به گزارش شانا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، متن پیام نوروزی دکتر حسن روحانی به شرح زیر است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
یا مقلب‌القلوب و الابصار؛ یا مدبر اللیل و النهار؛ یا محول الحول و الاحوال؛ حوّل حالنا الی اَحسن الحال
آغاز سال ۱۴۰۰ را به همه مردم بزرگ ایران، از پیر و جوان؛ زنان و مردان به‌ویژه پرستاران و پزشکان و همه کادر درمان؛ کشاورزان و کارگران؛ رزمندگان و مرزبانان و همه ایران دوستان در سراسر جهان تبریک عرض می‌کنم.
ایام نوروز امسال را که در میانه دو روز بزرگ شادی‌آفرین، زادروز سالار شهیدان ابی‌عبدالله‌الحسین(ع) و میلاد ولیعصر، امام زمان (ارواحنا له‌الفدا) قرار گرفته را به فال نیک می‌گیرم و با عرض ادب به پیشگاه امام عدل و امید، این ایام فرخنده را به رهبر معظم انقلاب، مراجع عظام تقلید و همه مسلمانان، تهنیت می‌گویم.
امسال، پایان زمستانِ طبیعت و آغازِ هنگامه نور و گرما و شکوفایی و سرسبزی طبیعت؛ با پایانِ دورانی، سخت و دشوار از تاریخِ حیات ملت ایران هم‌زمان شده است. سه سال جنگ تحمیلی اقتصادی بی‌رحمانه و ظالمانه علیه ملت ایران؛ جنگی که هیچ ملتی در تاریخ معاصر، مشابه آن را تجربه نکرده بود، با ایستادگی این ملت، رو به پایان خواهد بود.
در کنار سختی و دشواری جنگ اقتصادی، در سالِ گذشته، ملت ایران همچون سایر ملت‌ها با ویروسی خطرناک، مواجه شد که دشواری تحریم و جنگ اقتصادی را برای ایرانیان دوچندان کرد. ملت ایران در حالی به نبرد با کرونا وارد شد که نه‌تنها از کمک‌های معمول جهانی برای مبارزه با این همه‌گیری محروم بود، بلکه حتی امکان دسترسی به ثروت‌های خود نیز در بانک‌های خارجی را نداشت. افت شدید قیمت نفت و تحریم نفتی، شرایط را به‌گونه‌ای رقم زد که سال ۱۳۹۹ از نظر درآمدهای نفتی، بدترین سال در ۶۰ سال گذشته بود. من در طول ۴۲ سالی که از پیروزی انقلاب می‌گذرد، از نظر تنگنا و محدودیتِ اقتصادی، سالی به سختی و دشواری سال ۱۳۹۹، به یاد ندارم.
اما از سوی دیگر؛ این فصلِ دشوار و سرد و این ابتلای بزرگ و پیکار هم‌زمان در چند جبهه مختلف؛ به دلیل حماسه صبر و ایستادگی و تدبیر ملت ایران تبدیل به فصلی درخشان و پرافتخار در تاریخ ایران شد.
عظمت این حماسه را زمانی می‌توان دریافت که بدانیم دشمن بدخواه ما، چه هدفی را دنبال می‌کرد و چه نقشه‌ای برای ایران عزیز کشیده بود. آنان همچنان که با بی‌شرمی، از فشار حداکثری سخن می‌گفتند، با تمام توان، به‌دنبال فروپاشی اقتصاد ایران بودند. البته این فشار، در زندگی مردم، با رنج فراوان احساس شد، ولی مردم ما را از پای درنیاورد. آنها ضربه زدند ولی قطعاً به هدف خود نرسیدند. و همّوا بما، لم ینالوآ. در نهایت، آنها رفتند و ایران ماند. اقتصاد ایران ماند و بالید و بر توان خود افزود. مردم ایران ماندند و حماسه مقاومتِ بی‌نظیر این ملت، در تاریخ ملت‌ها جاودانه شد. در سالی که اقتصاد جهانی، کاهش تولید با نرخ منفی ۳.۴ درصد را تجربه کرد و بسیاری از اقتصادهای قدرتمند جهان، نرخ‌های منفی ۵ درصد تا منفی ۱۰ درصد را در کارنامه خود دیدند، به‌رغم کرونا و جنگ تحمیلی اقتصادی، رشد مثبت ۲.۲ درصد را در کارنامه درخشان خود ثبت کرد و مردم ما، در پنجشنبه‌های افتتاحِ هر هفته، جلوه‌های جهش تولید در پرتو تدبیر و امید را شاهد بودند. این افتتاح‌ها، همه دستاورد گشایش‌هایی بود که در سایه تعامل سازنده با جهان، به دست آمده بود و بهره‌گیری از درآمدهای نفتی در صندوق توسعه ملی امکان این سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی و اشتغال‌زا را فراهم آورده بود.
