به گزارش شانا، اعضای سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) که با نشست یکصد و هفتاد و یک و پیش از آن نشست الجزایر پس از 2 سال حالت انفعالی، بار دیگر به مرکز تصمیم گیری بازار نفت جهان برگشتند با تصمیم ماه نوامبر 2016 خود نه تنها این سازمان را زنده کردند بلکه سبب شدند قیمت نفت روند افزایشی در پیش گیرد و کمکی بر زخم اقتصاد وابسته به نفت کشورهای این سازمان باشد.
وضع کنونی بازار نفت حاکی از آن است که سطح بالای ذخیره‌سازی‌های نفت خام که باید به فصل مصرف برسد مدام در حال کم شدن است. این درست همان چیزی است که اوپک به دنبال آن بود و این شاید انگیزه ای باشد تا اعضای این سازمان در نشست پیش رو به تمدید 9 ماهه توافق 30 نوامبر (دهم آذرماه 95) روی خوش نشان دهند، تمدیدی که پیش از این مورد موافقت خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان و الکساندر نواک، وزیر انرژی روسیه و همچنین تازگی ها مورد موافقت جبار علی اللعیبی، وزیر نفت عراق، نورالدین بوطرفه، وزیر انرژی و معادن الجزایر قرار گرفته است. ایران هم آن را پذیرفته است.
کشورهای غیرعضواوپک نیز همراه با تصمیم اعضای این سازمان در 30 نوامبر، تصمیم گرفتند تولید خود را حدود 600 هزار بشکه درروز کاهش دهند.
اضافه عرضه به بازار آمریکا از سوی عراق و عربستان
قیمت نفت که پس از تصمیم نشست گذشته اوپک حتی تا مرز 60 دلار هم بالا رفته بود، در ماه گذشته به زیر 50 دلار سقوط کرد تا زمزمه کاهش دوباره تولید اعضای اوپک بار دیگر به گوش برسد، کاهشی که برخی تحلیلگران ارشد بازار نفت معتقدند اگر بعضی از کشورهای عضو اوپک که مازاد عرضه دارند، در نشست پیش روی تعهد کنند مقادیری از تولید خود را بار دیگر کاهش دهند بسیار می تواند مثبت تر باشد و روند سرعت احیای قیمت‌ها را بیشتر کند.
قیمت نفت هم اکنون به دلیل مازاد عرضه در برخی بازارها از جمله بازار آمریکا با کاهش همراه است. این مازاد عرضه از سوی عربستان، عراق و همچنین ورود دوباره شیل اویل به وجود آمده است.
چاره حذف اضافه عرضه در بازار آمریکا تاخیر در عرضه، به بازار این کشور است تا بتواند مقداری از ذخایر این کشور کاهش یابد، هم اکنون میانگین برداشت هفتگی از ذخیره سازیهای آمریکا حدود 5 تا 6 میلیون بشکه در هفته است.
میزان ذخیره‌سازی‌های تجاری نفت از زمان توافق اوپک تاکنون ماهانه بهطور میانگین 20 تا 30 میلیون بشکه کاهش یافته است که این رقم در ماه‌های مختلف، متفاوت بوده است، اما متاسفانه این رقم در هفته گذشته به دلیل مازاد فروش عراق، عربستان و افزلش تولید شیل اویل 800 هزار بشکه افزایش یافته است که نشانه خوبی نیست.
قیمت نفت به بالای 55 دلار می رود؛ اگر
قیمت نفت در تابستان امسال می تواند به بالای 55 دلار برود اگر، عرضه به بازار آمریکا کاهش یابد، عرضه متناسب با فاصله قیمتی باشد و همچنین اعضای اوپک و غیراوپک به تعهد خود مبنی بر کاهش حدود یک میلیون و 800 هزار بشکه ای نفت پایبند باشند.
آن‌طور که به نظر می رسد میزان پایبندی اعضای اوپک درباره توافق ماه نوامبر مبنی بر حذف یک میلیون و 200 هزار بشکه ای نفت در وضع مطلوب و قابل قبولی قرار دارد، اما کارنامه غیراوپکی ها در این زمینه چندان موفق نیست و انتظار این است که کشورهایی مانند مکزیک، آذربایجان و قزاقستان نقش بیشتر و جدی تری در زمینه تعهد کاهش حدود 600 هزار بشکه غیراوپکی ها بهویژه در عرضه به بازار آمریکا که هم اکنون با مازاد عرضه و همچنین ورود نفت شیل همراه است، ایفا کنند.
البته در این راستا بدون شک توافق عربستان و روسیه که هر 2 به دنبال افزایش هستند، یکی تولید و دیگری صادرات، تاخیر در تولید، دوره تعمیر و نگهداری پالایشگاهها و تناسب عرضه در مقاصد می تواند به تفاوت قیمت نفت کمک کند.
شیل یک واقعیت است
با افزایش قیمت نفت پس از توافق 30 نوامبر اوپک بار دیگر برداشت نفت خام از ذخایر شیل اویل روند افزایشی به خود گرفت، شیل واقعیتی است که باید آن را پذیرفت.
بازار نفت شیل ناشی از افزایش قیمت‌های پیشین و کاهش هزینه‌های تولید و بهبود تکنولوژیکی به هرحال به‌عنوان یک رقیب میان مدت اوپک باقی می ماند. یعنی یک سقفی از قیمت منجر به افزایش تولید این نفت‌ها می شود و آنها می توانند اضافه تقاضای بازار را عرضه کنند.
به همین دلیل ما شاهد این هستیم که تعداد دکل‌های حفاری فعال آمریکا که از یک سال پیش کم شده بود در 6 ماهه گذشته بیش از 700 دستگاه آنها به بازار برگشته است و احتمال میرود در سال‌جاری میلادی تولید شیل افزایش یابد و بخشی از تولید از دست رفته خود را پس گیرند.
از سوی دیگر نمی توان با تولیدکنندگان شیل توافق کرد زیرا 90 درصد تولید شیل اویل در زمین های خصوصی است و مالک خصوصی دارند و با توجه به کاهش هزینه تولید از 90 دلار به 30 تا 35 دلار، تولید این گونه نفت با قیمت حدود 50 دلار کنونی برای آنها صرفه اقتصادی دارد. این که چقدر تداوم پیدا کند تابع نوسانات قیمت، توسعه فناوری، به‌کارگیری حفاری جدید، رقابت با اوپک، بازارهای بین المللی و افزایش تقاضای جهانی است.
و اما ...
خبرها از وین حاکی از تمایل بیشتر کشورهای اوپک به تمدید توافق اوپک مبنی بر کاهش یک میلیون و 200 هزار بشکه ای این سازمان است، حرف بر سر زمان است 6 ماهه یا 9 ماهه. شواهد حاکی است اوپک در این نشست با تمدید توافق برای یک دوره 9 ماهه به توافق برسند.
نظر شما