به گزارش خبرگزاری رویترز، در بزرگ‌ترین پالایشگاه شرکت اس‌کی انرژی در کره جنوبی، مهندسان تلاش می‌کنند یک واحد فرآوری جدید را پیش از برنامه تکمیل کنند، زیرا این شرکت قصد دارد فروش سوخت‌های دارای آلودگی کمتر را پیش از اجرایی شدن استانداردهای جدید سوخت دریایی در کمتر از یک ماه آینده آغاز کند.

در ژاپن نیز شرکت ایدمیتسو کوسان، دومین پالایشگر بزرگ در ژاپن، رویکردی محافظه‌کارانه‌تر در پیش گرفته است و ظرفیت تولید نفت کوره کم‌گوگرد را افزایش می‌دهد، اما همچنین برای تولید نفت کوره منطبق با مقررات سازمان بین‌المللی دریانوردی، از روش ترکیب سوخت نیز استفاده می‌کند.

این رویکردهای متفاوت در شرایطی اتخاذ می‌شوند که برخی پالایشگران در جهان در حال دست و پنجه نرم کردن با بزرگ‌ترین تحول مقررات سوخت جهان از آغاز قرن گذشته میلادی هستند که در آن، استفاده از نفت به جای زغال سنگ متداول شد.

مقررات جدید سازمان بین‌المللی دریانوردی از آغاز سال ۲۰۲۰ میلادی کشتی‌ها را از استفاده از سوخت‌های دارای بیش از ۰.۵ درصد گوگرد منع می‌کند، در حالی که اکنون میزان گوگرد مجاز ۳.۵ درصد است.

این تغییرات بر تقاضای نفت بیش از ۵۰ هزار کشتی تجاری که روزانه ۴ میلیون بشکه نفت کوره مصرف می‌کنند، تأثیر می‌گذارد.

با توجه به اینکه شرکت‌های کشتیرانی قصد دارند سفارش سوخت را تا دقیقه آخر به تأخیر بیندازند، پالایشگران جهانی درباره اینکه تقاضا برای چه سوخت‌هایی بیشتر می‌شود، نشانه روشنی در اختیار ندارند.

پالایشگران همچنین نتوانسته‌اند کیفیت و قانونی بودن سوخت‌های تولیدی خود را تضمین کنند. 

هدف از همه اقدام‌های پالایشگران این است که  با وجود نوسان در بازاری که برای تحول آماده می‌شود، سودآوری خود را حفظ کنند.

کاهش حاشیه سود برای سوخت‌های دارای گوگرد بالا هم‌زمان با کاهش تقاضا برای این سوخت، بر مجموع سوددهی پالایشگران تأثیر منفی گذاشته است.

در پایان هفته گذشته، شاخص حاشیه سود پالایشی سنگاپور، یعنی سود ناشی از تبدیل هر بشکه از شاخص نفت ام دوبی به فرآورده‌های نفتی، ۸۰ سنت بوده است.