به گزارش خبرنگار شانا، محمود بیرانوند روز جمعه (۲۱ اردیبهشت) در نشست بررسی چشمانداز جهانی نفت، گاز و تغییر اقلیم که در حاشیه نمایشگاه بیستوهشتم نفت برگزار شد، هدف از این نشست را به اشتراکگذاری نتایج تازهترین گزارش چشمانداز بازار نفت تا سال ۲۰۴۵ سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و چشم انداز بازار جهانی گاز مجمع کشورهای صادرکننده گاز (جیئیسیاف) و ملاحظات تغییر اقلیمی بر آینده صنعت نفت و گاز اعلام کرد.
وی تأکید کرد لازمه برآورد بلندمدت صحیح از آینده بازارهای نفت و گاز شناخت و مطالعه سه وجه مهم یعنی حکمرانی، ژئوپلیتیک، محیطزیستی و عوامل بنیادین بازار در سطح جهانی و منطقهای است.
سرپرست اداره کل امور اوپک وزارت نفت با اشاره به نقش برجسته نفت و گاز در سبد انرژی جهان در آینده قابل پیشبینی گفت: طبق برآورد اوپک تقاضای جهانی نفت تا سال ۲۰۴۵ با افزایش حدود ۱۶ میلیون بشکه در روز به ۱۱۶ میلیون بشکه در روز خواهد رسید. همچنین گاز سهم قابل توجهی در سبد انرژی جهان خواهد داشت و به سهم آن حدود ۲۶ درصد خواهد رسید.
بیرانوند با تأکید بر جایگاه کشورهای عضو جیئیسیاف در بازار جهانی گاز گفت: این مجمع هماکنون ۷۰ درصد از ذخایر جهانی گاز، ۴۲ درصد از تولید گاز جهان، ۵۲ درصد از صادرات الانجی و ۴۸ درصد از صادرات گاز با خط لوله را در اختیار دارد.
وی با یادآوری اینکه سنگبنای جیئیسیاف را ایران در سال ۱۳۸۰ بنا نهاد و همواره نقش فعالی در این مجمع داشته است، اعلام کرد در راستای توسعه دپیلماسی انرژی کشور، جمهوری اسلامی ایران میزبانی بیستوششمین نشست وزارتی جیئیسیاف را در پاییز امسال به عهده گرفته است که با مشارکت و همکاری همه بخشهای صنعت نفت نشستی در تزار بینالمللی را برنامهریزی و اجرا خواهد کرد.
سرپرست اداره کل امور اوپک، مجامع و سازمانهای بینالمللی وزارت نفت با اشاره به حضور محمد حامل، دبیر کل جیئیسیاف در ایران و بازدید از نمایشگاه نفت و نیز پژوهشگاه صنعت نفت، گفت وی درباره ظرفیت و توانمندی بالای صنعت گاز ایران بیان کرد که این بسیار جالب توجه است که صنعت گاز ایران در شرایط تحریم توانسته است حداکثر تولید را حتی از میدانهای مشترک خود انجام دهد.
در ادامه، حسین یادگاری، رئیس مطالعات بازار نفت امور اوپک، مجامع و بازارهای بینالمللی وزارت نفت در این نشست با بیان اینکه براساس برآوردهای اوپک میزان تقاضای جهانی نفت در سال ۲۰۲۵ به بیش از ۱۰۶ میلیون بشکه در روز خواهد رسید و طی دو دهه بعد و تا سال ۲۰۴۵ با ۱۰ میلیون بشکه در روز افزایش به سطح ۱۱۶ میلیون بشکه در روز خواهد رسید، گفت: برای تأمین این میزان تقاضا، صنعت نفت و گاز جهان طی دوره ۲۰۲۳ تا ۲۰۴۵ در مجموع به ۱۴ تریلیون دلار یا سالانه ۶۱۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز دارد.
