به‌گزارش شانا، به نقل از مدیریت امور اوپک و روابط با مجامع انرژی وزارت نفت، روند مصرف جهانی سوخت‌های فسیلی در دو دهه گذشته با تعهدهای کشورها بر کاهش پیامدهای تغییر اقلیمی همخوانی ندارد، رشد مصرف ‌نفت خام در سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ سالانه حدود ۱.۵ درصد و گاز طبیعی سالانه ۲.۶ درصد بوده است. مصرف جهانی زغال‌سنگ نیز تا سال ۲۰۱۳ روندی افزایشی داشته و در سال ۲۰۱۸ نسبت به ۲۰۱۳، معادل ۰.۷ درصد کاهش یافته است.

گزارش جدید «برنامه محیط‌ زیست سازمان ملل متحد UNEP» با عنوان شکاف تولید نشان می‌دهد برنامه تولید سوخت‌های فسیلی در سال ۲۰۳۰، معادل ۵۰ درصد بیشتر از هدف دو درجه موافقت‌نامه تغییرات اقلیمی پاریس است.

در این گزارش برنامه‌های هفت تولیدکننده برتر سوخت‌های فسیلی (چین، آمریکا، هند، استرالیا، روسیه، اندونزی و کانادا) و سه تولیدکننده با جاه‌طلبی اقلیمی (آلمان، نروژ و انگلیس) بررسی شده است. برنامه تولید زغال‌سنگ کشورهای یادشده تا سال ۲۰۳۰، معادل ۱۵۰ درصد بیشتر از مقداری است که با هدف دو درجه سازگار است؛ همچنین تا سال ۲۰۴۰، حدود ۴۳ درصد نفت‌ خام بیشتر و حدود ۴۷ درصد گاز طبیعی بیشتر از این هدف تولید خواهند کرد، بنابراین چشم‌انداز پیشرفت اهداف موافقت‌نامه تغییرات اقلیمی پاریس ضعیف است.

در این شرایط و با وجود سوخت فسیلی ارزان قیمت که از حمایت‌ها و یارانه‌های دولتی برخوردارند، تغییر اساسی در روند کنونی بازار مصرف انرژی جهان میسر نیست. پرداخت یارانه به سوخت‌های فسیلی با خارج کردن بازارهای انرژی از شکل طبیعی، تمرکز سرمایه‌گذاری و تعمیق وابستگی جامعه به اشتغال‌های مرتبط با این سوخت‌ها، روند انتقال انرژی به منابع تجدیدپذیر را بسیار کند کرده است.

کشورهای توسعه‌یافته دارای منابع سوخت‌های فسیلی و همچنین کشورهای در حال توسعه نظیر چین و برزیل که از این منابع برخوردارند، در عمل برای توقف تولید سوخت‌های فسیلی اقدامی نمی‌کنند. در این رابطه، در گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل آمده است: «گرچه بسیاری از دولت‌ها قصد دارند میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش دهند، اما وقتی با برنامه‌هایی در زمینه محدودسازی تولید یا توسعه سوخت‌های فسیلی روبه‌رو می شوند، در عمل مخالفت می‌کنند».

ولادیمیر، پوتین، رئیس جمهوری روسیه به‌تازگی در سخنرانی مجمع سالانه سرمایه‌گذاری که در مسکو برگزار شد، ضمن حمله به ایده کنار گذاردن سوخت‌های فسیلی، برنامه اتحادیه اروپا برای کاهش وابستگی به گاز را عجیب توصیف کرد و گفت که چنین ایده‌هایی به معنای برگشت بشر به غارنشینی است.