در تنگنای معیشتی این ایام، جلوه‌های همدلی و دستگیری و کمک‌های مؤمنانه ایرانیان، بار دیگر عمق همبستگی و پیوستگی این ملت را به تصویر کشید. در ایام همه‌گیری، بلوغ و مسئولیت‌پذیری اجتماعی ملت ایران در رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی و تغییر سبک زندگی، به‌عنوان یکی از جلوه‌های مدنیت ایرانی، جلوه‌گر شد.
در امر بهداشت و درمان، خانواده بزرگِ بهداشت و درمان، حماسه‌ها آفریدند و فداکاری‌ها کردند و شهدای فراوانی تقدیم نمودند. در تولید تجهیزات پزشکی و دارو و واکسن، دانشمندان و مهندسان و کارآفرینان و شرکت‌هایِ دانش‌بنیان، خوش درخشیدند و مایه سربلندی ملت ایران شدند.
خداوندِ بزرگ را شاکریم که این زمستانِ سختی و رنج؛ با پایانِ زمستانِ طبیعت، رو به پایان است. نسیم نوروزیِ امسال نویدبخشِ آغازِ فصل شکوفایی و پیروزی و پیشرفت، در دفترِ ملت ایران است. به فضل خداوند و به شکرانه این صبر و مقاومت، همه‌چیز برای دورانی سرشار از شکوفایی و سازندگی و رونق و بهروزی برای ایرانیان، فراهم آمده است.
امروز، بدخواهان این ملت، در آن سوی جهان، با رسوایی و بدنامی از کرسی قدرت به زیر افتادند، در حالی که ملت ایران، سرو قامت، سرافراز و سرزنده‌تر از همیشه، به استقبال بهارِ طبیعت و بهارِ زندگی آمده است.
امروز دشمنان ملت اعتراف کرده‌اند که با زبانِ زور و تهدید و تحریم نمی‌توان با ملت بزرگ ایران سخن گفت. لذا، پس از سه سال شکست، ناچارند دوباره به مسیر تعاملِ سازنده با ملت ایران بازگردند.
امروز ملت ایران در حالی به استقبال بهار طبیعت و بهار زندگی آمده است که سرمایه‌های ارزشمندی که در این هشت سال اندوخته است، پشتوانه و توشه راه او در دوران گشایش و شکوفایی خواهد بود.
در این هشت سال، در عرصه سیاست بین‌الملل، سرمایه سیاسی ارزشمندی اندوختیم که ثمره آن، پیروزی‌های پیاپی در سازمان ملل و شورای امنیت و دادگاه لاهه بود. امروز ارتباط گسترده و عمیق و راهبردی با جهان داریم و دشمنان ما در مواضعی که علیه ما دارند، منزوی و ناتوان‌اند.
در این هشت سال، علی‌رغم اینکه همواره از نظر منابع مالی در تنگنا بودیم، گام‌های بزرگ و تاریخی در توسعه زیرساخت‌های مورد نیاز توسعه کشور برداشتیم. در تولید گاز و گازرسانی، در پالایش نفت و پتروشیمی، در صنعت برق و آب، ارتباطات و اینترنت؛ سلامت، شرکت‌های دانش‌بنیان جهش‌های بزرگ و تاریخی رخ داده تا مسیر توسعه کشور در دوران گشایش و شکوفایی هموار گردد.
