجمله مکانیسم جبران‌ساز لقی چرخشی برای جبران اثر خطاهای غیرقابل حذف عملیات ساخت، همچنین سایشی که بر اثر کارکرد مداوم بین قطعات ایجاد می‌شود در آن دیده شد. در همین حال، با طراحی کامل نحوه چیدمان یاتاقان‌بندی‌ها، طراحی نشیمن‌گاه یاتاقان‌ها، به‌گونه‌ای که افزون بر تحمل بارهای ناگهانی ناشی از تغییرات لحظه‌ای بار (load Shock) و ایجاد الزامات به‌منظور سهولت در تعمیر و نگهداری و سرانجام با طراحی نشت‌بندها، انتخاب متریال (جنس مواد) و عملیات حرارتی مناسب در آن لحاظ شد. در ادامه نمونه اولیه پس از ساخت، روی توربین شماره ۳ سکوی بهره‌برداری نفتی سروش نصب شد و در سرویس قرار گرفت.
برزگر ادامه داد: نمونه دوم آن نیز پس از دریافت بازخورد مناسب و بهینه‌سازی محل و تصحیح الگوریتم نصب سروو موتور (Servo motor) ساخته و روی توربین شماره ۲ سکوی بهره‌برداری نفتی سروش نصب و راه‌اندازی شد. خوشبختانه با وجود اینکه این تجهیز برای نخستین بار در کشور ساخته می‌شود، تاکنون با پایش‌های مستمر انجام‌شده هیچ‌گونه مشکل خاصی در عملکرد این دستگاه‌ها گزارش نشده است.
وی گفت: از دستاوردهای ویژه طراحی و ساخت این تجهیز می‌توان به در مدار تولید قرار دادن توربین‌هایی که بنا به وجود این مشکل از سرویس خارج شده‌اند، صرفه‌جویی ارزی و جلوگیری از خروج ارز از کشور که به‌واسطه تغییر نوع گاورنر به سیستم‌های کنترلی دیگر برای در سرویس قراردادن این توربین باید صرف شود و جلوگیری از خاموشی‌های متوالی برق و به‌دنبال آن توقف فرایند تولید نفت و عدم‌النفع کشور اشاره کرد. برای نمونه، در میدان نفتی سروش به ازای خاموشی در هر روز توربین مولد برق، به‌دلیل خرابی این تجهیز که ایجاد شود مبلغی حدود ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار عدم‌النفع برای کشور به همراه خواهد داشت.
علی سرکهکی، رئیس اداره مهندسی تعمیرات منطقه نفتی بهرگان نیز در این زمینه گفت: این مشکل از ابتدای سال ۱۳۹۶ با از سرویس خارج شدن توربین شماره دو سکوی بهره‌برداری نفتی سروش آغاز شد. در همه این سال‌ها برای تهیه آن از محل‌های مختلف اعم از تأمین‌کنندگان داخلی یا خارجی اقدام شده که به دلایل تحریم، همچنین خارج‌شدن این تجهیز از خط تولید میسر نشده است، بنابراین با حادشدن مشکل و قطع امید از تهیه این تجهیز از طریق خرید خارجی و هم‌زمان با ایجاد مشکل مشابه روی توربین‌های شماره یک و ۳ سکوی سروش، از سویی و پاسخگونبودن تعمیرات جزئی انجام‌شده از سوی دیگر، احتمال قطع روند تولید نفت را در پی داشت. در این زمینه با استفاده از توان کارشناسی و تخصصی این گروه در منطقه نفتی بهرگان برای طراحی تجهیزی با کارکرد مشابه اقدام شد و پس از پایان مرحله طراحی، عملیات ساخت و نصب این تجهیز روی این توربین انجام شد.
وی ادامه داد: با توجه به نخستین تجربه در زمینه ساخت این تجهیز در کشور و آزمایش عملکردی آن در سکوی بهره‌برداری نفتی سروش، نخستین نمونه آن در روز ۳۰ آبان ۱۴۰۲ روی توربین شماره ۳ سکو نصب شد و پس از سه ماه کارکرد مداوم و اطمینان از صحت عملکرد آن، نمونه بهبودیافته نیز طراحی و ساخته و روز ۱۵ خرداد ۱۴۰۳ روی توربین شماره ۲ نصب و راه‌اندازی شد.
نظر شما