به گزارش شانا به نقل از خبرآنلاین، سیدحمید حسینی، فعال اقتصادی در حوزه صادرات فرآورده‌های نفتی در پاسخ به این پرسش که آیا پشت‌پرده حمله‌های اخیر به وزیر نفت، گروهی مافیایی مترصد دریافت فرصت ویژه است؟ گفت: «من نمی‌خواهم دوستان را متهم به سودجویی و منفعت‌طلبی کنم، اما در چنین شرایطی احتمال چنین اتفاقی بسیار بالاست. باید این افراد پاسخ دهند ترامپ صادرات نفت ایران را تحریم کرده یا زنگنه؟ واقعا پرسش مهمی است. فکر می‌کنم عده‌ای ناآگاهانه به دلیل نا اطمینانی به زنگنه، تصور دارند وضع کنونی ناشی از عملکرد نامناسب مدیران کنونی است در حالی که فضا به هم ریخته است».

وی ادامه داد: «بالاخره خیلی‌ها در قامت مشتری وارد میدان می‌شوند و می‌خواهند بفهمند حساب‌های بانکی ما کجاست و از چه طریقی می‌توانیم نفت را منتقل کنیم، از این رو تشخیص مشتری واقعی از مشتری غیرواقعی کار بسیار پیچیده‌ای است. در حقیقت این افراد که برخی با توصیه و سفارش می‌آیند، می‌خواهند به جای خرید نفت از ما اطلاعات ما را به آمریکا بفروشند. طبیعی است حساسیت در این دوره بالا باشد و نتوان به هر کسی اطمینان کرد. حالا برخی دلواپسان به این موضوع توجه ندارند».

تجربه تحریم را داریم؛ تجربه ترامپ را نه

حسینی درباره تفاوت شرایط کنونی با دوره پیشین تحریم‌ها عنوان کرد: «ما تجربه تحریم را داریم؛ اما تجربه ترامپ را نداریم. شخصیت ترامپ با شخصیت اوباما متفاوت است. پیش‌تر اوباما از رؤسای جمهوری کشورها می‌خواست با ایران همکاری نکنند، اما ترامپ امروز به یک توصیه و سفارش بسنده نمی‌کند. واقعیت این است که ترامپ شخصا پیگیر ماجراست و بسیاری از رؤسای کشورها تاکید دارند که ازسوی وی زیر فشار هستند. در کنار دولت آمریکا، FBI و CIA و حتی ارتش آمریکا وارد عمل شده‌اند تا مانع فعالیت اقتصادی ما در جهان شوند. البته بالاخره ما راهی را پیدا می‌کنیم، اما باید واقعیت‌ها را در نظر گیریم».

اوضاع کشور استثنایی است

وی با بیان این‌که رفتار مشتریان نیز نسبت به دوره پیش تغییر جدی کرده است، ادامه داد: «این بار کاهش صادرات نفت ایران به دلیل شکل بازار جهانی نفت است. ردگیری نفت ایران کار چندان دشواری نیست؛ به عبارت دیگر ۳۰ تا ۴۰ پالایشگاه در جهان هستند که نفت ایران را مصرف می‌کنند و با توجه به تهدیدهای آمریکا کمتر پالایشگاهی حاضر است ریسک کند تا نفت ما را بخرد زیرا آمریکایی‌ها حتی مدیران پالایشگاه‌ها را هم تحریم می‌کنند».

حسینی گفت: «در ضمن فشار بیمه‌ای و بانکی نیز بسیار بالاست؛ بیمه‌ها با ما همکاری نمی‌کنند و فشار نظام بانکی به بالاترین حد ممکن در این سال‌ها رسیده است. با این وضع نمی‌توان از کم‌کاری‌ها گفت بلکه باید بپذیریم که اوضاع در کشور استثنایی است. تحریم برای هیچ کجا آبادانی و توسعه به همراه نداشته است بلکه سبب شده مشکلات فراوانی متوجه این کشورها شود».

طبیعی است برای فروش نفت به هر پیشنهادی اعتماد نشود

وی در پاسخ به پرسشی درباره بابک زنجانی هم گفت: «آن زمان متوجه شده بودم وی بر اساس روابطی که داشت، یک میلیون و چهارصد هزار تن مازوت گرفته بود تا بفروشد. خوب ایشان هیچ تجربه‌ای در بازار نداشت. یادم هست خودم محموله فرآورده نفتی در بندرعباس داشتم و با هر کدام از مشتریان تماس می‌گرفتم، می‌گفتند که با تخفیف ۲۰ تا ۵۰ دلاری می‌خرند. تعجب کردم و پرسیدم چه اتفاقی رخ داده؟ گفتند شرکت فالک در امارات با قیمت‌های بسیار خوبی در حال فروش محموله است. اتفاقا من به آن شرکت زنگ زدم و از آنها پرسیدم محموله را از کجا آوردید، گفتند از ایران. پیگیری‌های من رسید به شرکت نفت و آقایی جوان به نام بابک زنجانی؛ همان جا اعلام کردم که این شرکت قصد پرداخت پول ندارد. این شرکتی ورشکسته است که می‌خواهد خود را نجات بدهد پس پولی پرداخت نمی‌کند و منابع ما را حراج کرده است. خلاصه اینکه آنجا بود که اسم بابک زنجانی به گوشم خورد».

