به گزارش شانا، اکبر زمانیان درباره اهمیت ماده ادورانت گفت: ماده ادورانت همواره با هدف بودار کردن گاز طبیعی به گاز اضافه میشود تا در زمان نشتی گاز در خط لوله، مصرفکننده را از نشتی گاز مطلع سازد تا بتواند اقدامهای مناسبی را بهمنظور رفع نشتی و جلوگیری از بروز فاجعه انجام دهد.
وی در همین باره تصریح کرد: از آنجا که کشور ما نیز از خط لوله سراسری گاز افزون بر مصارف شهری در صنایع پتروشیمی، نیروگاهها و پالایشگاهها بهرهمند است، استفاده از ماده ادورانت موضوعی ضروری به شمار میرود.
رئیس پردیس پاییندستی با بیان اینکه تا قبل از دستیابی به دانش فنی تولید ماده ادورانت در ایران، تولید این ماده صرفاً از سوی دو کشور اروپایی صورت میگرفت، تصریح کرد: با توجه به نبود دانش فنی این ماده در داخل کشور، تأمین ماده ادورانت برای خط لوله گاز از این دو کشور اروپایی انجام میشد که هزینههای بسیار بالایی را برای کشور بههمراه داشت.
تأمین دانش فنی ادورانت از سوی محققان پژوهشگاه صنعت نفت
زمانیان به روشهای دستیابی به ماده ادورانت نیز اشاره کرد و گفت: در کشورهای اروپایی این ماده از طریق سنتز بهدست میآید، اما در روش دوم که ما نیز از آن بهرهمند شدیم، ماده ادورانت از میعانات گازی تولیدی جدا میشود و بر همین اساس این پروژه از سوی شرکت ملی گاز ایران تعریف و پژوهشگاه نیز بهعنوان لایسنسور (تأمینکننده دانش فنی) و طراح کارخانه انتخاب شد.
وی با تأکید بر اینکه کشور روسیه پیش از ایران از روش جداسازی ادورانت از میعانات برای تولید ماده ادورانت استفاده کرده است، ادامه داد: با توجه به آنکه در کشور میعانات گازی بسیاری وجود دارد، استفاده از روش دوم بهطور حتم روش مناسبتری است و از سوی دیگر این روش از صرفه اقتصادی بیشتری نیز دارد.
رئیس پردیس پاییندستی ادامه داد: بسته طراحی این پروژه از سوی پژوهشگاه صنعت نفت انجام و به شرکت گاز تحویل داده شد و سرانجام ساخت این واحد از سوی شرکت جهان پارس و با نظارت و لایسنس پژوهشگاه انجام و در تابستان سال ۹۷ واحد ادورانت در منطقه عسلویه با نظارت و راهبری پژوهشگاه راهاندازی شد.
زمانیان با بیان اینکه ظرفیتی معادل ۸۰۰ تن در سال برای این واحد در نظر گرفته شد بود، تصریح کرد: متأسفانه بهدلیل کمبود مرکاپتانهای موجود در خوراک مورد نظر، همچنین نواقص موجود در بعضی تجهیزات ساختهشده، این واحد با ظرفیت ۶۵۰ تن در سال در پالایشگاه اول راهاندازی شد و پژوهشگاه در تمامی مراحلِ بررسی خوراک، رفع مشکلات و راهاندازی واحد در کنار کارفرما و بهرهبردار بوده است.
توسعه همکاریهای پژوهشگاه صنعت نفت و شرکت ملی گاز ایران
وی توسعه صنایع و افزایش مصرف گاز در کشور را از عوامل نیاز بیشتر به ماده ادورانت دانست و تصریح کرد: با توجه به بررسیهای انجامشده، مشخص شد نیاز کشور به ماده ادورانت هماکنون ۱۲۰۰ تن در سال است، اما پیش بینیمیشود با راهاندازی واحدهای مختلف در منطقه عسلویه این نیاز به ۱۶۰۰ تن نیز افزایش یابد. بر همین اساس با توجه به رصد واحدهای در حال راهاندازی، همچنین امکانسنجیهای مورد نظر و موضوع صادرات، تصمیم بر آن شد راهاندازی واحدی با ظرفیت ۲۵۰۰ تن در سال را در دستور کار قرار دهیم.
رئیس پردیس پاییندستی به گسترش همکاریهای دوجانبه پژوهشگاه و شرکت ملی گاز اشاره کرد و افزود: ظرفیت ۶۵۰ تن تولید ماده ادورانت در سال نمیتواند نیاز کشور را برآورده سازد از این رو در سالهای اخیر برای رفع این مشکل پروژهای به کارفرمایی شرکت ملی گاز تصویب شده و قرار است پژوهشگاه صنعت نفت بر اساس دانش فنی و طراحی خود ظرفیت واحد کنونی را تا ۲۵۰۰ تن در سال افزایش دهد.
زمانیان به فعالیتهای پژوهشگاه در عملیاتی شدن واحد ادورانت با ۲۵۰۰ تن در سال اشاره کرد و گفت: مطالعات جامع، طراحی واحد، مطالعات محیط زیستی، تهیه اسناد مناقصه و بررسیهای یوتیلیتی از مسائلی است که قرار شده در این پروژه از سوی پژوهشگاه صنعت نفت دنبال شود.
راهاندازی واحد ادورانت با استفاده از مرکاپتانهای مفید در پالایشگاه سوم پارس جنوبی
وی بر ضرورت افزایش تولید ادورانت در کشور تأکید کرد و گفت: با توجه به نیاز کشور به ماده بودارکننده گاز طبیعی بهمنظور تزریق به شبکه گازرسانی کشور و میزان تولید آن در واحد ادورانت پالایشگاه اول، همچنین وجود مرکاپتان در میعانات گازی پالایشگاه سوم پارس جنوبی، تغییر خوراک واحد ادورانت از پالایشگاه اول به سوم ضروری است از این رو بر آن شدیم واحد جدیدی طراحی و ساخته شود که در آن افزون بر تغییر خوراک، نسبت به تغلیظ آن برای استحصال ادورانت بیشتر اقدام شود.
رئیس پردیس پاییندستی تصریح کرد: بر همین اساس با هدف افزایش بازدهی و افزایش تولید ادورانت، هماکنون تغلیظ مرکاپتانهای مفید در میعانات گازی پالایشگاه سوم در برنامه قرار گرفته است.
زمانیان با بیان اینکه مراحل طراحی و تهیه اسناد مناقصه برای راهاندازی این واحد ۱۴ ماه است، ادامه داد: با توجه به قراردادی که میان پژوهشگاه صنعت نفت و شرکت ملی گاز منعقد شده قرار است با طراحی و احداث واحد تغلیظ خوراک و ایجاد تغییرات لازم در واحد موجود، ظرفیت تولید ادورانت به ۲۵۰۰ تن در سال افزایش یابد که با راهاندازی این واحد رفع وابستگی به واردات محقق و از طرفی این موضوع سبب میشود از خروج ارز نیز جلوگیری شود و بهطور حتم این پروژه میتواند صرفه اقتصادی بالایی برای کشور بههمراه داشته باشد.
نظر شما