در این هشت سال، کشاورزی و صنعت و بخش خدمات ما مسیر تکامل و بلوغ را طی کردند و آماده‌اند تا در دوران جدید، با قدرت و توان بیشتر وارد رقابت در بازارهای جهانی شوند.
در این هشت سال، ایران از وضعیت نیاز به واردات بنزین و گازوئیل، به موقعیت صادرکننده و در گندم و برنج و شکر در مرز خودکفایی قرار گرفته است و بر پایه این زیرساخت‌ها، کشور در آستانه ورود به یک دوره شکوفایی و رونق و ثبات اقتصادی قرار گرفته است و از سال ۹۹ آب، برق و گاز برای خانواده‌های کم‌مصرف که قاعدتاً کم‌درآمد هم هستند مجانی شد.
ما در سال‌های ۹۳ تا ۹۶، به مدت چهار سال، با هم، چنین تجربه‌ای داشتیم. دوره‌ای که در آن، پس از رکود عمیق، شاهد بازگشت رشد و شکوفایی اقتصادی بودیم و حتی در سال ۱۳۹۵، ایران بالاترین رشد اقتصادی جهان را کسب کرد. دوره‌ای که تورم به‌طور متوسط ۱۱.۵ درصد و در بیشتر اوقات تک‌رقمی بود. دوره‌ای که بالاترین رکورد سالانه افزایش اشتغال خالص را ثبت کرد. چنین سطحی از ثبات اقتصادی در چهار دهه اخیر در کشور، تجربه نشده بود.
این تجربه به ما نشان داد که ملت ایران قادر است در دوره گشایش و شکوفایی، در دهه اول قرن پانزدهم، به ثبات اقتصادی و تورم تک‌رقمی پایدار و رشد اقتصادی پایدار دست یابد. بی‌تردید، این هدف در دسترس ملت ماست.
ولی دستیابی به این هدف، نیازمند ترسیم دقیقِ واقع‌بینانه و امیدوارانهِ افق آینده کشور است. ما با تکیه بر آنچه توانسته‌ایم، می‌گوییم که می‌توانیم. دستاوردهای ما، پیش روی همه آن کسانی است که از دیدن حقیقت نمی‌هراسند و از وحشت روشنایی، به تاریکی و سیاهی و سیاه‌نمایی نمی‌گریزند، اما تحقق این هدفِ روشن، نیاز به تفاهم ملی و توافق بر سر این سرنوشت مشترک دارد.
لازمه دستیابی به این هدف، مشارکت همه ایرانیان در فرآیند توسعه است. جذب سرمایه، اقتصاد دانش‌بنیان و تقویت شرکت‌های دانش‌بنیان باید محور توسعه ما باشند. زنجیرها باید از پای فعالان اقتصادیِ بخش خصوصی باز شود. بنگاه‌های اقتصادی عمومی و دولتی باید راه را برای مردم و بخش خصوصی واقعی باز کنند و به نفع آنها صحنه بنگاه‌داری و کسب‌وکار را ترک کنند. در این صورت، سرمایه‌گذاری، توسعه می‌یابد، اشتغال پایدار می‌شود و رفاه عمومی، بهبود می‌یابد. این بایدها، تکرار شعارهای ناشدنی نیست. تجربه چهارساله ۹۳ تا ۹۶، بهترین شاهد برای امکان‌پذیر بودن این بایدها است. چهار سالی که ثابت کرد در این کشور و در این نظام، می‌توان با تدبیر و تعامل، مسیر غیردقیق را تصحیح کرد، روند درست را بازسازی کرد و ناممکن‌ها را ممکن ساخت.
