طبیعتاً میزان استخراج و به تبع آن میزان درآمد حاصل از یک مخزن به سه فاکتور "نفت اولیه درجا"، "نفت قابل استحصال" و " ضریب بازیافت مخازن نفتی" مرتبط است. سه عاملی که بسته به نوع میدان نفتی تغییر کرده  و از میزانی واحد برخوردار نیست.

توجه به این نکته که «آمارهای غیر رسمی نشان دهندۀ آن است که حجم نفت در جای ایران حدود 450 میلیارد بشکه است که از این مقدار ذخایر قابل استحصال نفت خام و میعانات گاز بیش از 127 میلیارد بشکه برآورد شده است که بیش از 54 میلیارد بشکه از آن تاکنون برداشت شده است» (پیله فروش، 1391: 28)* الزام توجه به بکارگیری روش هایی جهت برآورد میزان حجم اولیه نفت درجا، نفت قابل استحصال و ضریب بازیافت مخازن نفتی را به یکی از الویت های مهم پیش از مبحث برداشت، مبدل ساخته است.

مقالۀ «تخمین و مدل سازی حجم اولیه نفت درجا، نفت قابل استحصال و ضریب بازیافت مخازن نفتی کربناته» در راستای تحقق این هدف تلاش نموده تا اساس دو مکانیزم غالب رانش گاز محلول و رانش آب، علاوه بر مدل سازی میزان بازیافت (حجم نفت قابل استحصال)، حجم نفت درجا و ضریب بازیافت این مخازن را مدل سازی نماید.

*میثم، پیله فروش (1391) «فرصتی برای بازسازی مخازن نفتی ایران: تولید صیانتی محتاج مراقبت از مخازن»، مجله زمانه، مهر و آبان 1391، شماره 27 و 28