به گزارش شانا به نقل از شرکت نفت مناطق مرکزی ایران، مرکز جمع‌آوری گاز در میدان گازی خانگیران با هدف ذخیره‌سازی گاز طبیعی به میزان ١٠ میلیون متر مکعب در دوره هشت ماهه گرم سال و تولید ٢٠ میلیون متر مکعب در دوره چهار ماهه سرد سال به بهره‌برداری رسید.

در این راستا، مرکز جمع آوری این طرح به عنوان یکی از تاسیسات مورد نیاز، با طراحی ازسوی نیروهای داخلی با مبلغ تقریبی ۱۹ میلیون یورو و حدود ۲۰۰ میلیارد ریال افتتاح شد.

این پروژه شامل احداث تاسیسات جمع‌آوری گاز (پانزده راهه)، تابلوهای برق و سامانه‌های کنترل و قطع اضطراری، مشعل سوزا، خطوط لوله تولید و بازتولید و اتصال خطوط لوله چاه‌های تزریقی به مرکز بوده است.

در طراحی و اجرای این پروژه یکی از نکات اساسی رعایت موارد بهداشت، ایمنی و محیط زیست (اچ‌اس‌یی) است که خوشبختانه حادثه‌ای رخ نداده است. افزون بر این همسو با اهداف اقتصاد مقاومتی و حمایت از توان تولید سازندگان داخلی و رونق تولید، اغلب تجهیزات در داخل کشور و با استفاده از توان سازندگان و تامین کنندگان داخلی ساخته شده است.

شایان ذکر است با وجود موانع و تنگناهای به وجود آمده، خوشبختانه با حمایت و همدلی همه‌جانبه واحدهای مربوطه پروژه یادشده انجام پذیرفته و هم اکنون آماده بهره‌برداری شده است.

طرح ذخیره‌سازی گاز شوریجه D به‌منظور اجرای اهداف راهبردی، برطرف کردن نیازمندی به واردات گاز به‌ویژه در فصل سرد و افزایش قابلیت اطمینان گازرسانی به استان‌های شرقی کشور و افزایش بهره‌وری از مخازن گازی در حال تخلیه با احداث تاسیسات سرچاهی و خطوط لوله جریانی مربوطه در برنامه قرار گرفت.

شایان ذکر است، شرکت بهره‌برداری نفت و گاز شرق به عنوان یکی از شرکت‌های تابع شرکت نفت مناطق مرکزی ایران در سال ۱۳۷۷ با هدف تولید و بهره‌برداری از مخزن عظیم گاز ترش مزدوران و سه مخزن گاز شیرین (شوریجه B، شوریجه D و گنبدلی) تاسیس شد.

این شرکت مسئولیت تامین گاز ۶ استان خراسان رضوی، خراسان شمالی، خراسان جنوبی، گلستان، مازندران (پس از تامین خوراک پتروشیمی خراسان و سوخت نیروگاه نکا) و بخشی از استان سمنان را به‌عهده دارد.

منطقه عملیاتی خانگیران تنها منبع هیدروکربن شرق و شمال شرق کشور است و حدود ۹۵ درصد گاز تولید آن ترش است. انتخاب کالای گاز ترش بازرسی‌های ویژه می‌خواهد و هزینه‌های بهره‌برداری آن سه تا چهار برابر گاز شیرین است. با انتخاب کالای مناسب، رعایت استانداردهای گاز ترش و استفاده از انواع سامانه‌های کنترلی سبب شده است تاکنون حادثه‌ای رخ ندهد.