لازمه دستیابی به این هدف، تعامل سازنده با جهان است. ایران می‌تواند وارد پیمان‌های تجاری منطقه‌ای و جهانی شود. ایران می‌تواند کانون جذب سرمایه‌گذاران بین‌المللی باشد. ایران می‌تواند جذاب‌ترین فضا برای بهره‌گیری از دانش و سرمایه ایرانیان در سراسر جهان باشد و ایران می‌تواند تجارت گسترده و عمیق و پایدار با جهان داشته باشد.
و بالاخره، شرط لازم برای دستیابی به این اهداف، مشارکت فعالانه و مسئولانه تک‌تک ایرانیان در عرصه تعیین سرنوشت است.
من به‌عنوان فرزند این ملت بزرگ که از نوجوانی و از آغاز نهضت اسلامی در سال ۱۳۴۱ تاکنون، قریب به ۶۰ سال است که در عرصه‌های مختلف سیاسی و مسئولیت‌های گوناگون در خدمت این ملت بزرگ بوده‌ام و سرد و گرم و فرازوفرودهای تاریخ این ملت را، از نزدیک لمس کرده‌ام، باور دارم که راه پیشرفت و گشایش و اصلاح امور در این کشور، تنها و تنها از جاده مشارکت و انتخابات می‌گذرد.
مردم‌سالاری یک سرمایه ملی است و باید به دور از یأس‌ها و هراس‌ها و با کنار گذاشتن دلگیری‌ها و اختلاف‌نظرها، با نگاهی راهبردی به آینده، آن را پاسداری کنیم.
این مردم هستند که می‌توانند شکوفایی یا پژمردگی را انتخاب کنند. این مردم هستند که می‌توانند پیشرفت یا توقف را برگزینند. هیچ‌کس جز مردم ایران، نمی‌تواند سرنوشت این ملت را رقم بزند. این اراده الهی است که تغییر وضعیت در هر جامعه‌ای را، به تغییر در روح و جان آنها پیوند زده است.
که إِنَّ ٱللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَومٍ حَتَّی یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِم
انتخابات پرشور و با مشارکت حداکثری، پیش‌نیاز و پیش‌شرط قطعی تحقق آرزوهای ملت ایران در دهه اول قرن پانزدهم خواهد بود.
و اینک نوروز پیروز فرا رسیده است. نوروزی که در فرهنگ بلند و بالنده ایرانیان، هم نماد شکوفایی و سرزندگی است و هم نماد اعتدال بهاری است. مردم ایران، همیشه اعتدال را ستوده‌اند و به استقبال شکوفایی رفته‌اند. در نظام اجتماعی و سیاسی خود هم هر زمان، حکمرانیِ همراه با اعتدال و خردمندی را تجربه کردند، پیش رفته‌اند و هر جا، در هجوم غارتگران و زورگویان و افراطی‌گریان قرار گرفتند، پژمرده شدند.
سال آینده، سال دسترسی گسترده مردم به واکسن و مهار کرونا و سال بهره‌گیری از مقاومت سه ساله و پایان تحریم‌ها خواهد بود. ما یک بار تحریم را شکست دادیم و مطمئناً در کنار همدیگر بار دیگر تحریم را شکست خواهیم داد.
در آغاز سال ۱۴۰۰، من امیدوارتر از هشت سال پیشم. چون هشت سال پیش، ما نه این تجربه پُرافتخار چهار سال شکوفایی اقتصادی و تعامل جهانی و نه سه سال مقاومت در جنگ اقتصادی را داشتیم. بسیار امیدوارم که با حضور آگاهانه و آزادانه مردم، در تعیین سرنوشت خود، سال ۱۴۰۰ که سال پایان قرن چهاردهم است، پایان‌بخش سختی‌ها و آستانه شکوفایی‌ها باشد و راه را برای قرن نو که قرن تجدید عزت ملت ایران است، بگشاید و عرصه را برای پیشرفت شایسته ملت ایران بگستراند و جهان، خود را برای ظهور آن عدل‌گستر و منجی بزرگ بشریت آماده‌تر کند.
والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته
نظر شما