وی مهمترین چالشهای کنونی بازار نفت و قیمت نفت را افزایش نگرانیها در مورد چشمانداز اقتصاد جهانی، وضعیت اقتصادی چین، پیشبینی رشد عرضه کشورهای غیراوپک، اعمال سیاستهای پولی انقباضی فدرال رزرو آمریکا و تحولات ژئوپولیتیکی اعلام کرد.
همچنین در این نشست، کامران نیکی اسکویی، رئیس مطالعات گاز اداره کل امور اوپک، مجامع و سازمانهای بینالمللی انرژی وزارت نفت نیز با تأکید بر اهمیت بررسی بازارهای جهانی گاز برای کشوری همچون ایران که دومین دارنده منابع گازی جهان است، گفت: براساس پیشبینی مدل جهانی گاز جیاییسیاف سهم گاز در سبد انرژی جهان از ۲۳ درصد کنونی به ۲۶ درصد در سال ۲۰۵۰ خواهد رسید. این درحالی است که سهم انرژیهای تجدیدپذیر از ۳ درصد کنونی به ۱۷ درصد خواهد رسید.
اسکویی افزود: در حالیکه تقاضای جهانی انرژی تا سال ۲۰۵۰ حدود ۲۰ درصد افزایش مییابد، تقاضای جهانی گاز با ۳۴ درصد افزایش به ۵ هزار و ٣٦٠ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۵۰ افزایش خواهد یافت.
وی درباره تغییرات در نوع تجارت گاز در بلند مدت گفت: در بلندمدت تجارت گاز طبیعی مایع شده (الانجی) بر تجارت خط لوله غلبه خواهد کرد و حجم تجارت الانجی تا سال ۲۰۵۰ بیش از دو برابر و به حدود ۸۰۵ میلیون تن خواهد رسید، همچنین سرمایهگذاری جهانی در بخش گاز تا سال ۲۰۵۰ به حدود ۹ تریلیون دلار خواهد رسید.
بر اساس این گزارش، شاهین محمدنژاد، رئیس محیط زیست اداره کل امور اوپک وزارت نفت نیز در این نشست با بیان اینکه گزارش ارزیابی ششم هیئت بینالدولی تغییر اقلیم (AR۶) که در سال ۲۰۲۲ نهایی و منتشر شد، لازمه محدودکردن گرمایش جهانی را کاهش شدید انتشار گازهای گلخانهای از طرق مختلف به ویژه کاهش مصرف سوختهای فسیلی اعلام کرده است.
وی گفت: طبق سناریوی هیئت بینالدولی تغییر اقلیم هدف آرمانی محدودکردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سانتیگراد به معنای کاهش ۶۰ درصدی مصرف نفت و کاهش ۴۵ درصدی مصرف گاز طبیعی تا سال ۲۰۵۰ نسبت به سال ۲۰۱۹ است. هدف نسبتاً آرمانی محدودکردن گرمایش جهانی به ۲ درجه سانتیگراد به معنای کاهش ۳۰ درصدی مصرف نفت و کاهش ۱۵ درصدی مصرف گاز طبیعی تا سال ۲۰۵۰ است.
رئیس محیطزیست اداره کل اوپک، مجامع و سازمانهای بینالمللی وزارت نفت تصریح کرد: اجرای سناریوی گذار هیئت بین الدولی تغییر اقلیم، به معنای آسیبپذیرشدن داراییهای نفت و گاز تا اواسط قرن جاری میلادی و بلااستفادهشدن تأسیسات و داراییهای فیزیکی مرتبط با سوختهای فسیلی است. همچنین در این سناریو به سرمایهگذاری کلان مورد نیاز برای بهکارگیری فناوری جذب و ذخیرهسازی کربن (CCS) از جمله در تأسیسات نفت و گاز تأکید شده است که بایستی در صنعت نفت و گاز کشور نیز مورد توجه قرار گیرد.
نظر شما