این فعال اقتصادی ادامه داد: «فروش نفت خام در بازار جهانی به این سادگی نیست. بابک زنجانی چند محموله نفت خام را گرفته بود، اما فقط توانست یک محموله را بفروشد و بقیه محموله‌ها را پس داد و رقم آن از بدهی‌هایش کم شد. حالا برخی ادعای فروش نفت دارند، طبیعی است در این موقعیت حساس وزیر نفت و مجموعه همکارانش ابا دارند که نفت را به هر کسی بدهند و به هر پیشنهادی اعتماد کنند. در این بازار باید خیلی محتاط بود».

بودن یا نبودن زنگنه، مشکل صادرات نفت ما نیست

به گفته حسینی، زنجانی یک بانک در مالزی و یکی دیگر در تاجیکستان تاسیس کرده بود؛ اما نکته مهم این بود که کارهای مالی‌اش هم قلابی بود. سوئیفت تقلبی صادر می‌کرد. برای نمونه شرکت نفت به وی پول داده بود حواله‌ای برای شخصی صادر کند، سوئیفت تقلبی صادر کرده بود تا نشان دهد پول را پرداخت کرده است. زنجانی آدم چندان پیچیده‌ای نبود، پرونده‌اش هم کاملا روشن است، بلوف زیاد می‌زد. از هر دری وارد شد، اما سرانجام بازار را خراب کرد و نگذاشت روند طبیعی طی شود. یعنی در دوره تحریم خودش به عاملی برای برهم ریختن بازار تبدیل شد. حالا در این شرایط است که باید بگوییم مراقب به هم ریختن دوباره بازار باید بود.

این فعال اقتصادی یادآور شد: بودن یا نبودن زنگنه، مشکل صادرات نفت ما نیست. مشکل ما جای دیگری است، آن وقت اینجا با هم می‌جنگیم و فشار می‌آوریم.

حمله به وزارت نفت در شرایط کنونی نتیجه خوبی ندارد

وی با بیان این‌که حداقل در فضای کنونی هر مدیری بیش از ۱۰ درصد نمی‌تواند بر روند فعالیت‌ها تاثیر گذارد، ادامه داد: «بیمه، کشتیرانی، بانک‌ها و پالایشگاه‌ها ترسیده اند و عقب رفته اند. همان‌طور که گفتم دائم با مشتریان صوری روبرو هستید که می‌خواهند از کارتان سر در بیاورند و به‌جای خرید نفت، اطلاعات ما را به آمریکا بفروشند، آن وقت خط فشار علیه وزارت نفت تدارک دیده شده است. این موضوع کمی تعجب برانگیز است».

حسینی گفت: «الان در ایران تاجرانی که قدرت نقل و انتقال پول ندارند، از گردونه خارج شده اند. بانک‌ها همکاری نمی‌کنند، در نتیجه عمده نقل و انتقال پول افتاده دست صرافی‌ها. الان بهترین موقعیت برای فعالیت ادم‌هایی است که می توانند پول جابجا کنند. البته این کار فسادزا هم هست. همین حالا چهار صراف در زندان هستند. البته اینها به‌واسطه فعالیت صرافی زندان نیفتاده اند، برخی از آنها شرکت صوری درست کرده و ارز نیاوردند، اسنادسازی کرده و وارد کار صادرات فرآورده‌های نفتی شده‌اند و فرآورده را در دوبی به قیمت بازار آزاد فروختند. حواله‌های بانکی ایران در بانک‌های خاص خارج از کشور هم ۳ تا ۵ درصد زیر قیمت خرید و فروش می‌شود و اتفاقا سود بالایی در این کار هست. طرف حواله را می‌گیرد و به واسطه توانایی اش به پول تبدیل می‌کند و سود بالایی می‌برد. حالا باید توجه کنیم که اگر نتوانیم راه درست پیدا کنیم اول خود شرکت نفت که ۱۴.۵ درصد از درآمدش را از محل صادرات نفت تامین می کند، دچار مشکل می‌شود و بعد پروژه‌ها بی‌پول می‌ماند و پرداخت حقوق کارمندان دشوار می‌شود و سرانجام هم اقتصاد آسیب می‌بیند. در این فضا به‌جای پرداختن به اصل ماجرا، به وزارت نفت و شخص وزیر حمله می‌کنند. نتیجه این رفتار کاملا روشن است. اتفاق خوبی رخ نخواهد داد».