این خاصیت انسان است. شاید هم بهترین ویژگی وی باشد، اینکه تا بارقه‌های امید از سویی در تاریکنای وجود او می‌دمد نگاهش، کلماتش، رفتارش، سلوکش و فرازش و حتی شاید جایگاهش رشد می‌کند.

امید، تا رخ می‌دهد و تا در خاک وجود انسان جوانه می‌زند، همه‌چیز قابل تغییر می‌شود.

تعالی، متجلی، رسیدن، میسر و عاقبت داستان شیرین خواهد شد.

امید می‌آموزد که عبور و ایثار از سختی‌ها و ناکامی‌ها و تاریکی شبان مادام و مداوم نیست.

امید می‌آموزد برخاستن و بر مدار تدبیر، جریان‌یافتن را

امید می‌آموزد بازنگریستن را

امید می‌آموزد بازخواندن، بازنوشتن و بازاندیشیدن را

امید می‌آموزد همواره در تکاپوی بازساختن و بازبودن را

متنا، مجله‌ تصویری نفت و انرژی، برای همه مخاطبان خود فرصت‌هایی تکرارنشدنی، امید برآمده از نگاه دقیق، پذیرش در هنگام ناگواری و آرامش بر کرانه‌ شادمانی آرزو می‌کند، که بازتاب حلول ماه کامروایی بر امواج دریای صبر، زیبنده‌تر و دیدنی‌تر است.