با هر متر و معیاری بسنجیم، آنچه در پایان نشست اوپک حاصل شد، به معنای موفقیت برای نفت ایران بود. جلسه اوپک در روز پنجشنبه به نتیجه نرسید و جمعه هم ساعت‎ها طول کشید تا نشست به نتیجه برسد. هدف عربستان و امارات و نزدیکان این دو کشور، فقط این نبود که ایران از کاهش تولید نفت معاف نشود. آنها می‎خواستند بار کاهش تولید نفت را که از طرف آمریکا به دوش آنها انداخته شده بود تقسیم کنند. اما وزیر نفت ایران از همان ابتدا روی این خط قرمز ایستاد که ایران شامل توافق تولید نفت نمی‎شود و بر خلاف برخی که خط قرمزهای‌شان عمری به اندازه حباب دارد، روی این خط قرمز که نه خط قرمز منافع شخصی، بلکه خط قرمز منافع ملی بود، ایستادگی کرد و به نتیجه هم رسید.

جالب اینجاست آنهایی که دورتر از نوک بینی خود را نمی‎بینند، با تمسخر به این موفقیت نگاه می‎کنند و می‎گویند وقتی ایران در تحریم است و تولید نفت ایران روز به روز کاهش می‎یابد، پس معاف شدن ایران از کاهش تولید چه فایده‎ای دارد؟ این‎ها همان کسانی هستند که وقتی در سال‎هایی نه چندان دور، نظام سهمیه‎بندی اوپک به ضرر ایران و البته با موافقت مسئولان وقت وزارت نفت ایران حذف شد، از کنارش با سوت زدن گذشتند و بعدها هم فراموش کردند که همان توافق، چه بر سر ایران در اوپک آورد. این‎ها چون نان و کاسبی خود را با تحریم داغ می‎کنند، روزی را نمی‎بینند که تحریم‎ها لغو شود و تصوری برای احتمال افزایش فروش نفت ایران ندارند و البته این موضوع چندان غیرطبیعی هم نیست. چون شناخت آنها از منافع ملی به اندازه نوک بینی‌شان و به قیمت کار و کاسبی‎شان است که در تحریم داغ می‎شود.

می‎گویند فقط ایران از کاهش تولید معاف نشده و ونزوئلا و لیبی هم معاف شده‎اند تا عملکرد زنگنه را زیر سوال ببرند. اما کیست که از تاثیرگذاری ونزوئلا و لیبی در بازار نفت امروز خبر نداشته باشد که اولی زیر بار مشکلات اقتصادی در حال له شدن است و دومی هنوز به ثبات سیاسی نرسیده است. کدام وزیر نفتی در اوپک این‎چنین به صراحت در مقابل تصمیم عربستان و امارات و دیگران ایستاد و در اعلام خط قرمز منافع ملی، پیشرو شد؟ مروری کوتاه بر آنچه در دو روز اخیر در وین گذشت نشان می‎دهد ایران پیشرو در مقابله با این طرح عربستان و دوستانش بود. میزان تولید نفت ایران در همان یک ماهی که از آغاز تحریم گذشته نشان می‎دهد که تاثیرگذاری ایران همچنان در بازار نفت بالاست.

به کسانی ‎که از روی حسد و منافع شخصی، آنچه را که در جهت تامین منافع ملی ایران در اوپک حاصل شده زیر سوال می‎برند، نمی‎توان امیدی داشت اما می‎توان از شنوندگان و خوانندگان این نظریات مملو از کینه، خواست که پیش از باور به قضاوت مملو از حسد درباره آنچه در نشست اوپک گذشت، به این بیندیشند که در این دوران سخت تحریم که فروختن حتی یک بشکه نفت بیشتر و افزایش قیمت نفت حتی برای یک دلار هم فایده‎‎ها برای منافع اقتصادی این مردم دارد، کاری که زنگنه و تیمش در اوپک کردند چه ارزشی دارد.

منبع: کانال تلگرامی از نفت چه خبر